در حالی که جنگ و بمبارانهای مرگبار وارد هفتمین روز می‌شود، بسیاری از مردم تهران راه خروج از شهر در پیش گرفته‌اند اما عمده جمعیت به دلایل مختلف امکان خارج شدن را ندارند. هیچ پیش‌بینی و تدبیری هم برای حفظ جان انبوه مردم محروم و بی‌پناه وجود ندارد.
سرکردگان رژیم همزمان با موشک‌پرانی که حملات متقابل را به‌دنبال دارد، با وقاحت به بی‌پناهگاه بودن مردم اذعان می‌کنند. مهدی چمران، رئیس شورای حکومتی شهر تصریح کرد: «تهران و سایر شهرهای کشور فاقد پناهگاههای ایمن و کارآمد هستند». سپس با مقایسهٔ شرایط مردم ایران با اسراییل افزود: «[وقتی] تل‌آویو تحت بمباران شدید قرار می‌گیرد، به‌دلیل برخورداری از پناهگاههای ایمن، تلفات انسانی کمی دارد. آنها به‌صورت مستمر تمرینهای دفاع شهری انجام می‌دهند» (ایرنا. ۲۵خرداد).
در همین روز (۲۵خرداد) فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت پزشکیان، در منتهای وقاحت می‌گوید: «در زمان حمله‌ها طبیعتاً مساجد به‌عنوان یکی از پناهگاههای مردم است و متروها از امشب در دست هست، مدارس را ما به‌عنوان مکانهای امن از قبل پیش‌بینی کرده بودیم. بسیاری از مدارس به‌عنوان مکان امن شناخته می‌شوند که مردم می‌توانند برای پناه گرفتن به آن مراجعه بکنند».
این در حالی است که حکومت آخوندی از کیسه و حساب همین مردم محروم و بی‌پناهگاه، هزینه‌های کلانی را صرف امنیت مراکز غنی‌سازی و توسعه آن برخلاف قطعنامه‌های بین‌المللی می‌کند.
هفته گذشته پس از تصویب قطعنامهٔ اخیر شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی رژیم، ضمن حمله به آژانس و جامعه بین‌المللی که این قطعنامه را برای شفاف‌سازی و کنترل غنی‌سازی تصویب کرد، از پنهان‌کاری بیشتر و «راه‌اندازی یک سایت سوم“امن” » برای غنی‌سازی بیشتر خبر داد.
وی با تأکید بر «ضریب امنیتی فوق‌العاده بالا»ی مراکز غنی‌سازی، اضافه کرد: «در حال حاضر دو مجتمع غنی‌سازی داریم. این می‌شود مجتمع سوم غنی‌سازی ما که اهمیت بسیار زیادی دارد به‌خصوص با توجه به این‌که ضریب امنیتی این فوق‌العاده بالاست».
کمالوند سپس گفت: «ظرفیت ۶۰ درصد ما نسبت به دوره قبل۷ برابر شده و ظرفیتی که دارد ایجاد می‌شود ظرفیت بالایی است. به اضافه این‌که ما “ضریب امنیتی“ کارمان را داریم بالا می‌بریم سایت جدید به‌هرحال سایتی است که “ضریب امنیتی“ ما را خیلی بالا خواهد برد» (تلویزیون رژیم، ۲۲خرداد).
آری، خامنه‌ای ضحاک که در شرایط جنگی مردم را به مدرسه و مسجد و اماکن سست و ناامن هدایت می‌کند، سرمایه‌های مردم را کرور کرور صرف حفاظت و امنیت نظام می‌کند. ساختن تونلهای امن برای انتقال سلاح و مهمات به نیروهای نیابتی با هزینه‌های کلان نیز از ویژگیهای خاص این رژیم و در خدمت حفظ نظام است.
رژیم در سال ۲۰۱۵ مرکز لجستیک لاذقیه را با ۱۸۰ میلیون دلار برای انبارها و تونلهای زیرزمینی و جابه‌جایی سلاح نظامی برپا کرد. در سال ۲۰۱۷ پایگاه هوایی T-4 را با هزینهٔ ۴۰۰ میلیون دلار ساخت که هدف آن آشیانه‌های زیرزمینی برای پهپاد و موشکها در استان حمص بود. به‌طور کلی رژیم در خاک سوریه هفت پایگاه هوایی، ۱۵ انبار موشک، ۲۲ مرکز فرماندهی و ۸۵ کیلومتر تونل زیرزمینی داشت (مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی (CSIS) و مؤسسهٔ خاورمیانه).
