در آستانهٔ۷ آبان سالروز کوروش، کانون‌های قهرمان شورشی با شعار «نه آخوند نه قزاق، کوروش، مصدق، روحت شاد» و «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر»، نام و مرام فرمانروای دادگستر با منشور حقوق‌بشر را در شهرهای میهن زنده نگه‌داشتند.
رزمندگان پیشتاز آزادی با یاد کوروش کبیر و منشور تاریخی حقوق‌بشر او به دشمن ضدبشر و اختناق جلادان حاکم تهاجم کردند و در فعالیت‌های انقلابی خود در شهرهای پـاسارگاد، شیـراز، تهـران، اصفهـان، همـدان، کرمانشـاه، کـرمـان، زنجـان، سننـدج، کامیـاران، بیـرجنـد و بابـل، طلوع صبح آزادی و ایران بدون ستمگر را نوید دادند.
آنها در مسیر پاسارگاد، روی بنر بزرگی با تصاویر مسعود و مریم رجوی که از بالای پل آویخته شده، نوشته‌اند: «هم‌چون رژیم شاه روزگار پایانی شیخ فرا رسیده است»، «۱۲۰ سال است مقاومت مردم ایران برای آزادی در برابر شاه و شیخ ادامه دارد».
برخی از بنرها، پرچمها و تابلوهایی که شورشگران در شهرهای میهن به اهتزاز درآوردند به شرح زیر است:
- پاسارگاد، شیراز، اصفهان، تهران، کرمانشاه، زنجان، همدان، سنندج، کامیاران و بیرجند: نه آخوند نه قزاق، کوروش مصدق، روحت شاد
- همدان، اصفهان و سنندج: کوروش، مصدق، می‌رزمیم می‌جنگیم، ایرانو پس می‌گیریم
- کرمان، شیراز و بابل: مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر
- شیراز- مسعود رجوی: نه شاه نه شیخ مرزبندی با دیکتاتوری و وابستگی است
- تهران: هم‌چون رژیم شاه روزگار پایانی شیخ فرا رسیده است
- تهران: نه شاه نه شیخ، مرزبندی با دیکتاتوری و وابستگی است
- تهران: مقاومت ایران بر پایه نه شاه نه شیخ، بر جبهه خلق پا می‌فشارد
- اصفهان: نه شاه نه شیخ مرزبندی با دیکتاتوری و وابستگی است
- اصفهان: آخوندها هم‌چون شاه باید بروند، حاکمیت از آن مردم ایران است
- همدان: نه شاه و نه شیخ
فرزندان دلاور ایران زمین و وارثان حقیقی کوروش کبیر، که برای آزادی میهن از چنگال ضحاک دوران به‌پا خاسته‌اند، با برافراشتن شعار «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر»، مرزبندی مقاومت رهایی‌بخش میهنی با دیکتاتوری و وابستگی را ترسیم کردند و در شعار «نه آخوند نه قزاق، کوروش، مصدق، روحت شاد»، پیام و راه عزت و آزادی و مسیر گسستن زنجیرها را به‌مناسبت سالروز کوروش در ۷ آبان به میان مردم آوردند.
در یکی از فرمانهای کوروش آمده است:
«گسستن زنجیرها آرزوی من است. رهایی بردگان و عزت بزرگان آرزوی من است. بگذارید هر کس به‌آئین خویش باشد. زنان را گرامی بدارید. فرودستان را دریابید. هر کس آزاد است به‌زبان قبیله خود تکلم کند. آدمی تنها در مقام خویش به‌منزلت خواهد رسید...» .
رهبر مقاومت در آموزشهای درونی مجاهدین دربارهٔ کوروش می‌گوید:
«بر خلاف شاه و شیخ، کوروش وقتی به اوج قدرت رسید، مغرور و خیره سر، دیکتاتور و جبار و ستمگر نشد. خدا او را به آزمایش می‌کشد و از او می‌پرسد چه خواهی کرد؟ او نقشه‌مسیر خود را ارائه می‌کند. از یک‌طرف مقابله با ستمگران به سود توده مردم و از طرف دیگر سهولت و گشایش و پیشرفت و سزای نیک در برابر آرمان و ایمان، و عمل شایسته زمان.
پس کوروش به جای غارت و کشتار و بردگی و اسارت که در آن روزگار حق مسلّم فاتحان بود، راه و رسمی دیگر پیشه کرد.
خدا می‌گوید به او گفتیم که حالا چه می‌کنی؟ تو هم شکنجه و عذاب و سرکوب می‌کنی یا راه و روش نیک و نیکو پیش می‌گیری؟ و کوروش جوابی شایستهٔ جایگاه و شأن خودش می‌دهد. در عمل هم کوروش به جای درب و داغان کردن و کشتار و غارت با مردم لیدیا بهترین رفتار را پیشه کرد. حتی به جای این‌که کرزوس (KEREZUS) را بکشد بخشید و از مرگ نجات داد. به خانواده او هم تعدی نکرد. طبق رسم زمانه آنها را نکشت و احترام زنان و دختران را هم محفوظ داشت» (مسعود رجوی، مرداد ۱۳۹۰).
