- ۶۵بار محکومیت
- ۶۵بار اخطار و ابراز نگرانی
- ۶۵بار صدور قطعنامه از وضعیت حقوق‌بشر در ایران تحت سلطه دیکتاتورهای ایران
۱۵نوامبر ۲۰۱۸(۲۵آبان ۱۳۹۷)، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، قطعنامه نقض حقوق‌بشر در ایران را که در کمیته سوم این مجمع به رأی گذاشته شده و به تأیید رسیده بود، تصویب کرد. این قطعنامه بیان آشکار و گواه بی‌اعتباری رژیم در زمینه حقوق‌بشر می‌باشد.
۸۵کشور از جمله آمریکا، دانمارک، کانادا، آلمان، فرانسه، بریتانیا، استرالیا، ژاپن و یمن جزو کشورهایی بودند که به این قطعنامه رأی موافق دادند.
پیش از این اما، ۴۰سازمان حقوق‌بشری در بیانیه‌ای مشترک خطاب به اعضای دائم مجمع عمومی سازمان ملل، خواستار تصویب قطعنامه پیشنهادی کانادا در مورد وضعیت حقوق‌بشر ایران شده بودند.
در بخشی از این بیانیه با اشاره به افزایش سرکوب معترضان، روزنامه‌نگاران و کاربران رسانه‌های اجتماعی پس از اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ آمده است:
«مقامات ایرانی سرکوب آزادی بیان و آزادی تجمعات مسالمت‌آمیز را تشدید و صدها نفر را با اتهام‌های مبهم و گسترده امنیتی زندانی کرده‌اند. از جمله افرادی که هدف این سرکوب‌ها قرار گرفته‌اند می‌توان به خبرنگاران، دانشجویان، نویسندگان، فعالان حقوق زنان، فعالان حقوق اقلیت‌ها، فعالان محیط‌زیست، اتحادیه‌های کارگری، کنشگران ضداعدام، وکلا و کسانی که در جستجوی حقیقت، عدالت و جبران خسارت در مورد اعدام‌های گسترده و ناپدیدشدگان دهه ۶۰ هستند، اشاره کرد».
تصویب این قطعنامه ملل متحد توسط کشورهایی از تمام مناطق جهان، پیام قدرتمندی را درباره رعایت حقوق‌بشر به رژیم ایران می‌دهد.
پیش‌تر، در جریان برگزاری اجلاس مجمع عمومی ملل متحد، روز دوم آبان ۹۷، کمیته سوم این مجمع جلسه‌ای را به‌منظور ارائه اولین گزارش جاوید رحمان، گزارشگر ویژه ملل متحد، برای وضعیت حقوق‌بشر در ایران برگزار کرد.
جاوید رحمان در سخنرانی در این جلسه نگرانی خود را نسبت به استمرار اعدامها به‌ویژه اعدام نوجوانان، همچنین سایر موارد نقض فاحش حقوق‌بشر از جمله اقدامات سرکوبگرانه رژیم علیه قیام‌کنندگان و سرکوب زنان، اقلیت‌های مذهبی و قومیتها و مدافعان حقوق‌بشر ابراز کرد و به آزادی دستگیرشدگان قیام فراخوان داد گزارشگر ویژه ایران همچنین تأکید کرد گزارش او در مراحل اولیه مأموریتش آماده شده و تصویر کامل و دقیقی نیست.
البته لازم به ذکر است که امسال روز جهانی حقوق‌بشر همزمان با هفتادمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق‌بشر بود، سندی که در آن هر فرد به‌عنوان یک انسان باید از حقوق پایه برخورددار باشد. اما نقض گستره حقوق‌بشر توسط رژیم حاکم بر ایران نشان می‌دهد که ایران به هیچ‌یک از مواد این اعلامیه نه تنها پایبند نیست بلکه نقض آن را عامل بقای خود می‌داند.
