بحرانهای گریبان‌گیر حکومت آخوندی چنان در هم تنیده شده‌اند که کارشناسان سردرگم آن را هم بیش‌از‌پیش سردرگم کرده است. به‌طور خاص، این واکنش‌ها به بی‌سرانجامی بستهٔ اروپا و تکرار قولهای اروپایی‌هاست که دیگرمتولیان سیاست آویختن به اروپا هم به تحقق آنها امیدی ندارند و بلاتکلیفی بسته اروپا یا SPV آتش جنگ درونی نظام را شعله‌ورتر کرده است.
یکی از نمایندگان مجلس ارتجاع به نام اصغر سلیمی روز ۲بهمن ۹۷ ضمن اشاره به این‌که به‌رغم تبلیغات دولت و باند روحانی سازوکار اروپایی اجرایی نشده است به محدودیتهای برجامی هم اذعان می‌کند و در این رابطه می‌گوید: «مگر می‌شود تمام محدودیتهای برجامی را داشته باشیم ولی از مزایای آن بی‌بهره باشیم؛ اینها وقت‌کشی می‌کنند و ما را سرگرم مذاکرات بی‌نتیجه می‌کنند، کشور را معطل اروپایی‌ها نگذارید».
پاسدار شمخانی دبیر شورای عالی امنیت رژیم بن‌بست و لاعلاجی در مقابل عملی نشدن بستهٔ اروپا را به نمایش گذاشت و گفت: «در مورد اصل برجام هم باید بگویم، هیچ‌گاه برای نقض برجام پیشگام نبوده و نخواهیم بود، فرض ما در عمل این است که اروپا حاضر نیست ریسک خود را در برابر آمریکا افزایش دهد. بنابراین تلاش می‌کنیم مشکلات کشور را با اتکاء به توان ملی سامان بخشیم».(خبرگزاری ایسنا ۲بهمن ۹۷)
این حرف پاسدار شمخانی و حرف‌های مشابه آن که توسط سرمداران رژیم ابراز می‌شود، صرفاً لاف و گزاف و برای روحیه دادن به نیروهای وارفته است.
واقعیت این است که هیچ امکان و ظرفیت اقتصادی در کشور نیست که توسط حاکمیت غارتگر آخوندی به نابودی کشیده نشده باشد و از بین نرفته باشد.
سازو کار نامؤثر اروپایی
علی بیگدلی، یک کارشناس همسو با باند روحانی هم به بی‌راه‌حلی نظام در مقابل اروپا اذعان کرد و گفت: «اگر چه مقامات رسمی اعلام کردند اگر از برجام بیرون بیاییم در کوتاه‌ترین مدت می‌توانیم به غنی‌سازی ۲۰درصدی برسیم ولی هنوز به‌نظرم بیرون رفتن از برجام اشتباه است و بهانه‌ای به دست غرب و سازمان ملل خواهیم داد که موضوع غنی‌سازی ما باز به پرونده‌ای در شورای امنیت تبدیل شود که این هم در شرایط فعلی کار دقیقی نیست». این کارشناس حکومتی با بیان این‌که: «اتفاقاتی که در فرانسه، هلند و بلژیک اتفاق افتاد یا حواشی مربوط به سازمان مجاهدین، همه بسترهایی است... تا فضا را علیه ما تنگ‌تر کند». نتیجه‌گیری کرد: «مجموعه این شرایط نشان می‌دهد اروپایی‌ها دارند از تعهدات برجامی‌شان به‌طور بسیار نرم و زیرکانه‌ای خارج می‌شوند».(روزنامه آرمان ۲بهمن ۹۷)
این برآورد را هم ظهره‌وند، یک دیپلمات پیشین، در مورد شانه خالی‌کردن اتحادیه اروپا از تعهدات برجامی یعنی ارائه همان بسته یا سازوکار بیان کرده و با ابراز وحشت از شرکت کشورهای اروپایی در اجلاس ورشو در مصاحبه با تلویزیون حکومتی می‌گوید: «ما باید ببینیم کشورهای چهار به‌علاوه یک که امروز برای برجام مدیحه‌سرایی می‌کنند چه آزمونی را پس می‌دهند اگر به اعتقاد من در ورشو شما چهار به‌علاوه یک را ببینید یعنی دیگه تیرخلاص را زدند به برجام».(تلویزیون جام‌جم ۲بهمن ۹۷)
