خامنهای در صحبتهایش با نیروهای سرکوبگر نظام، از «تهدید سخت دشمنان» از جمله دشمن «درونی» نام برد و تأکید کرد که نیروهای سرکوبگر، سپر دفاعی در برابر تهدیدات دشمن هستند!
درست همان لحظه که ولیفقیه ارتجاع از خطر و امنیت نظام حرف میزد، معلمان، بازنشستگان و کارگران در شهرهای مختلف کشور در حال اعتراض علیه حاکمیت خامنهای بودند.
این حرکتهای اعتراضی که روزانه بر ابعاد آن افزوده میشود. خواب از چشم خامنهای ربوده است. او خوب میفهمد که این اعتراضات زمینهساز چه فاجعهیی برای نظامش است؛ برای همین از خطر «دشمن درونی» وحشت دارد. حکومت دزدان و جلادان تنها راه را در اختناق و سرکوب یافتهاند؛ و این همان دلیل گماردن جلاد۶۷ بر مسند ریاستجمهوری نظام است.
اما مشکل خامنهای این است که سرکوب راهحل نیست. سرکوب مانند سدی فرسوده در برابر سیلابهای خروشانی است که پیاپی بر حجم آن افزوده میشود. اعتراضات روزافزون اجتماعی در نقطهای به شکستن سد و جاری شدن سیل قیام راه خواهد برد.
از همین روست که خامنهای نسبت به «تهدید سخت... دشمن درونی» هشدار میدهد!