نگاهی به مواضع برخی سخنرانان در کنفرانس پارلمان انگلستان، بر گزارشده در تاریخ ۷آذر ۱۴۰۲
امروز خاورمیانه به‌طور عام و فلسطین و غزه به‌طور خاص در شعله‌های جنگی می‌سوزد که خشک و تر را به کام خود کشیده است. جنگی که سوخت‌بار آن استخوان ظریف و شکنندهٔ کودکان، اشک و آه مادران فرزند از دست داده، ویرانی ساختمانها، زیرساختها و سازه‌هایی است که با رنج و پول انسان ساخته شده‌اند.
کمتر روزی است که خبرها آکنده از فجایع این جنگ و صحنه‌های پر درد و دریغ تدفین غیرنظامیان نباشد. ساختمانهای شخم‌خورده در بمباران تنها چهرهٔ کریه این جنگ نیستند، دیدن دست‌های دراز شدهٔ کودکان گرسنه و هراسان به سوی مددکاران سازمان ملل برای به‌دست آوردن غذایی اندک، صحنه‌یی دیگر از این جنگ است که وجدانها را به آتش می‌کشد.
دیدن چهرهٔ گروگانها و زندانیان دو طرف در هاله‌یی از بیم و امید، انسانیت معاصر را در محاصرهٔ جنگ به تصویر می‌کشد. به‌راستی چه کسی می‌تواند خود را از تأثیر خردکنندهٔ این صحنه‌ها و تصاویر برکنار نگهدارد؟
دست جنگ‌افروز
کدام دست ویرانگر کبریت این جنگ خانما‌نسوز را کشیده است؟
اگر چه سیاست مماشات برای حفظ منافع پراگماتیستی خود جنگ‌افروز اصلی را از مظان اتهام به‌در می‌برد اما چه کسی است که این دست شیطانی را نشناسد؟
از چهل و اندی سال پیش تاکنون، مقاومت ایران تنها طرفی بوده که سوداهای ویرانگر این نظام را افشا کرده است. خوشبختانه اکنون صدای مقاومت ایران در گوش‌های شنوا طنین می‌اندازد و از طرف پارلمان‌ترها، احزاب و شخصیت‌های منصف مورد تأیید قرار می‌گیرد. کنفرانس پارلمان انگلستان، (در تاریخ ۷آذر ۱۴۰۲) یکی از کنفرانس‌هایی است که فاشیسم دینی و سپاه پاسداران را به‌عنوان عامل اصلی جنگ‌افروزی در خاورمیانه و جهان آدرس می‌دهد.
خاستگاه جنگ‌افروزی
سخنرانان کنفرانس به‌خوبی روشن کرده‌اند که جنگ‌افروزی این رژیم در خاورمیانه ناشی از قدرت نیست؛ بلکه سرپوش گذاشتن بر وضعیت انفجاری ایران و سد بستن در برابر قیامی است که سرنگونی آن را نشانه رفته است.
دیوید جونز نماینده ارشد محافظه‌کار و وزیر سابق برگزیت و ولز به صراحت گفت:
«درک این نکته ضروری است که وحشی‌گری رژیم ایران نشانه ضعف آن است و نه قدرت. رژیم تلاش می‌کند تا بحران بقای خود را در داخل کشور، در مواجهه با مخالفت‌های فزاینده مردمی و تقاضا برای تغییر واقعی دموکراتیک، صادر کند.
بسیاری به اشتباه موضع ستیزه‌جویانه رژیم را به‌عنوان نشانه‌ای از قدرت تفسیر کرده‌اند».
جیم شانون، نماینده پارلمان انگلستان از حزب اتحاد دموکراتیک و سخنگوی حقوق‌بشر این حزب نیز معتقد است که «خامنه‌ای، بدون دخالت در کشورهای خارجی، رژیم شکننده و آسیب‌پذیر او نمی‌تواند از قیام دیگری مانند قیامهای سالهای ۲۰۱۳، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ جان سالم به در ببرد».
