در سال۱۴۰۳، در یک پارادوکس قابل تأمل، ۳۱شهریور، روز آغاز رسمی جنگ بین ایران و عراق با ۲۱سپتامبر، «روز جهانی صلح» با هم مصادف شده است. این تقارن در تقویم، معنایی درخور توجه دارد. اگر ژرف در آن بنگریم صلح و امنیت جهانی بدون از بین بردن منشأ جنگ‌افروزی امکان‌پذیر نیست. این تقارن بیش‌از‌پیش به ما این واقعیت را یادآور می‌شود که روز جهانی صلح که با نماد کبوتر سفید شناخته می‌شود هنوز با مرغوای شوم جغد جنگ خونین بال است.
مسبب اصلی جنگ‌افروزی
در روز جهانی صلح، افکار عمومی به مذمت جنگ و عواقب ویرانگر آن می‌پردازند و به راه‌کارهایی می‌پردازند که افراد جنگ‌زده و آسیب‌دیده از تروریسم به کمکهای انسان‌دوستانه و نیز پشتیبانی‌های روحی و فکری هم‌نوعانشان دسترسی پیدا کنند و از آلام خشونت کمی بیاسایند، اما در ایران و منطقهٔ خاورمیانه جنگی در جریان است که سوخت‌بار آن استخوانهای ترد کودکان و چهره‌های تکیدهٔ مادران داغدار فلسطینی است. خبرها از انفجار و ویرانی آکنده است. بمبها زندگی را شخم می‌زنند و مرگ‌ها بر تصویر تلویزیونهای صفحات ال. سی. دی رژه می‌روند.
کدام دست ویرانگر کبریت این جنگ خانما‌نسوز را کشیده است؟
اگر چه سیاست مماشات برای حفظ منافع پراگماتیستی خود جنگ‌افروز اصلی را از مظان اتهام به‌در می‌برد اما چه کسی است که این دست شیطانی را در عصر سونامی اطلاعات نشناسند؟!
خبرگزاریهای وابسته به قدرتهای جهانی بهتر از هر شهروند شهر دیجیتال می‌دانند که مسبب اصلی این جنگ‌افروزیها کیست. بنابراین «روز جهانی صلح» وقتی به یک روز جهانی بامسما تبدیل می‌شود که جنگ‌افروز و عامل اصلی تیره‌روزیهای مردم ایران، منطقه و جهان را آدرس بدهیم.
جنگ هشت ساله از دید خمینی و خامنه‌ای
گفتیم روز جهانی صلح با آغاز جنگ بین ایران و عراق مصادف شده است. علی خامنه‌ای در مورد این جنگ هشت ساله می‌گوید:
«این جنگ، مظهر و تجلی همهٔ روحیات خوب و سازنده‌یی است که یک ملت و یک کشور را میتواند به تعالی حقیقی برساند».
«این جنگ حقیقتاً یک گنج تمام‌نشدنی است»!
پیش از او خمینی آن را «نعمت» و «برکت» خوانده بود.
کافی است اشاره کنیم که در این «نعمت» و «برکت» یا به تعبیری «گنج تمام نشدنی» برای ولی‌فقیه و سپاه پاسداران، خسارت‌های جنگ فقط در طرف ایران ارقام سرسام‌آور زیر بود:
۲میلیون کشته و معلول
۵۰شهر ویران‌شده
۴۰هزار اسیر
۳۰هزار روستای نابوده‌شده
۴میلیون آواره
۷هزار مفقود
بیش از هزار میلیارد دلار خسارت مادی
بگذریم از این‌که پاسدار محسن رضایی گفته بود: «این جنگ مانند هواپیما جعبه سیاه داشت. این جعبه سیاه هنوز برای مردم بازنشده است. در این جعبه سیاه ۳۰هزار نوار ضبط‌شده و پخش‌نشده وجود دارد»!
معنای حرف او این است که این جنگ ابعاد نامکتوم فراوان دارد و به مصلحت نیست که فاش شود.
