چرا قاتل خانم کاظمی بعد از15سال متهم می‌شود؟
15سال بعد از به‌قتل رسیدن خبرنگار ایرانی کانادایی خانم زهرا کاظمی، وزیر اطلاعات وقت رژیم منفور خامنه‌ای اعلام کرد که قاتل خانم کاظمی سعید مرتضوی جنایتکار است.
در کشورهای مختلف پس از یک مقطع زمانی 20یا 30ساله اطلاعات حتی مهم، ازحالت طبقه‌بندی و سری خارج می‌شوند و آن را به اطلاع عموم می‌رسانند.
اما در رژیم آخوندی ایران اصلاً چنین چیزی وجود ندارد.
همه اعمالَ سرکوب و جنایت و کشتار حتی با قوانین مصوب خودشان مغایرت دارد. آنها می‌دانند اگر اسناد حتی 30سال پیش هر جنایت و قتل و دزدیهای نجومی را بیان کنند بالاترین نفر رژیم یعنی رهبر آن زیر سؤال می‌رود.
چون این کارها به فرمان او انجام می‌شود، به همین دلیل هیچ وقت هیچ چیزی را اعلام نمی‌کنند.
بطور مثال 29سال پس از پذیرش جام زهر آتش‌بس از طرف خمینی، هنوز علت پذیرش جام زهر از طرف خمینی را اعلام نکردند.
خمینی دژخیم گفته بود که در وقت مقتضی دلایل آن را اعلام می‌کند اما با وجودی که دلایل آن برای اغلب مردم روشن است بعد از 28سال پس از مرگ خمینی آن را اعلام نکردند.
بیان واقعیتهای آن، کلیت جنگ ضدمردمی ایران و عراق و ادامه آن را زیر سؤال می‌برد و اصرار خمینی بر ادامه جنگ دیوانه وار بعد از آزادی خرمشهر و دادن صدها هزار تلفات به‌خاطر نیاز خمینی به جنگ برای سرکوب و بستن دهانها در داخل افشا می‌کند. رژیم باید پاسخ دهد که چرا وقتی عراق خواهان صلح بود خمینی 6سال دیگر جنگ را با این همه ضایعات ادامه داد، بنابراین اصلاً وارد آن نمی‌شوند چون با شکستن خمینی در ذهن مزدوران و حامیان رژیم، ارکان نظام یعنی ولایت فقیه هم سقوط می‌کند.
اما وقتی که رژیم کمتر از 15سال، حاضر به افشای جنایتی می‌شود حتماً هدفی دارد که منافع خود را در بیان آن می‌بیند، فارغ از این‌که رژیم در وارد شدن در این موضوع به هدف خود می‌رسد یا اشتباه محاسبه دارد.
اکنون وزیر اطلاعات سابق رژیم آخوندی که دست در جنایت و ریختن خون هزاران نفر از فرزندان مردم ایران دارد آمده و دست به افشاگری می‌زند!.
علی یونسی وزیر سابق اطلاعات در رابطه با پرونده زهرا کاظمی و اتهام جاسوسی وی عنوان کرد: «زهرا کاظمی به تشخیص وزارت اطلاعات دولت اصلاحات جاسوس شناخته نشد اما اصرار سعید مرتضوی بر جاسوسی او، نهایتاً مرگ این شهروند ایرانی- کانادایی را رقم زد.»
روزنامه ابتکار که از حامیان آخوند روحانی است هشتم اسفند 96 نوشت:
«وزیر سابق اطلاعات چرا در همان زمان صحبت نکرد؟ شاید اگر یونسی به‌عنوان فرد مطلع در این زمینه صحبت می‌کرد، هم زهرا کاظمی زنده می‌ماند و هم از پیش‌روی مرتضوی در رسیدن به پرونده‌هایی درباره کهریزک یا تأمین اجتماعی جلوگیری می‌کرد».
