خامنهای در صحبتهای روز اول فروردین خود در مشهد اراجیف و دروغهای فراوانی درباره «استحکام درونی» و «بنیهٔ قوی درونی نظام» گفت. از پیشرفتهای پوشالی و موهوم در «در عرصههای سلامت، هوافضا، هستهیی، دفاعی، زیرساختها، مراکز درمانی و بهداشتی، پالایشگاه و دیگر عرصهها» دم زد. به تاختن بیدنده و ترمز در وادی پروپاگاندا «چه در فضای مجازی و مطبوعات و چه در صدا و سیما» به اسم «امیدآفرینی» فرمان داد. از اینکه «سالها است که» سرنگون نشده است ابراز خوشحالی کرد!
اما اوج وقاحت وی زمانی بود که در قسمت پایانی سخنانش گریزی هم به وادی کرونا زد و به نام «دانشمندان، محققان، پزشکان، پرستاران، داوطلبان مردمی، مراکز تولید و تزریق واکسن و لوازم بهداشتی و دیگر کسانی که در سالهای اخیر در مهار بلیه عمومی کرونا فعال بودند» از خودش و نظامش «تشکر و قدردانی» کرد! بلافاصله بعد از سخنرانی او وزیر بهداشتش هم به مصداق «نان قرض دادن به همدیگر» قلم را برداشت و پاسخی به تشکر ولینعمتش داد و «اظهار رضایت» او «نسبت بهعملکرد جامعه سلامت از جمله در مهار کرونا» را ستود!
یادی از کرونای ولایت
البته که از دجالگریهای آخوندی کم گفته نشده ولی واقعاً هر بار که پیشوای فاشیسم دینی دهان باز میکند صفحههای جدیدی از دجالیت و دروغ و ریا را به نمایش میگذارد و دوباره بر آتش درد و رنج و حرمان و مظلومیت مردم بنزین میریزد و عواطف همگان را خدشهدار میکند:
یادمان نرفته که آخرین ماههای سال۱۳۹۸ بود که کرونا وارد کشور شد و همین ولی فقیه بیوجدان تا مدتها آن را انکار کرد و باعث گسترش عمدی آن به سراسر کشور شد تا بهزعم خویش مانعی در برابر قیام ایجاد کند.
یادمان نرفته که خودش گفته بود کرونا «نعمت» و «فرصت» است. پس از آن هم بهبهای جان باختن بیش از ۵۰۰هزار تن از مردم ایران، ورود واکسنهای معتبر را ممنوع اعلام کرد.
خامنهای در حالی از «مراکز تولید و تزریق واکسن» های قلابی نظامش تشکر میکند که به همین بهانه از خون ملت ایران پولهای کلان به جیب زد و رسانههای حکومتیاش در اشکال مختلف به آن اعتراف کردند. روزنامه ابتکار دهم مرداد ۱۴۰۱ نوشت: «اپیدمی برای بعضیها سودآور است، ادامه این اپیدمی میتواند به قیمت جان مردم، به قیمت فلاکت اقتصادی بخشی از مردم که شغلهای خود را از دست میدهند برای گروهی بهره داشته باشد، اینها مسائلی هستند که نباید بهراحتی از آنها گذشت، خیلیها دوست ندارند اپیدمی تمام شود چرا که تمام شدن اپیدمی یعنی سودهایی که خیلیها توانستند از این مسیر کسب کنند از دست خواهند داد»
این یادآوری تلخ خامنهای و جنایت را دستاورد نشان دادن، پیشتر از سوی رئیسجمهور جلاد خامنهای هم تکرار شده بود که «مهار کرونا را دستاورد دولت خود» و «چهرههای بسیجی و جهادی و انقلابی» خوانده و گفته بود: «به رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان زنگ زدم، تلفنی خسته نباشید بگویم، به من گفت… چهرههای بسیجی و جهادی و انقلابی (در ایام کرونا) به بیمارستانها رفتهاند و به پزشکان و پرستاران یاد میدهند چگونه باید برای مردم کار کرد. من… دیدم طلبههای ما هستند و تنها دل خانوادهها را حضور آنها آرام میکند» (شرق، اول تیر ۱۴۰۱).
همان زمان اظهارات ابلهانه و تنفرانگیز رئیسی جلاد با موجی از اعتراض حتی در درون خود رژیم مواجه شد و آن را نمک پاشیدن بر زخم جامعه پزشکی عنوان کرده و خواستار عذرخواهی آخوند رئیسی شدند. خواستهای محال که در اساس با ذات رئیسی جلاد بیگانه بود.
البته که «حبل الکذب قصیر» یعنی که طناب دروغ کوتاه و پوسیده است و گوینده را به جایی نخواهد رساند. صحبت از پیشرفتهای کذایی در ابتدای سال و تشکر و تقدیرهای آبکی سران نظام از همدیگر نیز جز بر خشم مردم نخواهد افزود. در ابتدای سال قبل، استراتژی خامنهای برای آوردن رئیسی با فراگیر شدن شعار «مرگ بر رئیسی» شکستخورد. در نیمه دوم سال هم شعار «مرگ بر خامنهای» در قیام دموکراتیک مردم ایران شعله کشید و نهادینه شد. بنابراین با دروغ و فریب و ریا و دجالیت، تضادی از نظام رو به سقوط آخوندی حل نشده و بلکه «سیلیهای آتشین در قیامهای آینده» در راه است.