دو سال پس از زلزله کرمانشاه، جدیدترین کمک رژیم به زلزلهزدگان قطع آب و برق هموطنانی است که در کانکس زندگی میکنند!
این همان رژیمی است که جنوب بیروت را در عرض ۷۰روز بهتر از قبلش بازسازی کرد!
نزدیک به دو سال از زلزله کرمانشاه میگذرد، این زلزله در بحبوحه قیام دیماه اتفاق افتاد و خسارتهای مالی و جانی فراوانی به بار آورد، بسیاری خانهها ویران شد، اسلامآباد و سرپلذهاب بیش از دیگر شهرها آسیب دیدند. میزان خسارت در روستاها و مناطق کوهستانی گرچه سنگین بود اما بهعلت دور بودن از چشم مردم و دوربین موبایل شهروندان هرگز به درستی برآورد دقیق نشد.
اکنون و پس از گذشت نزدیک به دو سال، در بسیاری مناطق مردم همچنان در کانکس زندگی میکنند و بسیاری خسارتهای مردم هنوز جبران نشده است. این در حالی است که همین رژیم برای بازسازی مناطق جنگزده جنوب بیروت که مسکن تروریستهای حزبالشیطان لبنان بود آنچنان فعال شد وبا چنان سرعتی اقدام به بازسازی کرد که تمامی دنیا شگفتزده شد.
اخیراً بحث بلاتکلیفی مردم زلزلهزده مناطق مختلف استان کرمانشاه مجدداً به یک بحث اجتماعی تبدیل شده است و بسیاری از هموطنان با تهیه فیلم و عکس از مناطق آسیب دیده تلاش میکنند توجه اجتماعی را مجدداً به این بحران ناتمام جلب کنند.
این حرکت اجتماعی نتیجه مثبتی داشته و باعث شد که رسانههای حکومتی نیز ناگزیر از بازتاب دادن به مسأله عدم انجام بازسازی مناطق زلزلهزده استان کرمانشاه شوند. در یکی از فیلمهای خبری که توسط خبرنگار خبرگزاری حکومتی ایسنا تهیه شده است یک مرد جوان که خود و خانوادهاش در یک کانکس در پارکینگ یک بیمارستان در شهرستان سرپلذهاب زندگی میکنند، میگوید:
«بعد از یکی دو سال هنوز تکلیفمان معلوم نیست. چند بار آمدهاند برق و آب اینجا را قطع کردهاند؛ با پا در میانی بزرگان محل و شورا و... دوباره وصلش کردند. وی میگوید: مستاجر هستم. کمکهزینه ساخت خانه ندادند... الآن همین طوری استرس داریم که فردا و پس فردا جمعمان میکنند. زمستان هم اینجا بودیم؛ سرما و بدبختی بود. فرمانداری و استانداری جلسه گذاشتند که باید بروید... گفتهاند باید بروید بیرون شهر، بیرون شهر همه شخصی است و خب زمینهای شخصی که نمیگذارند ما وارد شویم. زمین دولتی هم نیست که برویم داخلش. اینجا هم پارکینگ بیمارستان است و بیمارستان شکایت کرده که بروید. نیروی انتظامی هم میآید و میگوید بروید، استانداری میگوید بروید. آن خانهیی که قبل از زلزله در آن مستاجر بودم را با ۱۰میلیون تومان پول پیش و ۲۰۰هزار تومان اجاره گرفته بودم، الآن زنگ زدم بهشان گفته که ۴۰میلیون پیش و ماهی ۷۰۰تومان اجاره. از کجا بیاورم؟... فردا پس فردا که آب و برق را دوباره قطع کنند چه کنم؟ پنج دقیقه این کولر خاموش شود، این کانکس تبدیل میشود به بخاری. اصلاً نمیدانیم چه کار کنیم خداوکیلی بلا تکلیف ماندهایم».
استاندار کرمانشاه میگوید حجم خرابیها بیش از صدهزار خانه آسیب دیده است آماری که وی میدهد دقیقاً از این قرار است:
« ۱۰۷هزار خانه در جریان زلزله کرمانشاه تخریب شد و آسیب دید. از این تعداد حدود ۴۰هزار خانه احداثی بوده که باید احداث میشد و ۶۷هزار خانه نیز تعمیراتی بوده است».
استاندار که یا از نحوه بازسازی خرابههای جنوب بیروت توسط رژیم متبوعش در سالهای قبل خبر ندارد یا خود را به بیخبری زده است با رضایت نفس مضحکی و پس از دو سال از وقوع زلزله میگوید: «بازسازی زلزله کرمانشاه رکورد بینظیری است؛ بهطوری که در کمتر از دو سال اقدامات ۶۷هزار تعمیراتی انجام شد و ۳۱هزار خانه هم تاکنون ساخته شده است».
حتی اگر همین آماری که استاندار رژیم میدهد درست باشد که البته بخشی از واقعیت است باز هم نزدیک به ۱۰هزار خانوار هموطن ما در مناطق زلزلهزده بلاتکلیف و بیسر پناه هستند!