نویسنده مقاله در روزنامه حکومتی ابتکار که می‌داند مردم به دغلبازیهای رژیم اعتمادی ندارند و جز دروغ، فریب و نیرنگ از رژیم نشنیده و ندیدند از قول مردم می‌گوید:
[«دست همه در یک کاسه است»؛ این اصطلاح که مردم در واکنش به اقدامات سیاستمداران به کار می‌رود، نشان‌دهنده عمق بدبینی جامعه نسبت به مسئولان کشور است. (همان مرجع)
یا اشاره می‌کند که فقط نمونه اعتراف علی یونسی نیست بلکه مسئولان خیلی چیزها را پرده‌پوشی می‌کنند اما وقتی منافع خودشان را در بیان آن می‌بینند علنی می‌کنند.
«حسن روحانی هم در یکی از مناظرات انتخابات ریاست‌جمهوری اشاره‌هایی به نقش قالیباف در پرونده‌‌یی داشت که در دوران حضورش در شورای عالی امنیت ملی اتفاق افتاده بود و روحانی از آن چشم‌پوشی کرده بود.
در هفته گذشته عباسعلی کدخدایی هم با اشاره به انتخابات 88مسائلی در خصوص عجله و اصرار احمدی‌نژاد برای اعلام نتایج نهایی عنوان کرد. چرا مردم باید برخی مسائل را پس از این‌که سال‌ها از آن ماجرا گذاشته است است، متوجه شوند»؟.
اما خامنه‌ای یک دردی دارد که یونسی را فرستاد این را بگوید والا سؤال خبرنگار از یونسی هیچ ربطی به موضوع قتل جنایتکارانه خانم کاظمی نداشته است.
او عمداً آمده بود که این را افشا کند. خامنه‌ای برای مقابله با قیام نیاز به قربانی دارد.
چهره بدنام و خون آشامی همانند سعید مرتضوی که قاتل صدها زندانی سیاسی و عامل اجرای جنایات زندان کهریزک و مغضوب باندهای مختلف است انتخاب خوبی است.
خامنه‌ای که گفته خدا مرا ببخشد نمی‌خواهد از خودش مایه بگذارد.
او فکر می‌کند که جلو انداختن جلاد مرتضوی ضرری برای نظام ندارد.
حتی خوب است برای مقابله با فشارهای داخلی و بین‌المللی در مورد قتل زندانیان سیاسی زیر شکنجه، و هشدار در مورد کهریزکی دیگر، او را قربانی کند.
مشکل اصلی خامنه‌ای صورت مسأله سرنگونی و قیام است این موضوعِ هر ساعت و هر لحظه روی میز او است.
باید برای مقابله با آن اقدامی کند. شرایط خطیر است هر لحظه ممکن است قیامی بمراتب گسترده‌تر از قیام دی آغاز گردد.
او نمی‌تواند وقتی در معرض آن قرار گرفته طرحی بریزد. همین الآن اگر دیر نباشد زود هم نیست.
وقتی صورت مسأله قیام و سرنگونی برای نظام فرتوت ولایت فقیه مطرح و جدی است، باید جاهایی چیزهایی را گرو بگذارد.
باید مواردی دست در جیب کند نمی‌تواند مثل قیام 88ببرد و بکشد آتش بزند، 9دی ایجاد کند بگوید سرکوب کردیم و تمام شد.
قیام دی 96 یک سرفصل جدید است. بقول خودشان جنوب شهریها به خیابان آمدند همان محرومین و فقرا که چیزی برای از دست دادن ندارند و این برای رژیم بسیار خطرناک است.
حالا دیگر مجاهدین هم که در عراق نیستند که در مواقع تشدید بحرانهای داخلی و بین‌المللی و شقه درونی به آنها موشک بزنند و نزد مزدوران خود قدرت‌نمایی بکنند.
دیگر دورانی است که باید دست در جیب نظام پلید خود بکند و فندق های خود را بشکنند. حالا فندق سالم باشد یا پوچ.
سعیدصداقت
مسئولیت محتوای این مطلب برعهده نویسنده است و سایت مجاهد الزاماً آن را تأیید نمی‌کند
