روز چهارشنبه ۱۰مردم اعتراف کرد، خامنه‌ای در ادامه با ضدونقیض‌گویی در مورد مذاکره با آمریکا بر ادامه کاهش تعهدات برجامی رژیم که اهرم باجخواهی رژیم است تأکید کرد. این نکات توسط ایادی و رسانه‌های رژیم با صراحت بیشتری بیان می‌شود.
همزمان با به صحنه آمدن خامنه‌ای در جمع سرکردگان سپاه، آخوند روحانی هم در روز ۱۰مهر در جلسهٔ هیأت دولت، ضمن اشاره به تلاشهای خود و لابیهای رژیم برای مذاکره با آمریکا در جریان سفر نیویورک و اذعان به شکست این تلاش‌ها گفت: «من در اینجا می‌خواهم بگم راه تمام نشده، مسیر بسته نشده، باز هم اروپایی‌ها دارند تلاش می‌کنند، باز هم دیگران دارند تلاش می‌کنند... راه بسته نیست باز هم راه باز است... در این مسیر ما باز هم مسیر را ادامه می‌دهیم راه را ادامه می‌دهیم راه بن‌بست نیست! به‌نظر من راه باز است به‌نظر من همه دنیا به این نتیجه رسیده‌اند که خروج آمریکا از برجام اشتباه بود. آمریکا به نتیجه‌ای نمی‌رسد همه به این نتیجه رسیدند برجام در زمان خودش بهترین توافق بود همه به این نتیجه رسیدند با ایران باید حرف بزنند».(تلویزیون رژیم ۱۰مهر ۹۸)
علاوه بر دوگانه‌گویی‌های خامنه‌ای و روحانی، نیاز رژیم به باز شدن باب مذاکره با آمریکا، برای رهایی از خفگی اقتصادی و در وحشت از انفجار اجتماعی از درون و بیرون نظام به گوش می‌رسد.
سایت حکومتی انتخاب به نقل از رئیس‌جمهور روسیه که در روزهای اخیر با روحانی دیدار داشته نوشت: «(پوتین) ضمن اشاره به شکست خوردن تلاشهای رئیس‌جمهور فرانسه برای برقراری دیدار بین روحانی و «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، ارزیابی کرد که ایران تمایل دارد روابط با آمریکا را به‌حالت قبل از تنشها بازگردانده و به نوعی عادی‌سازی کند».
این ابراز تمایل از درون محافل حکومتی به‌صورت یک ضرورت و فوریت برای نظام مطرح و اذعان شده است.
ابراهیم رزاقی، اقتصاددان از باند خامنه‌ای، با اشاره به بحرانهای اقتصادی و کسری بودجه رژیم در سال جاری و تورم ۴۳درصدی ادعاهای دولت برای مهار بحران را «بلوف» نامیده و می‌گوید دولت تنها به‌دنبال «کورسوی امیدی برای مذاکره» است. وی روز ۱۰مهر از جمله نوشته است: «چطور می‌شود در یک سال دولت توان عملیاتی کردن بودجه بدون نفت را پیدا کند، آن هم در شرایطی که بیش از ۶ماه از سال هم گذشته است و دولت تا همین چند روز پیش در خلال برگزاری نشست سالانه سازمان ملل متحد به‌دنبال کورسوی امیدی برای مذاکره و رفع موقت تحریم‌های نفتی و بانکی بود؟! پس چگونه می‌توان در فاصله حدود ۵ماه تا پایان سال ۹۸ این بودجه را بست، مگر این‌که کل این سخنان یک بلوف سیاسی از جانب دولت باشد».
سایت حکومتی انتخاب به نقل از علی بیگدلی در مورد تصمیم نظام برای کاهش تعهدات برجامی با یادآوری این‌که «در مقاطع حساس و در زمانهایی که در شورای امنیت موضوع تحریم‌ها علیه نظام مطرح شده، روسیه و چین نیز علیه نظام رأی داده‌اند»، به نظام آخوندی گوشزد کرد که «اکنون باید بپرسیم گام‌های کاهش تعهدات برجامی ایران با چه هدفی است و چرا برداشته می‌شود؟ متأسفانه دولت پاسخ روشنی به این پرسش ندارد. واقعیت این است در صورت برداشتن بی‌ملاحظه گام‌های بعدی، این امکان وجود دارد که مسأله ایران به شورای امنیت ارجاع شود و تحریم‌های بین‌المللی مجدداً باز خواهند گشت. لذا به دولت توصیه می‌کنم که در برداشتن گام‌های بعدی محتاط‌تر عمل کند. باید از خود بپرسیم که به کجا قصد داریم برسیم و چه هدفی را دنبال می‌کنیم؟ این موضوع دارای اهمیت زیادی است».
کورش احمدی، یک دیپلمات سابق رژیم با یادآوری شرایط خطیر جهانی علیه نظام، به سردمداران رژیم خاطرنشان می‌کند: «روزگار دوگانگی در سیاست خارجی گذشته» است. وی سپس با اشاره به لگدپرانیهای تروریستی رژیم به منطور باجخواهی و شل کردن طناب تحریم‌ها، انزوای بیش‌از‌پیش رژیم را تصویر کرده و می‌گوید: «مهم‌ترین سؤال این است که آیا اتفاقاتی از نوع حمله به تأسیسات آرامکو ادامه خواهد داشت یا خیر و در صورت ادامه، آیا ترامپ هم‌چنان از وارد شدن در جنگ اجتناب خواهد کرد یا خیر. در چنین موازنه‌ای، سؤال مهم دیگر این است که سیر تحول منفی در رویکرد اروپا که از جمله تحت تاثیر حمله به تأسیسات آرامکو شدت یافته، طی ماه‌های آینده چگونه خواهد بود و آیا به خروج اروپا از برجام خواهد انجامید یا نه».
این کارشناس حکومتی در ادامه ضمن بررسی تابلوهای مختلف در پیش روی رژیم، تابلو جنگ را به زیان رژیم و تابلو بازگشت آمریکا به برجام را غیرممکن ارزیابی کرده و توصیه کرده است تنها راه تن‌دادن به شرایط اتحادیه اروپا و پیشنهاد رئیس‌جمهور فرانسه است. یعنی خوردن جامهای زهر موشکی و هسته‌ای برای شل شدن طناب تحریم‌ها و فرصت نفس کشیدن.