با این همه استاندار مزدور میگوید: «به نظر من سرعت بینظیری بود و کار خوبی انجام شد و شاید یکی از دلایلش هم این بود که مردم مشارکت جدی داشتند» شاید تنها نکته درست حرف این استاندار تأکید روی نقش مردم در بازسازی خرابیهای زلزله باشد و بس! وگرنه که دولت و کلاً رژیم با کینهای که از مردم ایران دارد تا چند سال دیگر نیز اقدام به بازسازی مناطق آسیب دیده نمیکرد کما اینکه تاکنون نیز کار را در همین قوارهای که انجام شده نیز مردم پیش بردهاند و نه رژیم!
وی در پاسخ به سؤال ایسنا درباره ساکنان مستقر در کانکسها، گفت: «الآن استقرار در چادر نداریم، اما یه تعدادی در خود سرپلذهاب در کانکس هستند؛ آنها هم مستأجرینی هستند که خانههایشان خراب شده و مالکین خانه را ساختهاند و دیگر به آنها اجاره نمیدهند».
استاندار با بیقیدی غیرقابل تحملی به خبرنگار میگوید کسانی که در جریان زلزله مستاجر بودند حمایتی برای ساختن یک سرپناه دریافت نمیکنند میتوانند بروند دوباره مستاجر بشوند در حالیکه اکنون نرخ اجاره با زمان قبل از زلزله بهگفته اهالی حداقل ۴۰۰درصد تفاوت کرده و گرانتر شده است. یک مورد از این قبیل را همان جوانی که مورد مصاحبه ایسنا قرار گرفت، بهروشنی توضیح داد و گفت منزلی را که با ۱۰میلیون تومان رهن و ۲۰۰هزار تومان ماهانه اجاره کرده بود، اکنون با ۴۰میلیون تومان رهن و ۷۰۰هزار تومان پرداخت ماهانه اجاره میدهند! که تأمین چنین پولی از توان وی خارج است.
اکنون خامنهای و رژیمش نیز حداکثر کاری که احتمال دارد برای این قبیل هموطنان زلزلهزده انجام دهد این است که اگر و شاید و چنانچه! وزیر راه و شهرسازی در سفر آتی خود به کرمانشاه موافقت کرده و زمینی در خارج شهر اختصاص دهد، آن زمین به این قبیل هموطنان زلزلهزده فروخته خواهد شد تا در آن اگر توانستند خودشان سرپناهی ایجاد کنند!
هموطنان نیک به یاد دارند که پس از بازسازی چند ماهه جنوب لبنان توسط رژیم (پس از جنگ ۳۳روزه) آخوندها آنچنان سریع و ضربتی بیروت را بازسازی کردند که اهالی نیز حیرتزده شدند. همان زمان یک خانم لبنانی (از عائله تروریستهای حزباله لبنان) به خبرنگار یک شبکه اروپایی گفته بود رژیم خامنهای حتی اجاره منزل آنها را در دوران بازسازی داده است! و هنگام بازسازی مناطق از آنها درباره نحوه معماری داخل ساختمان و دکوراسیون آشپزخانههایشان نیز نظرسنجی کرده است! پاسدار معدوم و جنایتکار حسن شاطری (حسام خوشنویس) از سرکردگان نیروی تروریستی قدس و مسئول سازندگی جنوب بیروت شخصاً و در مصاحبههای متعدد که هنوز هم فیلمهای خبری آن روی شبکه اینتر نت در دسترس است گفت مردم لبنان (منظورش عناصر مزدور حزباله بود) مردم عزیزی هستند و ما برای آنها نه تنها خانههایشان را ساختیم بلکه دهها پل، دهها مدرسه، دهها مرکز خدمات درمانی رایگان و بیمارستان، دهها فروشگاهزنجیرهیی برای اهدای کمکهای غیرنقدی بلاعوض ماهانه ایجاد کردیم و حتی خسارت گوسفندان چوپانهایی را هم که میآمدند و میگفتند در جریان آن جنگ تلف شدهاند دادیم و البته آن پاسدار جنایتکار حتی بیلان و تعداد خسارت گوسفندان را نیز اعلام میکرد. صحبتهای پاسدار معدوم حسن شاطری را در فیلم زیر ببینید.
بی سبب نیست که هموطنان اهل سرپلذهاب اکنون چاره را در همان راهی یافتهاند که تنها زبان قابل فهم برای آخوندهاست:
یک خانم هموطن که برای احقاق حقوق حقه خود همراه با دیگر هموطنان زلزلهزده به خیابانها آمده میگوید: «هیشکی اینجا به داد مردم نمیرسه...»
او و دیگر همشهریانش تنها راه را مقابله با رژیم یافتهاند. حضور فعال و رزمنده زنان قهرمان سرپل در اعتراضهای روز یکشنبه ۲۰تیر چشمگیر بود، حرکتی اعتراضی که تا روز ۳۰تیر نیز ادامه داشت. هماکنون نیز وضعیت شهر ملتهب است.