روز جمعه ۲۷ بهمن همزمان با شروع کنفرانس امنیتی مونیخ، ایرانیان آزاده و هواداران مجاهدین خلق ایران با برپایی یک تظاهرات در برابر محل برگزاری این کنفرانس، خواستار اعمال قاطعیت در برابر رژیم سرکوبگر و جنگ‌افروز آخوندها شدند.
تظاهر کنندگان ضمن محکوم کردن سیاست مماشات با فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران بر لزوم لیست‌گذاری تروریستی سپاه پاسداران و به‌رسمیت شناختن حق مردم و جوانان شورشگر ایران‌زمین برای مقاومت و سرنگونی این رژیم جنایتکار تأکید کردند.
ایرانیان آزاده روز شنبه ۲۸بهمن نیز در همان محل گردهم آمده و به‌تظاهرات پرداختند. آنها در حالی که پرچم‌های شیر و خورشید نشان ایران و آرم سازمان مجاهدین خلق ایران را در دست داشتند شعار می‌دادند: «سر مار ولایت، عامل هر جنایت»، «خامنه‌ای جنایت‌پیشه، حسابرسی در پیشه» «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه، چه رهبر» و «دموکراسی آزادی، با مریم رجوی»
خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت، طی پیامی خطاب به‌ایرانیان تظاهرات کننده در روز ۲۷بهمن، ضمن درود به‌هموطنانی که علیه فاشیسم دینی حاکم بر ایران و برای دفاع از آزادی و عدالت در مقابل کنفرانس امنیتی مونیخ گردآمده بودند، گفت: «بار دیگر از سوی مردم و مقاومت ایران تأکید می‌کنم رژیم ضد‌بشری آخوندی مردم ایران را نمایندگی نمی‌کند و باید سرنگون شود. این همان حقیقتی است که ۴۰۰۰پارلمانتر از ۴۱کشور جهان و ۱۲۵رهبر از سراسر جهان بر آن تأکید کرده‌اند که مردم ایران مخالفت خود را با هر نوع دیکتاتوری مذهبی و سلطنتی ابراز کرده و خواستار یک جمهوری دموکراتیک مبتنی بر جدایی دین و دولت هستند. من یک‌بار دیگر جامعه جهانی و عموم کشورها را به‌یک سیاست قاطع علیه رژیم آخوندی که سر مار جنگ‌طلبی و تروریسم در جهان امروز است فرا‌می‌خوانم».
خانم مریم رجوی سپس بر انجام این اقدامات تأکید نمود:
- نام‌گذاری تروریستی سپاه پاسداران اهرم اصلی سرکوب مردم ایران و صدور جنگ‌افروزی و تروریسم
- به‌کار گرفتن مکانیزم ماشه در قطعنامهٔ ۲۲۳۱ و فعال کردن مجدد قطعنامه‌های شورای امنیت ملل متحد در ارتباط با پروژه‌های اتمی رژیم
- قرار دادن رژیم آخوندها به‌عنوان تهدید اصلی صلح و آرامش در جهان کنونی تحت فصل هفتم منشور ملل متحد
- به‌رسمیت شناختن مبارزه مردم ایران و جوانان و کانون‌های شورشی
نمایندگان جوامع ایرانیان در آلمان شامل تشکلهای دانشجویان، استادان، فارغ‌التحصیلان و زنان و پناهندگان که از سراسر آلمان خود را به‌این تظاهرات رسانده بودند، سخنرانی کردند یا بیانیه‌های تشکلهای خود را قرائت نمودند. آنها ضمن حمایت از مجاهدین و مقاومت آزادی‌ستان مردم ایران، با سر دادن شعارهایی هم‌چون «قسم به‌خون یاران ایستاده‌ایم تا پایان» با شهیدان و سربداران آزادی پیمان بستند. سخنرانان هم‌چنین حمایت خود را از رزم کانون‌های قهرمان شورشی که در سراسر کشور، رژیم پلید آخوندی را به‌مصاف می‌طلبند اعلام کردند و به‌زندانیان مقاوم و سرموضع که با پایداری خود دژخیمان را درمانده و مستأصل کرده‌اند، درود فرستادند.
سخنرانهای این تظاهرات، به‌عنوان صدای مردم در بند ایران، سران و مقام‌هایی را که در کنفرانس امنیتی مونیخ گردهم آمده‌اند، مخاطب قرار دادند و از جمله گفتند، این کنفرانس به‌مبرم‌ترین مسائل امنیتی جهان می‌پردازد؛ آیا تهدیدی مبرم‌تر از رژیم ایران برای صلح و امنیت در جهان وجود دارد؟ پس چرا سیاست کثیف مماشات بیش از ۴۰سال است بر عملکردهای فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران که در مناطق مختلف جهان در حال جنگ‌افروزی و تروریسم است، چشم بسته است؟ آیا زمان آن نرسیده است که آنها مردم ایران را که اکنون و همین جا طنین‌انداز است، بشنوند.
تظاهرات ایرانیان آزاده در مونیخ، بازتاب سیاسی و رسانه‌یی گسترده‌یی داشت؛ چرا که در این تظاهرات و در نمادها و خواستهای تظاهر کنندگان، صدای مقاومت و قیام مردم ایران و صدای یگانه آلترناتیو دموکراتیک و کانون‌های دلاور شورشی و عزم جزم آنها برای خلاصی ایران و منطقه و جهان از شرارت فاشیسم دینی، طنین‌افکن بود.
