با گذشت حدود ۱۰ماه از زلزله در استان کرمانشاه و با پس‌لرزه‌های متعدد بعد از آن و در حالی که هنوز هم هراس و اضطراب از وقوع زلزله دیگر و پیامدهای سهمگین آن در میان مردم به‌ویژه کودکان و خردسالان این استان وجود دارد، هنوز هم بسیاری از مردم منطقه بدون داشتن سرپناهی ناگزیر به تحمل زندگی مشقت‌بار در سوز سرمای زمستان و در فشار گرمای طاقت‌فرسای تابستان و بدون داشتن کمترین وسایل رفاهی هستند. بسیاری از زلزله‌زدگان آن‌چنان در مضیقه قرار دارند که برای بازسازی خانه‌های ویران‌شده‌شان حتی حاضر به فروش کلیه‌هایشان هم هستند.
رئیس شورای قلابی شهر سرپل ذهاب در گفتگو با خبرگزاری ایلنا ۲۳شهریور ۹۷ دلیل روی آوردن مردم برای فروش کلیه‌هایشان را عدم عملی‌‌شدن تعهدات مسئولان در دولت روحانی می‌داند.
او اذعان می‌کند: «مردم از لحاظ روحی و روانی به‌هم‌ریخته و وضعیت بسیار نامساعدی دارند. بهداشت اصلاً مناسب نیست، شهرداری هنوز پولی به ما نداده است که کاری انجام دهیم، ای کاش وزارت کشور بگوید برای شهری مثل سرپل ذهاب چه خدماتی را ارائه کرده است».
در زمینه وضعیت مسکن زلزله‌زدگان خبرگزاری حکومتی ایرنا هم می‌نویسد: «...نگرانی در زلزله‌زدگانی که بیمار و یا فرزند کوچک و یا سالمند و ازکارافتاده دارند بیشتر است، زیرا اگر موفق به ساخت سرپناهشان نشوند باید دومین زمستان سرد را در کانکس‌ها یا چادرهای اسکان موقت سپری کنند، هر چند که گرمای طاقت‌فرسای تابستان را نیز در این شرایط سخت باید تحمل کنند».(ایرنا ۱۴شهریور ۹۷)
مردم خانه و سرپناهی نداشتند و آنان هم که خانه‌هایشان تا حدی قابل سکونت بود از ترس زلزله‌ای دیگر نمی‌توانستند در آنها ساکن شوند و در شرایطی که از اولیه‌ترین الزامات و حداقل‌های ضروری برای حفظ جانشان محروم بودند، نهادهای حکومتی که ادعای کمک به زلزله‌زدگان را داشتند تمام این هموطنان مصیبت‌دیده را بی‌پناه رها کردند. نهادهایی که مجبور شده بودند از ترس خشم مردم و برای عادی‌سازی اوضاع به منطقه بروند، پس از مدت کوتاهی یکی پس از دیگری منطقه را ترک کردند و مردم را به‌حال خود رها کردند.
در این رابطه رئیس شورای حکومتی سرپل ذهاب می‌گوید: «بسیاری از ستادهایی که به این منطقه آمدند، بنرهایی را در شهر نصب کردند مبنی بر این‌که تا آخر با مردم زلزله‌زده هستیم. متأسفانه بسیاری از این ستادها در مناطق نماندند و اعلام کردند که می‌خواهیم از منطقه برویم. در مجموع تعهداتی که قرار بود عملیاتی شود، به جایی نرسیده است».(خبرگزاری ایلنا ۲۳شهریور ۹۷)
۶ماه بعد از وقوع زلزله سایت حکومتی تابناک در گزارشی از مناطق زلزله‌زده نوشت: «...این را می‌شود از کمبود کانکس در مناطق زلزله‌زده دریافت که هنوز یکی از نخستین کمبود‌های مناطق زلزله‌زده است و معلوم نیست کی رفع خواهد شد... روزگار تلخی که نشانه آشکار کوتاهی مسئولان در رسیدگی به حال و روز زلزله‌زدگان است؛ از دولتمردان گرفته که می‌بایست برای بازسازی مناطق زلزله‌زده آستین بالا بزنند تا نهادهایی که مسئول بازسازی خسارت‌های ناشی از حوادثی مانند زلزله هستند و ارگان‌هایی که وعده داده بودند پشت زلزله‌زدگان بایستند، اما ظاهراً قول‌هایشان را فراموش کرده‌اند».(تابناک ۲۶فروردین ۹۷)
در زمینه محقق‌نشدن تعهدات دولت ضدمردمی در قبال زلزله‌زدگان یکی از اعضای مجلس رژیم از کرمانشاه اعتراف کرد دولت به هیچ‌کدام از تعهدات خود در قبال زلزله‌زدگان عمل نکرده است.
