انشادرمانی از روی دست تدارکاتچی پیشین نظام
حسن روحانی، رئیس جمهور ارتجاع، در تاریخ ۱فروردین ۹۸به‌قول خودش نامه‌یی خطاب به «مردم بزرگ آمریکا»! نوشت تا در آن از دست دولت آمریکا و تحریم‌ها شکایت کند.
این به‌اصطلاح «نامه» که بیشتر یک انشای کلاس پنجم بی‌بو و خاصیت را تداعی می‌کند، در تقلید ناشیانه از دخیل بستن محمد خاتمی به دولتهای غربی تحت عنوان «گفتگوی تمدنها» نوشته شده است. محمد خاتمی نیز انشایی را که در یونسکو قرائت کرد از روی نظریهٔ برخورد تمدنهای سامویل هانتینگتون تقلب کرده بود تا با آن بتواند سیاست مماشات بین فاشیسم دینی و مماشات‌گران بین‌المللی را توجیه و تئوریزه کند.
او در یکی از سخنرانی‌های خود گفت:
«گفتگوی تمدنها می‌خواهد پایان زندگی سرشار از تبعیض، دورویی، جنگ و ویرانی را اعلام کند و راه تازه‌یی در زندگی بشر آغاز کند، راهی که باید با همت و تلاش نسل نو پا به صلح و آشتی بیانجامد. زندگی مطلوب، زندگی خالی از دروغ، تزویر، زور و تبعیض است و این خواسته فطرت آدمی است. گفتگوی تمدنها در واقع آغاز راه شکوفایی فطرت انسانی است، انسان ذاتاً عدالت‌خواه و زیبا پسند است.» (محمد خاتمی، کتاب گفتگوی تمدنها، انتشارات طرح نو)
حسن روحانی نیز در انشای مطول خود نوشته است: «امروز همه انسان‌ها در بیم و هراس نسبت به آینده به‌سر می‌برند. آینده‌ای که به‌لحاظ همه‌ٔ وجوه حیات بشر از سلامت تا کسب و کار و حتی روابط اجتماعی و سبک زندگی در معرض تهدید قرار گرفته و هرگز به این اندازه نامطمئن و غیرقابل پیش‌بینی نبوده است. یقینا موفقیت ما در این مبارزه احتمالاً طولانی، در گرو نزدیکی روحی و قلبی همه انسان‌ها است.» (سایت حکومتی انتخاب ۱فروردین ۹۹)
از موشک‌پرانی تا انشادرمانی
لفاظی‌های روحانی حول «نزدیکی روحی و قلبی همه انسان‌ها» در حالی است که خودش در ۱۶اردیبهشت ۹۷به‌صراحت گفته بود:
«ما هر مقدار که موشک و سلاح لازم باشد می‌سازیم و انبار می‌کنیم. به کسی ربطی ندارد که ملت ایران چه تصمیمی اتخاذ کرده است.»
فاشیسم دینی که نه در عرصهٔ اعتقاد و نه در عرصهٔ عمل، وقعی به نوروز، این سنت باستانی ایران نمی‌نهد، از زبان رئیس جمهور خود مناسبت نوروز را بهترین فرصت برای دجالگری از موضع ضعیف و گدایی مذاکره و مماشات قرار داده است و برای «سلامت» و «موجودیت نوع انسان، فارغ از نژاد، ملیت، جنسیت و دیانت» اشک تمساح می‌ریزد.
باید دید چه عاملی رئیس جمهور شیاد و هتاک ارتجاع را وادار کرده است تا ماسک دفاع از «اصول انسانی و دردهای مشترک»! به چهره بزند و خواهان «نزدیکی روحی و قلبی همه انسان‌ها»! برای درافتادن با کرونا باشد.
علت یک چیز بیش نیست: خفگی اقتصادی، ته کشیدن پول بادآوردهٔ نفت و شرایط انفجاری جامعه.
«ملت آمریکا،
من به نام عدالت و انسانیت، وجدانهای پاک و فطرت‌های الهی شما را مخاطب قرار داده و از شما می‌خواهم دولت و نمایندگان خود در کنگره آمریکا را آگاه کنید که دشمنی و فشار و تحریم هیچگاه موفقیتی به همراه نداشته و نخواهد داشت. این گفتار انسانی و رفتار انسانی است که جواب خواهد داد.»!
یادآوری می‌شود که رئیس جمهور ارتجاع در ۲۰فرودین ۹۸گفته بود:
«اگر مدعی هستید که با تحریم می‌توانید مانع پیشرفت و توسعه فناوری هسته‌یی ملت ایران باشید سخت در اشتباه هستید. اگر شما تا دیروز از سانتریفوژ IR۱می‌ترسیدید امروز IR۶و زنجیره ۲۰تایی آن را افتتاح کردیم و اگر بیش از این به ظلم و ستم خود ادامه دهید در آینده نه چندان دور IR۸را هم مشاهده خواهید کرد.
