این روزها اصطلاح «آدرس غلط» کلید واژهای است که به دفعات در رسانهها و از زبان گماشتگان مختلف حکومتی بازتاب داده میشود؛ اما این «آدرس غلط» مسبوق به سابقهای طولانی در نظام پلید ولایت است که واکاوی آن خالی از فایده نیست:
«همه قوا، هر چه فریاد دارید، سر (آمریکا) بکشید، هر چه تظاهر دارید، بر ضد آن بکنید».
این نیم سطر اگر چه از بهلحاظ دستور زبان فارسی چندین غلط دارد، اما در محتوای خود، یکی از بنیانهای اساسی شیوهٔ حکومتی پیرکفتار جماران و گلهٔ وحوش نظام ولایت فقیه است!
چگونه؟ در یک مقایسهٔ دم دستی، شعبده بازی را تصور کنید که برای انجام یک تردستی، همهٔ حواس بینندگان را به سمت دیگری پرت میکند تا در سایهٔ فریب و گمراهی ایجاد شده، اقدام اصلی خود را انجام دهد! این همان شیوهٔ دیرینهای است که خمینی و اسلاف دستآموزش در تمام طول عمر ننگین این نظام به کار گرفتهاند.
«آدرسهای غلط» و بنیانگذارش «پیرکفتار جماران»
زمینهچینی خمینی که باعث آغاز جنگ ضدمیهنی با عراق شد، حقیقتی است که اکنون بهخوبی برای مردم ایران آشکار شده است. جنگی که در واقع امر، یک «فریب» بزرگ برای توجیه و سرپوش خط «سرکوب و اختناق» بود؛ تا جایی که خمینی در معدود سخنان عاری از دروغاش، جنگ ضدمیهنی را یک «نعمت» (طبعا برای حکومت ننگین ولایت فقیه) معرفی کرد!
همچنان که داعیهٔ استکبار ستیزی پوچ خمینی ملعون نیز از همین دست فریبهایهای ولایت فقیه بوده است. حمله کنندگان دیروزی به سفارت آمریکا در ایران، خود از حریصترین افراد امروزی در پیشبرد خط مذاکره با «آمریکای جهانخوار!» و مبلغان خوراندن «جامزهر» به خامنهای هستند. از آن سو ولیفقیه خودش هم نشان داده پایش بیفتد مقام عظمای «نرمش قهرمانانه» هم هست!
«همه با هم» آدرس غلط!
اگر چه خامنهای، در مقام جانشینی پیرکفتار جماران، برای تداوم خط مشی «آدرس غلط» دادن به عوام، به نوعی «وظیفهمند» و به عبارت بهتر «ناگزیر» است، اما استفاده از این شیوهٔ دیرینه برای تمامی سطوح یک حکومت سراسر دروغ و دغل «ضروری» است!
خامنهای خود در سرفصلهای جدی و حیاتی (مانند موضعگیری ذلیلانه پس از قیام خونین آبان) برای دادن آدرس غلط به میدان میآید. اما مهرههای پایینتر از وی، بسیار بیشتر وارد این گود میشوند. این روزها هم چه در زمینهٔ گسترش ویروس کرونا و کلان تلفات مردمی و چه دربارهٔ اوضاع اسفناک اقتصادی مردم، هر کدام از باندها و مهرههای حکومتی فرصت کنند، با بلندترین صدای ممکن شروع به دادن «آدرس غلط» میکنند!
مسابقهٔ «آدرس غلط» میان باندهای حکومتی
روحانی در سخنان ۵مهر خود از مردم خواست «واشنگتن» را بهخاطر مشکلات معیشتی خویش «لعن و نفرین» کنند!
بسیار خوب؛ تا اینجای کار که پدیدهٔ عجیبی نیست؛ این همان است که «امام»شان گفته بود! طبعاً هم نباید واکنشی منفی برای سایر گلهٔ درندگان وحشی ولایی تولید کند... اما چنین نبود!
