در روزهای عید رسانه‌های حکومتی در یک کر ناشیانه و به دستور، تلاش کردند اوضاع اقتصادی را خوب و تحولات حول آنرا مثبت و رو به جلو وانمود کنند. ولی یک چیز را نتوانستند لاپوشانی کنند، آن هم تلفات هولناک ناشی از تصادفات را.
اما مقصر این تلفات چه کس یا چه کسانی هستند؟
مقامات و رسانه‌های حکومتی به‌رغم اذعان به آمار هولناک تصادفات در ایام نوروز باز هم به‌رسم معمول نظام، رانندگان و عابران پیاده را مقصر اعلام می‌کند.
تلویزیون رژیم ۴فروردین گفت: «و اما بشنوید از هر دو ساعت یک فوتی. خلاصه وضعیت راههای کشور از آغاز تعطیلات تاکنون. رئیس پلیس راهور ناجا با اعلام این خبر گفته واژگونی سهم ۳۰درصدی در تصادفات جاده‌یی امسال داشته و خواب آلودگی هم علت عمده این واژگونیها بوده».
واقعیت این است که در تصادفات بیش از ۳۰سازمان نقش دارند اما در صحنه فقط کسانی که بعد از تصادف پیدایشان می‌شود به‌اجبار حضور پیدا می‌کنند. پاسدار هادیانفر رئیس پلیس ناجا در این مورد اذعان کرد: «۳۰سازمان در تصادفات نقش دارند، اما ۸سازمان از جمله پلیس راهور، امداد و نجات، اورژانس، بیمارستانها و هلال‌احمر نقش اساسی دارند» (سایت حکومتی انتخاب ۷فروردین).
وی به نقش زیرساختهای نامناسب جاده‌یی در ایجاد تصادفات اعتراف کرد و گفت: «۵هزار و ۲۰۰نقطه حادثه‌خیز در کشور داریم و نزدیک به ۳۸.۵ درصد از تصادفات در این نقاط حادثه‌خیز اتفاق می‌افتد، عدم روشنایی کامل، اختلاف سطح و روکش خراب آسفالت از جمله مشکلات راه‌ها و بروز تصادفات است». وی افزود در راههای روستایی «هیچ ایمنی مانند گاردریل اجرا نشده است».
پاسدار هادیانفر در ادامه بدون اشاره به نقش چپاولگرانهٔ سپاه پاسداران در کیفیت خارج از استاندارد قطعات خودروها در یک بیان کلی گفت: «در صنعت خودرو اصلاً وضعیت خوبی نداریم، ما خودرو ملی نداریم، خودرو چینی داریم».
پاسدار هادیانفر برای لاپوشانی نقش ناجا در شماره گذاری خودروهای فاقد استاندارد هم این تهدید هر ساله را تکرار کرد که «اگر خودروساز‌ها ایمنی و کیفیت خودرو را بالا نبرند، جلوی شماره‌گذاری خودرو گرفته می‌شود».
در این نوع کلی‌گوییها خبرگزاری نیروی تروریستی قدس هم مشکل ندارد. تسنیم روز ۵فروردین در مطلبی با عنوان ارابه‌های مرگ نوشت: «وقتی این راههای غیراستاندارد و خودروهای بی‌کیفیت در کنار هم قرار می‌گیرند به بلای جان مردم تبدیل می‌شوند».
حتی در این کلی‌گوییها ابعاد این جنایت رژیم لاپوشانی شده است. جنایت در تداوم تولید خودروهای بی‌کیفیت از یک‌سو و توسعه ندادن جاده‌ها متناسب با حجم انبوه خودروها.
روز ۹آبان سال۱۴۰۰ خبرگزاری صدا و سیمای رژیم اذعان کرد «در ۴۰سال گذشته حدود یک میلیون و صد هزار نفر در اثر تصادفات جان خود را از دست داده‌اند و حدود ده تا پانزده میلیون نفر نیز دچار مصدومیت شده‌اند». این یعنی نزدیک به ۵برابر تلفات در جنگ ضدمیهنی ۸ساله.
دامنهٔ این جنایت رژیم در امر رسیدگی نکردن به تولید خودرو و جاده‌های کشور هنگامی بارز تر می‌شود که خودشان اذعان می‌کنند: «حدود ده تا پانزده میلیون نفر نیز دچار مصدومیت شده‌اند». و «خسارتهای بالغ بر صدها میلیارد دلار» است.
ابعاد این جنایت در یک مقایسه آماری هم به‌روشنی قابل مشاهده است: «کشوری نظیر انگلیس با جمعیتی تقریباً معادل ایران و با حدود ۳۸میلیون وسیله نقلیه قربانیانی حدود ده درصد ایران را در آمار سالانه نشان می‌دهد -کمتر از ۱۹۰۰ کشته و ۲۵ تا ۲۸هزار مصدوم سالانه-حال آن که آمار سال۹۸ ایران با حدود ۳۶میلیون خودرو، حاکی از حدود ۱۷هزار کشته و ۲۵۰هزار مصدوم است. کشور ترکیه با جمعیتی تقریباً برابر ایران و با تعداد مجموع خودروی بیش از ۲۵میلیون دستگاه، تعداد قربانیان سالانه آن حدود پنج هزار‌و‌پانصد تن در سال۲۰۱۹ است».
به این ترتیب و به‌رغم ادعاهای دجالانه خامنه‌ای در رابطه با «اقتصاددانش بینان»، به‌قول مردم در شبکه‌های اجتماعی، ارابه‌های مرگ رژیم برای پر تر کردن جیب ایادی نظام ولایت تنها مسیر ابدیت را نزدیک کرده‌اند.