آصفی، سخنگوی اسبق وزارت‌خارجه هم با بیان این‌که در مورد عملکرد اتحادیه اروپا: «دو تحلیل وجود دارد؛ نخست این‌که اروپا و آمریکا نقش خود را با یکدیگر تکمیل و هم‌پوشانی کردند و به عبارت دیگر این یک بازی تعریف شده بود. تحلیل دیگر بر این مبناست که اروپا واقعاً مصمم به کار بود، اما به هر دلیلی نتوانست. هر کدام از این تحلیل‌ها درست باشد نتیجه یکسان است؛ چرا که اروپا عملاً با اتلاف وقت، جمهوری اسلامی را در حالت انتظار قرار داده است». وی سپس افزود: «من خودم شک دارم که اگر سازوکاری هم به وجود آید مؤثر و کارآمد باشد».(روزنامه آرمان ۲بهمن ۹۷)
سرگردانی و به‌دنبال سراب رفتن
سرگردانی حاکمیت آخوندی در زمینه‌سازوکار اروپایی و ناکارآمدی این سازوکار، از تبعات برجام نافرجام است که به مدت ۳سال رژیم به‌دنبال آن بود تا بلکه تحریم‌های اقتصادی لغو شود و اقتصاد خفه شده نفس بکشد.
پس از خروج آمریکا از برجام نیز روی آوردن حاکمیت و دولت روحانی به جانب اروپا برای گریز از شرایط خفه‌کننده اقتصادی سرابی بیش نبوده چنان‌چه اکنون هر دو باند رژیم به این واقعیت اعتراف می‌کنند که حتی به فرض این‌که این سازوکار از حرف به‌عمل ماده شود باز هم مؤثر و کارآمد نیست.
توان از بین رفته نظام
در میان این اظهارات حرف پاسدار شمخانی قابل توجه است که ضمن ابراز سرخوردگی نسبت به سازوکار اروپایی ادعا می‌کند: «تلاش می‌کنیم مشکلات کشور را با اتکاء به توان ملی سامان بخشیم» ادعایی که پرواضح است مصرف داخلی داشته و گزافه‌ای بیش نیست.
زیرا اگر توان و فرصت اقتصادی باقیمانده بود و همه منابع فرصت‌ساز به نابودی کشیده نشده بود، دلیلی نداشت رژیم روی زانوان خود به‌دنبال برجام برود و دست آخر هم با تحریم‌های شدید برجامی آمریکا مواجه شود و پس از آن نیز دست به‌دامان اروپا، منت‌کش عملی‌شدن سازوکار نامشخص و نامعلوم اروپایی بشود. سازوکاری که به فرض این‌که اجرایی هم شود باز هم هیچ مشکل جدی از اقتصاد به بن‌بست رسیده را حل نمی‌کند.ـ
این حرف پاسدار شمخانی و حرف‌های مشابه آن که توسط سرمداران رژیم ابراز می‌شود، صرفاً لاف و گزاف و برای روحیه دادن به نیروهای وارفته است.
نابودی تمامی ظرفیت‌های اقتصادی
واقعیت این است که هیچ توان و ظرفیت اقتصادی در کشور نیست که به نابودی کشیده نشده باشد و از بین نرفته باشد.
اگر فی‌الواقع چنین ظرفیتی وجود داشت که آن‌را از بن‌بست و خفگی اقتصادی بیرون بیاورد پیش از این هم با اتکا به چنین ظرفیتی می‌توانست اقتصاد را از دام تحریم‌ها برهاند، و خودش را خسته و درمانده به‌دنبال سازوکار نامشخص و ناکارآمد اروپایی به این در و آن در نزند، که همگی آن‌را به بیراهه و به‌دنبال سراب می‌برند.
اما این حرف پاسدار شمخانی و حرف‌های مشابه آن که توسط سردمداران حکومتی ابراز می‌شود صرفاً به‌مثابه سرخ‌کردن صورت نظام با سیلی است!