بر اساس گزارشات منتشرشده دیکتاتوری حاکم بر ایران از دسامبر ۲۰۱۷ تاکنون، بیش از ۲۸۵نفر از جمله ۴زن و ۶جوان زیر ۱۸سال را اعدام کرده است.
ایران یکی از کشورهایی است که حتی تظاهرات مسالمت‌آمیز هم در آن جایی ندارد چه رسد به تظاهرات اعتراضی بر علیه حکومت؛ میزان دستگیریها و شهادت‌ها در زیر شکنجه در همین سال ۲۰۱۸ گویای این واقعیت است.
در جریان قیام دیماه ۹۶ دست‌کم ۸۰۰۰نفر به‌صورت خودسرانه بازداشت و بیش از ۵۸نفر کشته شدند که در میان آنان ۱۲تن زیر شکنجه به شهادت رسیدند.
سال گذشته هم به تاریخ ۲۸آذر(۱۹دسامبر۲۰۱۷) مجمع عمومی ملل متحد، شصت‌وچهارمین قطعنامه، علیه نقض حقوق‌بشر در ایران را با ۸۰رأی به تصویب رسانده بود.
اما آنچه که این قطعنامه را به تمامیت و شفافیت گویا کرد کنفرانس بین‌المللی جوامع ایرانی بود که در ۲۴آذر(۱۵دسامبر ۲۰۱۸) در بیش از ۴۰نقطه، در ۳قاره به نمایش گذاشته شد. صدایی واحد و طنینی یکسان از آزادیخواهانی که پیام «نه» به دیکتاتوری حاکم بر ایران و تروریسم افسارگسیخته‌ٔ حکومت آخوندی را منعکس می‌کردند.
خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، در این کنفرانس چند راه‌حل عملی و مشخص را برای مقابله با مقابله و ایستادن در برابر اهداف رژیم ایران، ارائه داد:
• سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات و ماشین تبلیغات حکومتی باید در لیست سازمانهای تروریستی خارجی آمریکا و لیست تروریستی اتحادیه اروپا قرار بگیرند.
• شریانهای مالی رژیم یعنی راه تأمین مالی بیت خامنه‌ای و سپاه پاسداران و نیروی تروریستی قدس و گشتاپوی دینی باید مسدود شود.
• پرونده جنایت‌های ادامه‌دار این رژیم علیه بشریت باید به شورای امنیت ملل متحد ارجاع شود. خامنه‌ای و روحانی و دیگر سران رژیم باید در برابر عدالت قرار گیرند.
خانم رجوی در ادامه با اشاره به سیاست مماشاتگران در کشورهای اروپایی خاطرنشان کرد:
«...آیا اسباب تأسف نیست که با وجود رسوایی تروریسم آخوندها در خاک اروپا، سیاست‌های مماشات‌گر هم‌چنان درصدد یافتن راهی برای معامله با این رژیم‌اند و به‌دنبال مددرساندن به قاتلان مردم ایران هستند؟
ما به آنها می‌گوییم: آقایان، اگر نمی‌خواهید در کنار مردم ایران باشید، دست‌کم امنیت شهروندان خودتان را قربانی نکنید!
چرا به کمک رژیمی می‌روید که شهرهای اروپا را تهدید می‌کند؟
حرف ما این است که به خواست مردم ایران برای سرنگونی رژیم و برقراری آزادی و دموکراسی احترام بگذارید.
بگذارید دست این حکومت جنایت‌کار از درآمد نفت ایران که سرمایه ملی ماست، قطع شود. هر بشکه نفتی که این رژیم بفرو شد شلاق یا گلوله‌ای است بر پیکر مردم ایران و مردم منطقه.
راستی آزمایش‌های پی‌درپی موشکی این رژیم برای چیست؟ آیا به‌جز باج‌گیری و تهدید صلح در منطقه و جهان، هدف دیگری دارد؟...».
این‌چنین اهداف بزرگ مقاومت ایران برای برقراری آزادی و دموکراسی در ایران تحت سلطه آخوندها تضمین پیدا می‌کند.