این عضو مجلس ارتجاع افزود: «مقرر شده بود به روستاها ۳۵میلیون و به شهرها ۴۰میلیون تومان وام داده شود اما متأسفأنه این موضوع تحقق نیافت».(خبرگزاری مجلس ۲تیر ۹۷)
خبرگزاری حکومتی مهر ۲۷مرداد ۹۷ گزارشی روایت‌گونه از حال و روز زلزله‌زدگان کرمانشاهی پس از گذشت ۹ماه از این حادثه دارد که در قسمتی از آن در مورد وضعیت یک خانواه سرپل ذهابی آمده است: «آب را رها می‌کند روی حجمی از کف که سر و صورت بچه ۴-۵ساله‌ای را پوشانده است. تن بچه از هجوم ناگهانی سرما، توی خودش مچاله می‌شود.
...بچه‌ها را توی مستراح می‌شورم، یک مستراح داریم و ۴۰نفر؛ بعضی‌ها هم می‌آیند و با بدبختی ما عکس می‌گیرند...
آن‌قدر غلیظ صحبت می‌کند که فقط حدس می‌زنم این جملات را گفته باشد».
گزارشگر این رسانه در ادامه گزارش خود در مورد وضعیت منطقه فولادی مسکن مهر، یکی از مناطق زلزله‌زده، می‌نویسد: «ویرانی، ویرانی و ویرانی؛ زلزله اینجا از بن جان مایه گذاشت؛ گورستان آباد کرد.
محله فولادی، چه باژگونه نامی! و مسکن‌های بلندمرتبه مهر، چه نامهربان.
خانه‌ها آغوش به آغوش، آوار شده‌اند؛ «چون دل یاران که در هجران یاران»
داغی که زلزله اینجا بر جای گذاشت، از ذهن این مردم «بیرون نمی‌توان کرد، حتی به روزگاران»؛ از پدرها کمرها شکست و از مادرها، نفس‌ها گرفت.
در این شوم‌کده که هنوز خنده از ته دل رهای کودکان آن، توی کوچه‌ها جاری ست، رهگذری نیست، مرگ پرسه می‌زند و صدای پارس سگها در دوردست».
ملاحظه می‌شود که در اثر سیاست‌های ضدمردمی سردمداران حاکمیت پلید آخوندی و دولت آخوند حسن روحانی در مورد هموطنان زلزله‌زده در غرب کشور هنوز پس از گذشت بیش از ۱۰ماه از زلزله به اذعان گزارشگر این رسانه حکومتی مناطق زلزله‌زده شوم‌کده هستند.
در چنین شرایطی است که مردم برای بازسازی مناطق‌شان ناگزیرند از جسم و جانشان مایه بگذارند و به اعتراف آن عضو شورای قلابی شهر کلیه‌هایشان را بفروشند تا مقداری از شومی و نحوست این ویرانی بزرگ فاصله بگیرند.
به‌رغم این نیاز مبرم برای بازسازی و ساختن سرپناه باز هم رژیم ضدبشری هیچ کمکی به این مردم ستمدیده و مصیبت‌زده نمی‌کند تا از ناقص‌شدن جسم‌شان جلوگیری شود.
در پس مصیبت زلزله و از دست دادن کلیه برای بازسازی اماکن تخریب شده، معلوم نیست که چه سرنوشت شوم دیگری در این حاکمیت پلید در انتظار زلزله‌زدگان باشد.
