این روزها در کانون مسائل مختلف رژیم بی‌راه‌حلی و ناکارآمدی حکومتی همراه با وحشت از قیام مردم دیده می‌شود. قیامی که به گفته عباس عبدی، از مهره‌های باند اصلاح‌طلب، «در مقایسه با اعتراضات دیماه سازمان‌یافته‌تر و با مقدمات بیشتری» است. و بی‌راه‌حلی که به‌قول سعید حجاریان، تئوریسین باند موسوم به اصلاح‌طلب «دولت مثل کسی است که روی پل معلق به انتظار ایستاده است».
جوانان و مردم تهران روز جمعه در ورزشگاه آزادی شعار «مرگ بر دیکتاتور» سردادند و بار دیگر یک تجمع ورزشی را به صحنه اعتراض علیه دیکتاتوری تبدیل کردند. این حرکت اعتراضی به‌رغم آماده‌باش رژیم و به صحنه آوردن هزاران مزدور علنی و لباس‌شخصی در وحشت از قیام مردم بود. اما در اولین موج مردمی در هم شکسته شد. وحشت از قیام که همان وحشت از سرنگونی است این روزها در اظهارات مقامات و مهره‌های حکومتی برای ارائه راه‌حل بحران‌های رژیم تکرار می‌شود.
علی خرم، دیپلمات سابق رژیم از باند روحانی، برای برون‌رفت نظام از بحران‌ها، رفتن پای میز مذاکره را تجویز می‌کند. وی در بیان علت آن، «خشم مردم» را در صدر اولویت‌هایش ذکر می‌کند و می‌گوید: «همه حکومت در مقابل نارضایتی و خشم مردم، تهاجم خارجی و فروپاشی اقتصادی قرار دارد» و افزوده است: « معتقدیم بهتر است برای آرام شدن شرایط، مذاکره صورت بگیرد».(سایت رویداد ۲۴ - ۱۹خرداد ۹۷)
سایت حکومتی بهار ۱۹مرداد ۹۷ هم نوشته است: «نگرانی‌هایی عمیق و جدی» در «جامعه مشهود است» و بعد نتیجه گرفته: «راهی جز گفتگو و توافق با طرف اصلی در مقابل ایران وجود ندارد».
وحشت از قیام آن‌چنان است که آخوند امامی کاشانی، امام‌جمعه خامنه‌ای، در نمایش جمعهٔ تهران که تلاش کرد قیام مردم را کوچک جلوه دهد بلافاصله به تناقض‌گویی افتاد و از انعکاس آن در دنیا آه و ناله کرد: «۴نفر عده‌ای ماجراجو شروع کنند سروصدا را بعد هم افرادی که گرفتارند فریب‌شان را بخورند و با آنها مخلوط بشوند. آنها عکس بگیرند و منعکس کنند این وضعی است که الآن دنیا داره رویش مانور می‌دهد».(نمازجمعه ۱۹مرداد ۹۷)
آخوند محمدعلی آل هاشم، نماینده خامنه‌ای در نمایش جمعه تبریز هم به قلب اعتراضات خیابانی اشاره کرد و گفت: «در این دست جریان اعتراضات خیابانی دشمن موج‌سواری کرده و اغراض خود را دنبال می‌کند».
وحشت از خیزش مردم علیه بیداد آخوندی و بی‌راه‌حلی حکومت در اظهارات آخوندهای دانه‌درشت حکومتی هم موج می‌زند.
مرجع حکومتی آخوند نوری همدانی روز ۱۸مرداد به نظام هشدار داد: «مردم تحمل نمی‌کنند، یکی پول بیت‌المال را بخورد و ببرد و عده‌یی به نان شب محتاج باشند».
آخوند نوری همدانی وحشت خود را از آنچه در کانون قیام است با کد «موج‌سواری دشمنان» بیان کرد و ضمن اذعان به همراهی مردم با این دشمنان نظام گفت: «مردم هم اجازه موج‌سواری به دشمنان خود ندهند».(روزنامه کیهان ۲۰مرداد ۹۷)
احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور سابق نظام هم به بن‌بست نظام که هیچ‌کس راه‌حلی برای آن ندارد این‌طور اعتراف کرده است: «سؤال اینه که کی مسئول این وضع است؟ بنظرم همه مقامات کشور هر سه‌قوه. چپ و راست هم با هم‌اند با هم‌اند دو تیغه یک قیچی‌اند».
صالح نیکبخت، حقوقدان از باند آخوند روحانی هم در روز ۱۹مرداد به ناکارآمدی و بی‌راه‌حلی رژیم اذعان کرد و گفت: «گفته و ناگفته پیداست که مردم آشکار و نهان نارضایتی خود را در اجتماعات و فضای مجازی اعلام می‌کنند». وی سپس در وحشت از یکسره شدن کار نظام توصیه کرد: «باید علاج واقعه را قبل از وقوع کرد».(سایت اعتماد آنلاین ۱۹مرداد ۹۷)
نمایش‌های جمعه روز ۱۹مرداد هم وحشت از قیام مردم، بی‌راه‌حلی نظام و کابوس اصلی نظام در متن قیام را یک‌جا به نمایش گذاشتند.
امام‌جمعه قزوین گفت: در سال قبل ۳۰۰شهر را به آتش کشیدند.
و در نمایش‌های جمعه بسیاری شهرها از جمله بیرجند، ساری، شاهرود، خرم‌آباد، قزوین، اراک، اهر و زنجان فریاد وحشت از مجاهدین بلند بود. یعنی همان «دشمن» که در کانون کابوس‌های نظام از قیام قرار دارد.
امام‌جمعه شاهرود گفت: «مجاهدین به‌دنبال تفرقه و توطئه فرهنگی هستند». امام جمعه بیرجند گفت: «مشکلات دلیلی برای ریختن در کف خیابان نیست. ریختن در خیابان و ایجاد ناامنی کار دشمن است. مجاهدین توطئه دارند نقشه‌های خود را عملی کنند و تکلیف این است با این حرکت‌ها مقابله کرد زیرا امنیت در نظام مهم‌ترین تکلیف است».
به این ترتیب به‌وضوح می‌توان دید که وحشت از قیام و «دشمن» مصممی که آن را «سازماندهی می‌کند» تعادل نظام را در تمامیتش در هم ریخته است.