علی اکبر، هاشمی رفسنجانی، جانشین خمینی در پست فرماندهی کل قوا در ۷مهر ۱۳۷۹ در بارهٔ جنگ هشت ساله گفت:
«امام به‌عنوان فرمانده کل قوا با مسائل نظامی آشنا نبود... وقتی عملیاتی مانند والفجر شکست می‌خورد و ناموفق می‌شد، اسمش را والفجر مقدماتی گذاشتند که در عملیات بعد جبران کنند!»
نقش تاریخی و بی‌بدیل مجاهدین
در شرایطی که خمینی صلح را دفن اسلام می‌دانست، سازمان مجاهدین خلق ایران برای پایان دادن به جنگ هشت ساله دست به اقدامات گوناگون زد. یکی از آنها فراخوان به هسته‌های مقاومت در روز ۱۵ مرداد سال ۱۳۶۳ برای یک هفته فعالیت عمومی علیه جنگ‌طلبی خمینی و فراگیر کردن شعار صلح در جامعه بود. امضای طرح صلح با دولت عراق، توقف بمباران و موشک‌باران شهرها و مردم بی‌دفاع و نیز مقابله با ماشین جنگی خمینی و سرانجام ریختن زهر آتش‌بس به حلقوم او از اقدامات میهن‌پرستانهٔ مجاهدین بود که تاریخ‌نگاران منصف قدر آن را بعدها بیشتر و بهتر به جا خواهند آورد.
به‌راستی اگر مجاهدین و ارتش آزادیبخش ملی ایران در کنار مرزهای ایران صف‌آرایی نکرده بودند، اگر سنگر اشرف را برای مقابله با توطئه‌های فاشیستی آخوندها حفظ نکرده بودند، اگر هم‌چنان بر افشاگری تسلیحات کشتار جمعی و اتمی این رژیم پای نمی‌فشردند، اگر جنگ‌افروزی و تروریسم آن را رسوا نمی‌کردند، اگر... امروز منطقه و جهان در چه مختصاتی قرار داشت. آیا فاشیسم دینی علاوه بر عراق و سوریه و یمن و لبنان و فلسطین، مناطق دیگری را به زیر یوغ سلطه‌گری، توسعه‌طلبی و تروریسم خود نکشیده بود. آیا الآن در شاخ آفریقا مستقر نبود و با بمب اتمی شاخ و شانه نمی‌کشید و صلح جهانی را بیشتر از امروز تهدید نمی‌کرد؟ آیا چشم‌انداز سرنگونی‌اش مانند امروز روشن بود؟
تنها راه‌کار دستیابی به صلح و امنیت جهانی
در روز جهانی صلح لازم است تأکید کنیم که «پایان دادن به جنگ‌افروزی و تروریسم رژیم و کوتاه کردن دست آن از بمب اتمی تنها با سرنگونی‌اش توسط مردم و مقاومت و قیام سازمان‌یافته آنها ممکن است. این رژیم باید به‌عنوان تهدید صلح و امنیت جهان ذیل فصل هفت منشور ملل متحد قرار گیرد... .
مقاومت ایران ۴۰سال است که تأکید می‌کند سر مار جنگ‌افروزی و تروریسم و کانون بنیادگرایی اسلامی، رژیم ایران است. تحولات روزهای گذشته این حقیقت را برای همگان اثبات کرد. اتحادیه اروپا اگر می‌خواهد از جنگ جلوگیری و از صلح حفاظت کند، در قدم اول باید به‌طور مشخص: سپاه پاسداران اهرم اصلی جنگ‌افروزی و تروریسم را لیست‌گذاری کند و مبارزه مردم ایران با آن‌را به‌رسمیت بشناسید برای جلوگیری از دستیابی رژیم به بمب اتمی، بند ماشه را فعال و قطعنامه‌های شورای امنیت را فعال کند» (مریم رجوی. رژیم ایران تهدید صلح و امنیت جهانی. ۳۰فروردین ۱۴۰۳).