ضرورت لیست‌گذاری سپاه پاسداران
سپاه پاسداران به‌موازات سرکوب اعتراضهای مردمی در داخل ایران، سیاست‌های تروریستی خامنه‌ای را در خاورمیانه نیز به پیش می‌برد. به‌قول لرد سینگ، عضو مستقل مجلس اعیان و معاون گروه پارلمانی تمام حزبی آزادی مذاهب در پارلمان انگلستان: «سپاه پاسداران تحت رهبری مستقیم علی خامنه‌ای فعالیت می‌کند و موظف به دفاع و مهمتر از آن صدور انقلاب اسلامی است. این کار را با دامن‌زدن به ناآرامی‌های مذهبی و منطقه‌یی انجام می‌دهد در حالی که بی‌رحمانه هر گونه مخالفت یا قیام داخلی در ایران را سرکوب می‌کند». یعنی تروریسم منطقه‌یی و بین‌المللی این رژیم وجه مکمل سرکوب در داخل ایران است.
لرد ویتی عضو مجلس اعیان و معاون پیشین پارلمانی وزارت محیط‌زیست انگلستان هم به درستی بر این واقعیت انگشت می‌گذارد:
«قبل از هر چیز به یاد داشته باشیم که مشکل با رژیم ایران و سپاه پاسداران در ماهیت آن، نحوه برخورد آن با مردم ایران و سرکوب هر گونه اعتراض، سرکوب زنان، برخورد با مخالفان، اعدام هزاران نفر و آن‌طور که شنیدیم این سیاست را در خارج از کشور با مخالفان خارج از کشور نیز دنبال می‌کند».
این مواضع واقع‌بینانه بیانگر آن است که برای پایان دادن به فاشیسم از نوع دینی آن در ایران، باید بر لیست‌گذاری سپاه پاسداران تمرکز کرد. این چیزی است که وجه مشترک سخنرانی سخنرانان کنفرانس بود.
تهدید فوری صلح و امنیت جهانی
اگر فاشیسم دینی و سپاه پاسداران جنگ‌افروزی و تروریسم را وجه مکمل سرکوب و مهار قیام در داخل ایران می‌دانند بنابراین مماشات در قبال آنان خیانت به صلح و امنیت جهانی است. جیم شانون، مانند دیگر سخنرانان «رژیم ایران را تهدیدی فوری برای صلح و امنیت جهانی» می‌داند. فاشیسم از سیاست مماشات و چشم‌پوشی بر جنایت‌های آن ارتزاق می‌کند. او به لیست‌گذاری سپاه پاسداران، تعطیل‌کردن سفارتخانه‌های این رژیم و اخراج عوامل و جاسوسانش فرامی‌خواند و تنها راه صلح و ثبات جهانی را «همبستگی با مردم ایران برای ایرانی آزاد و دموکراتیک» می‌داند.
بارونس میچر معتقد است که «اعلام سپاه پاسداران رژیم ایران به‌عنوان یک سازمان تروریستی کافی نیست». باید گامهای بلندتر برداشت و «برای اعمال تحریم‌ها علیه این رژیم متحد شد»
راه‌حل دموکراتیک ایرانی
بدیهی است وقتی صحبت از لیست‌گذاری سپاه پاسداران یا به‌تعبیر مقاومت ایران «انحلال سپاه پاسداران» به میان می‌آید، منظور دامن‌زدن به یک لشگرکشی نظامی و اشغال ایران نیست (۱). «نبرد واقعی ژئوپلیتیک اکنون بین رژیم ایران و مردم ایران و جنبش مقاومت سازمان‌یافته آنها، شورای ملی مقاومت ایران است» (۲).
بنابراین تنها راه دستیابی به صلح و امنیت در خاورمیانه و جهان، همان‌طور که جیم شانون، بارونس میچر، سفیر لینکلن بلومفیلد، لرد ویتی، بارونس اولون، سناتور رابرت توریسلی، لرد سینگ و دیگر سخنرانان تأکید کرده‌اند:
«به‌رسمیت شناختن وجود راه‌حل داخلی ایرانی، یک آلترناتیو دموکراتیک است». آن «راه‌حل دموکراتیک ایرانی» را شورای ملی مقاومت و مریم رجوی نمایندگی می‌کنند.
پانوشت:
(۱) «ما نیازی به درگیری نظامی نداریم. ما باید شورای ملی مقاومت ایران را به‌رسمیت بشناسیم و از پلتفرم دموکراتیک آن حمایت کنیم و از مردم ایران در مبارزه برای یک جمهوری دموکراتیک و در واقع برای عدالت حمایت کنیم» (بخشی از سخنرانی دیوید جونز).
(۲) (از سخنان دیگر دیوید جونز)
