ساعتی پس از افشاگری بزرگ اتمی در کنفرانس مطبوعاتی نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در واشنگتن، زوزه‌های مهره‌ها و رسانه‌های حکومتی از همه طرف بلند شد.
عراقچی وزیر خارجه رژیم حوالی ساعت ۴ بامداد در یک شب هولناک برای رژیم، تأسیسات محرمانهٔ هسته‌یی را هراسان و به‌شدت تکذیب کرد. عراقچی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: همزمان با ازسرگیری مذاکرات غیرمستقیم هسته‌یی میان ایران و ایالات متحده، بار دیگر تصاویر ماهواره‌یی بسیار ترسناک به‌طور منظم منتشر می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری نیروی تروریستی قدس نمایندگی رژیم در سازمان ملل نیز نیمه‌شب به پارس کردن پرداخت و نوشت، روش‌کار مجاهدین حکایت از این دارد که گزارشهای ساختگی را در قالب یافته‌های به‌اصطلاح اطلاعاتی در اختیار سرویس‌های غربی از جمله آمریکا قرار می‌دهد تا کسب اعتبار کند. اما وقتی این سازمانها به بی‌اعتباری آن پی می‌برند، مشتری بعدی خود را در رسانه‌های غربی انتخاب می‌کند تا از ظرفیت آنها برای موج‌سواری بهره‌مند گردد.
ساعتی پس از افشای پروژهٔ مخفی و فعالیت‌های محرمانهٔ رژیم در استان سمنان، سایت حکومتی انصاف نیوز نوشت: در ۲۳ مرداد ۱۳۸۱ سخنگوی مجاهدین با ارائه تصاویری از سایت نیروگاههای اتمی نطنز و اراک مدعی شد که ایران تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم و رآکتور آب سنگین ساخته است. خبری که ابتدا از سوی CNN پوشش داده شد و پس از آن موج جدیدی از تبلیغات ضد (رژیم) ایران در رسانه‌های غربی ایجاد شد. اکنون ۲۳ سال پس از آن خبر که زمینه‌ساز بحران هسته‌یی ایران شد، شبکه خبری فاکس نیوز دست به فضاسازی خطرناکی زده است که یادآور سال ۸۱ درباره تأسیسات نطنز است. به‌ویژه این‌که در این فضاسازی، بار دیگر پای سازمان مجاهدین در میان است.
داغ افشاگری نطنز در مرداد ۸۱ و پنبه شدن رشته‌های اتمی خلیفهٔ ارتجاع، هرگز از سینهٔ خلیفهٔ جنگ‌افروز و کارگزارانش پاک نمی‌شود. ۱۷سال پیش احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور اسبق خامنه‌ای در برابر این سؤال که «چی شد که ما الآن تو بحث هسته‌یی به اینجا رسیدیم؟» با آه و افسوس بسیار گفت: «این ماجرا از تیر ۸۱ شروع شد یک گروهی از [مجاهدین] آمدند یک گزارشاتی منتشر کردند از نطنز و اراک و این حرفها، حساسیت درست شد، آژانس وارد شد بعد قطعنامه‌های شورای حکام پی‌درپی، پی‌درپی» (تلویزیون رژیم، ۴اسفند ۱۳۸۶).
آخوند روحانی، رئیس جمهور پیشین و دبیر شورای عالی امنیت ملی رژیم در زمان افشاگری نطنز نیز در کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌یی» نوشته است: «در سال ۱۳۸۱ فعالیت‌ها در فضایی آرام پیش می‌رفت ولی به ناگاه مجاهدین با ترتیب دادن یک مصاحبه مطبوعاتی و وارد کردن اتهامات واهی سر وصدای زیادی به‌راه انداختند... نظر سازمان انرژی اتمی این بود که تأسیسات نطنز تکمیل و سپس به آژانس اطلاع داده شود تا آنها در برابر عمل انجام شده قرار گیرند...» (ایسنا، ۵بهمن ۱۳۹۷).
رسانه حکومتی ایسنا که با درج گزارشی از فعالیت‌های هسته‌یی رژیم، یکبار دیگر سوز دل آخوندها را از کلان ضربه سیاسی و استراتژیکی وارد آمده بر دیکتاتوری آخوندی برملا کرده، در ادامه با اشاره به قطعنامه پیاپی شورای امنیت علیه رژیم می‌نویسد: با انتشار این اخبار قطعنامه‌ها یکی پس از دیگری علیه نظام در شورای امنیت صادر می‌شد. شورای امنیت در ژوئیه ۲۰۰۶ قطعنامه ۱۶۹۶ را در واکنش به اقدامات هسته‌یی نظام تصویب کرد و خواستار تعلیق غنی‌سازی اورانیوم در ایران شد. بعد از آن قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل به‌طور سریالی علیه نظام به تصویب رسید که هر کدام محدودیت‌های سیاسی، اقتصادی و امنیتی بیشتری را به ما تحمیل می‌کرد.
مقاومت ایران با سلسله افشاگریهای اتمی خود نه فقط جهان را نسبت به برنامه ضدایرانی و ضدانسانی فاشیسم دینی برای تولید سلاح اتمی آگاه کرد، بلکه پرچم مقابله با آن را در جهان مماشات‌وزده، برافراشت. روشنگریهای مقاومت ایران در این زمینه، به‌عنوان خدمتی بزرگ به عالیترین مصالح ملی ایران و به صلح در منطقه و جهان، بارها از سوی مدافعان صلح و حقوق‌بشر مورد قدردانی قرار گرفته است.