چرا؟ چون شیخ شیاد در ادامهٔ سخنانش از «بعضیها» درخواست کرد که «آدرس اشتباهی» به مردم ندهند. شیخ حسن فریدون البته قصد داشت که با این سخنان باند خودش را از زیر ضرب هجمهٔ سنگین باند غالب خارج کند. اما همین سخنان باعث انفجار خشم در باند مقابل و پاچهگیری متقابل شد!
جلسهٔ ۶شهریور مجلس ارتجاع به جای فریاد همیشگی «مرگ بر آمریکا»، تبدیل به «چاله میدان»ی شده بود که از اقصی نقاط آن سیل واکنشهای رنگارنگ نثار سراپای شیخ بنفش و همپالگیهایش میشد!
اردشیر مطهری، نمایندهٔ مجلس ارتجاع: «... وقتی برای تعارف کردن نداریم پس حرف آخر را همین اول میزنم آدرس مشکلات کشور کاخ سفید نیست بلکه خیابان پاستور و دفتر کار کسانی هست که ۷سال کشور را معطل مذاکره با کاخ سفید کردهاند... در این سال آخری لااقل روزه سکوت بگیرید آقای رئیس جمهور و حرف نزنید چون هر بار که حرف میزنید هم مردم را عصبانیتر میکنید هم بازار را هم میریزید».!
علیرضا پاک فطرت، علی موسوی، احسان ارکانی و مرتضی محمودوند نیز از جمله سایر اعضای مجلس ارتجاع بودند که برخی با فریاد و فغان، روحانی را به باد حمله گرفتند.
این واکنشها هنوز هم در رسانههای حکومتی و فضای مجازی ادامه دارد.
مجتبی توانگر، عضو دیگر مجلس ولایی که در صحن مجلس امکان عربدهکشی نیافته بود، با «فیلترشکن!» وارد توئیتر شد و نوشت: «... آدرس اصلی واشنگتن دی.سی نیست ... نشانی منزل آنهایی است که نان قسطی میخرند و میوهٔ ته بار دانهای. منشأ مشکلات همینجاست، آدرس غلط ندهید».
عزت الله ضرغامی از دیگر مهرههای باند غالب هم در توئیتر فیلتر شدهاش پاچهٔ عبای روحانی را بهنحوی دیگر گرفته و با ژستی دروغین که گویا نگران «مردم» است، نوشت: «وضع مردم خوب نیست. قبول! لعن و نفرینمان را باید به آمریکا بکنیم. قبول! اما سؤال از رئیسجمهور، این است که در این شرایط، اعتراف به این دو گزاره، بیشتر امیدوار کردن آمریکا به ادامه تحریمهاست، یا حل مشکل مردم؟»
از آن سو نیز عناصر باند مغلوب در پی شرایط اخیر، به بازی «آدرس غلط» بهگونهیی دیگر وارد شدند. پس از پیشنهاد استعفای عباس عبدی به روحانی، یکی دیگر از «مدافعان حرم» نظام، یعنی صادق زیباکلام به صحنه آمده و کل موضوع استعفا را «آدرس غلط» و «انحرافی» خواند!
... خلاصه که در آشفته بازار حکومتی، هر دو باند ناچار از تمسک به طناب پوسیدهٔ «امام» ملعونشان شده و «آدرس غلط» پشت «آدرس غلط» میدهند.
مردم و مقاومت ایران در پی «آدرس درست»
هر چه در سوی حکومت ننگین ولایت فقیه میگذرد، در نهایت خیمهشببازی برای تداوم حیات نظام است. این همان «آدرس درست»ی است که مجاهدین از همان روزهای حیات خمینی ملعون تا امروز از آن فاصله نگرفتهاند.
همان «دشمن اصلی» که شاقول حرکت و رزم مجاهدین بوده و هست و هرگز از هدفگیری آن منحرف نشدند.
همان «صراط مستقیم» که خمینی و جانشینان «الضالین»اش در پی گمراه کردن مردم، روی آن را خاک میپاشیدند تا پنهاناش کنند.
و امروز مردم و مقاومت ایران با هوشمندی مثال زدنی خویش، با یک شعار تمام رشتههای ولایت فقیه را اینچنین پنبه کردند: «دشمن ما همینجاست، دروغ میگن آمریکاست!»