اگر هدف از تحریم‌ها این بود که قدرت نظامی ایران کاسته شود، از پارسال تا امروز به موشکها و سلاحهایی دست یافته‌ایم که در مخیله دشمنان نمی‌گنجد».
کرونا چه چیزی را آشکار کرد؟
تنزل از زبان تهدید و قمپز در کردن حول پیشرفت‌های موشکی، به استغاثه از «ملت بزرگ آمریکا»! برای پادر میانی نزد دولت آمریکا، بیانگر ضعف شدید دیکتاتوری آخوندی در مهار بحرانهای پی‌در پی و بحران اخیر کرونا و به تبع آن مهار وضعیت انفجاری ایران است. این ضعف و استیصال در پیام نوروزی خامنه‌ای نیز مشهود بود.
حسن روحانی با پاچه ورمالیدگی تمام در این انشای دجالگرانه، پنهان‌کاری حاکمیت در مورد کرونا و رها کردن مردم به‌حال خود را متوجه تحریم‌ها می‌کند تا دستهای جنایتکار خود را بپوشاند و با زبان معکوس بگوید که اگر نظام کاری نمی‌کند، تقصیر تحریم‌هاست. او نمی‌گوید داروها و تجهیزات پزشکی هرگز مشمول تحریم‌ها نبوده و آمریکا به‌رغم تحریم، برای کمکهای پزشکی و دارویی اعلام آمادگی کرده است اما رژیم نپذیرفت تا بتواند با بهانهٔ تحریم، بی‌عملی و جنایت‌هایش را بپوشاند.
انشای روحانی البته نه تنها «ملت بزرگ آمریکا»! یا همان شهروندان «شیطان بزرگ»! را تکان نداد، بلکه باعث استهزا و تمسخر در رسانه‌های نظام شد. سایت حکومتی «ساعت ۲۴» (۲فروردین ۹۹) در پاسخی طعنه‌آمیز به روحانی او را فاقد اختیارات لازم خواند و نوشت:
«روحانی به‌مثابه فرمانده این دولت نه چندان نیرومند و رئیس دستگاه دیپلماسی وی در این روزها و با اوج گرفتن تخریب ذهنی و مادی جامعه ایرانی به این فکر افتاده‌اند با نامه‌نگاری به رؤسای حکومت‌های دیگر مثل رئیس جمهور روسیه و نامه‌نگاری با مقام‌های نهادهای بین‌المللی و در آخرین گام نامه نوشتن به شهروندان آمریکایی دولت آمریکا را زیر فشار عاطفی جهان قرار دهند و آنها را وادار سازند اقدام به برداشتن تحریم‌ها کند. از پیش معلوم بود این نامه‌نگاری در اوج بدبختی و بیچارگی شهروندان آمریکایی که دنبال نجات خود از شر مصیبت‌های کرونا هستند احساسی در آنها ایجاد نمی‌کند و آنها از این راه بر دولت فشاری ایجاد نخواهند کرد.»
این رسانهٔ حکومتی، موضع‌گیری برایان هوک را به روحانی یادآوری و همان را تکرار کرد:
«دولت آمریکا با گفتن برخی نکات شبیه آنچه برایان هوک بر زبان راند و ایران را متهم کرد منابع مالی در اختیار خود را به متحدان خاورمیانه‌ای داده و می‌دهند و ایرانیان را در سختی نگه‌می‌دارد فشار تازه‌یی بر سیاست عمومی ایران وارد می‌کند.»
یعنی به زبان آخوندی به او شیرفهم کرد که تو می‌گویی تحریم‌ها باعث شده‌است که در ایران تعداد زیادی بر اثر کرونا جان ببازند و ماسک و ژل و تخت بیمارستان نایاب شود، اما اکنون خواجه حافظ شیرازی هم می‌داند که پولهای مردم ایران به جای این‌که صرف سلامت و بهداشت آنها شود، به مصرف تروریسم و تأمین حقوق مزدوران برون‌مرزی و نیز صرف حفظ حکومت‌های سوریه و عراق می‌شود.
این رسانه در نهایت به بیان مطلب زیر آب پاکی روی دستهای روحانی ریخت و خیال او را راحت کرد:
«با این دست فرمان و این روش‌ها بعید است دست‌کم در کوتاه‌مدت رخدادی به سود ایران اتفاق بیفتد و شهروندان گرفتار آمریکایی دولت خود را زیر فشار قرار دهند. مردم از دولت آمریکا که تنها در یک حرکت اقتصادی می‌خواهد ۱۰۰۰میلیارددلار به اقتصاد تزریق کند احساس بیزاری کمتری دارند.»
***
اگر محمد خاتمی، توانست با انشای «گفتگوی تمدنها»، در سایهٔ سیاست مماشات، به‌طور موقت برای حاکمیت آخوندی زمان بخرد، انشای کپی‌شدهٔ روحانی، در دوران افول و شکست سیاست مماشات اثبات می‌کند که زمان برای حاکمیت آخوندی به اتمام رسیده و عقربه‌ها با شتاب به سوی ساعت سرنگونی در حرکت هستند.
