خامنهای ضحاک با نزدیک به ۳۰۰ اعدام در مهرماه و ۳۱۱ اعدام در آبان ماه و بیش از ۶۰ اعدام فقط در۵روز اول آذر، رکورد اعدام در سالهای گذشته را شکست و بالاترین آمار اعدام را ۳۷سال پس از قتلعام زندانیان سیاسی در سال۶۷ ثبت کرد. این درجه از شقاوت و بیرحمی آن روی استیصال و بنبست مرگباری است که خلیفهٔ مفلوک ارتجاع در آن گرفتار شده و برای جلوگیری از قیام و سرنگونی، با پیروی از خمینی ملعون در سال۶۷، به کشتار زندانیان روی آورده است.
۵ماه پیش ارگان سپاه پاسداران، قتلعام زندانیان مجاهد را «از کارنامههای درخشان جمهوری اسلامی» توصیف کرد و خواستار «تکرار این تجربهٔ موفق تاریخی» شده بود (فارس، ۱۶تیر ۱۴۰۴) و اخیراً یواخیم روکر، رئیس سابق شورای حقوقبشر سازمان ملل طی سخنانی در کنفرانس برلین، با اشاره به نیاز مبرم خامنهای به اعدام در شرایط انفجاری جامعه و تمرکز بر اعدام زندانیان مجاهد گفت: «برخی صداها از درون رژیم، قتلعام سال ۱۳۶۷ را که در آن حدود ۳۰هزار زندانی سیاسی کشته شدند، علناً یک“ تجربه تاریخی موفق ”خوانده و تکرار آن را پیشنهاد کردهاند. همین موضوع بهتنهایی باید موجی از اعتراض را در تمام کشورهایی که به حقوقبشر پایبند هستند، برانگیزد».
در این کنفرانس که با عنوان «ایران: حقوقبشر زیر تیغ اعدامها، فرصتها و مسئولیت اروپا» در برلین برگزار شد، رئیس سابق شورای حقوقبشر سازمان ملل افزود: «بیش از ۹۰درصد قربانیان آن قتلعام، اعضای سازمان مجاهدین خلق بودند و گزارشگر ویژه پیشین سازمان ملل در امور حقوقبشر ایران، پروفسور جاوید رحمان، در آخرین گزارش خود به سازمان ملل، این قتلعام را جنایت علیه بشریت با مشخصههای نسلکشی طبقهبندی کرد».
در کنفرانس برلین که با حضور و سخنرانی اعضای پارلمان فدرال آلمان از احزاب مختلف، شخصیتهای سیاسی این کشور و نمایندگان انجمنهای جوانان ایرانی در آلمان برگزار شد، توماس لوتسه، نماینده پیشین پارلمان فدرال آلمان گفت: «فقط همین یک خبر کافی است که بدانیم شمار اعدامها در ایران بیش از مجموع تمام کشورهای دیگر جهان است. این واقعیت بهتنهایی باید در صدر اخبار قرار گیرد. این موضوع امروز مطرح است، فردا هم خواهد بود، اما باید تلاش کنیم تا روزی این مسأله به تاریخ بپیوندد».
سخنران دیگر این جلسه پتر آلتمایر، وزیر اقتصاد و انرژی آلمان (۲۰۲۱) طی سخنانی گفت: «باید نشان دهیم که رژیم تا چه حد خودش را در خطر میبیند، زیرا اعدامها بیانگر ترس بیواسطهٔ سران رژیم است. رژیم مانند حیوانی در قفس گیر افتاده است. اینها نیروهای دستگاه امنیتی، ارتش، پلیس و سرویسهای اطلاعاتی هستند. آنها از آزادی و کرامت انسانی احساس خطر میکنند و از امتیازات و فساد گسترده خود دفاع میکنند، چون گمان میکنند راه دیگری ندارند».
در این کنفرانس رئیسجمهور برگزیدهٔ مقاومت طی سخنانی که بهصورت آنلاین پخش میشد، با اشاره به شرایط انفجاری جامعه گفت: «خامنهای بیمناک از این اوضاع، برای جلوگیری از قیامهای بعدی به اعدامهای هر چه بیشتر رو آورده است».
خانم رجوی با اشاره به نیاز حیاتی این رژیم برای بقا و راه مقابله با آن افزود: «استبداد دینی تا روز سرنگونی از سه پایه اساسی حکومتش دست برنمیدارد. این پایهها عبارتند از اعدام و شکنجه و سرکوب در داخل ایران، و جنگافروزی و تروریسم در خارج و برنامه بمبسازی اتمی. تحولات بیش از یک سال اخیر اثبات کرد که توقف این سیاستها تنها با سرنگونی این رژیم توسط مردم ایران و مقاومت سازمانیافته آنها ممکن است».
رئیسجمهور برگزیدهٔ مقاومت همچنین خاطرنشان کرد: «وقتی زندانها، کشتارگاه انسانها شده است، جوانان بهپا خاسته حق دارند از مردم خود دفاع کنند. وقتی مردم را بهخاطر شرکت در اعتراضهای خیابانی میکشند، آنها حق دفاع از خود دارند... . از دولتهای اتحادیه اروپا و همه جهان میخواهیم این حق عادلانه و نادیده گرفته شده را بهرسمیت بشناسند».