شورای حقوق‌بشر سازمان ملل در آخرین روزهای سال۱۴۰۲ شاهد رویدادی کم نظیر بود که در یاد و خاطره حامیان حقوق‌بشر در جهان معاصر می‌ماند. خانم شبنم مددزاده به‌نمایندگی از «انجمن بین‌المللی حقوق زنان»، به ایراد یک سخنرانی ۹۰ ثانیه‌یی در افشای نقض فاحش حقوق‌بشر در فاشیسم دینی حاکم بر ایران پرداخت. اما نماینده «رژیم» ولایت فقیه، به‌خاطر به کار بردن واژهٔ «رژیم»و احتراز از عنوان «جمهوری اسلامی» و افشای «جنایت علیه بشریت»، سه بار روند سخنرانی را به هم زد.
شبنم مددزاده یکی از فعالان جنبش دانشجویی در ایران بود. او به‌خاطر مبارزه علیه دیکتاتوری در ایران به مدت ۵ سال در زندانهای قرون‌وسطایی «رژیم» آخوندی سپری کرد و شاهد انواع جنایت‌های بازجویان و کارشناسان! و سربازان بدنام وزارت اطلاعات و دستگاه تفتیش عقاید قضاییه آخوندها بود؛ هم‌چنین خانواده وی یکی از سنگین‌ترین قیمتهای مبارزه با «رژیم» سرکوبگر و صادر کننده تروریست و بنیادگرایی را پرداخته است. خواهر و برادر ایشان (مهدیه و اکبر) در فروردین ۱۳۹۰ در اشرف نخستین در عراق به دست نیروهای نیابتی خامنه‌ای و به سرکردگی جلاد قاسم سلیمانی به‌شهادت رسیدند.
سندی آشکار برای کمیته حقیقت یابی بین‌المللی
سخنرانی مددزاده در جلسه‌یی ایراد شد که مسئولان کمیته حقیقت‌یاب بین‌المللی درباره قیام مردم ایران در سال ۱۴۰۱ نخستین گزارش خود را به جامعه بشری تقدیم کردند. هر چند به نظر این گزارشگران با وجدان، نمی‌توانستند در مدت کوتاهی به همه اسناد و مدارک جنایت فاشیسم دینی در کشتار و زجر و شکنجه و ناپدیدسازی رشیدترین فرزندان خلق قهرمان ایران دسترسی داشته باشند، اما همان مختصر نیز گویای عمق و ابعاد فاجعه بود. این امر به تأیید خانم شبنم مددزاده نیز رسید و اظهار امیدواری کرد تا در فرصتهای دیگر، کمیته حقیقت‌یاب به بخشهای دیگر «حقیقت» دسترسی پیدا نمایند.
نکته قابل توجه اعتراض نماینده خامنه‌ای و رئیسی جلاد ۶۷ در این جلسه به سخنان خانم مددزاده بود که جهانیان و مسولان کمیته حقیقت‌یاب به چشم دیدند، در جلسه یک ارگان بین‌المللی چطور با مخالفان حکومت ستمکار آخوندی برخورد می‌شود و اجازه بیان نقطه نظراتش داده نمی‌شود. در حالی که نماینده فاشیسم دینی توانست بیشتر از وقت خودش، به کتمان «حقیقت» ادامه دهد. حال بنگریم که در سیاهچالها و زندانها و خانه‌های امن، وزارت اطلاعات و سپاه جهل و جنون خامنه‌ای چه بر سر متهمین و بازداشت شدگان می‌آورند، تا جایی که بعضی از این مبارزان راه آزادی از شدت شکنجه‌های جسمی و روانی، و به‌خصوص تعرضهای جنسی، مبادرت به خودکشی می‌کنند.
دست و پا زدنهای جلادان در جلسه
گزارشهای جلسه شورای حقوق‌بشر نشان می‌دهد رژیم ضد حقوق‌بشر آخوندی و شرکایش هشت بار تلاش کردند نظم جلسه را بر هم بزنند. غریب‌آبادی، معاون قوه قضاییه در مقابل جامعه جهانی با عصبانیت واکنش نشان داد و گفت ما پایبند به حقوق‌بشر هستیم! اما شورا باید به موضوع غزه و اعتراضات در فرانسه بپردازد! و سپس از جلسه خارج شد!... تا این‌که رئیس جلسه اعلام کرد استفاده از کلمه «رژیم» پیش از این هم در جلسات شورا سابقه داشته است و خطاب به نماینده حکومت ایران گفت دیگر اجازه طرح اعتراض و به هم زدن نظم جلسه را نمی‌دهد.
همزمان با اجلاس حقوق‌بشر، در برابر ساختمان ملل متحد در ژنو تظاهرات ایرانیان آزاده جریان داشت و سخنرانان خواستار اخراج رژیم نامشروع آخوندی از ملل متحد و ارجاع پرونده «جنایت علیه بشریت» به شورای امنیت و محاکمه خامنه‌ای و رئیسی و دیگر سردمداران رژیم شدند.
