سال پر فراز و نشیب ۱۴۰۱ به دفترچه خاطراتمان رفت و ما در بهاران طبیعت به سال نکوی ۱۴۰۲ وارد شدیم. در سال جدید شایسته است، نگاهی به پشت سر انداخته و وضعیت پرالتهاب سرزمین خود را بررسی کنیم تا با چراغ راه آینده کردن گذشته، ارادههایمان را صیقل بزنیم و تداوم قیام را تا پیروزی نهایی و فرا رسیدن ایرانی «سبز و سپید و سرخ و سربلند و سرفراز و سعادتمند» تضمین نماییم.
رژیم ولایت فقیه در سال۱۴۰۱
رژیم آخوندی در سال۱۴۰۱ با یکدست کردن حاکمیت، شمشیر را علیه مردم ایران از رو بسته بود. خامنهای در ابتدای سال انتصاب مهرهٔ خودش یعنی رئیسی جلاد را از «بزرگترین شیرینی»های سال پیش نامید و بهزعم خویش میخواست حداقل در چهارسال حاکمیت رئیسی دورهای آرام با نهایت سرکوب و اختناق را از سر بگذراند ولی شروع قیام دموکراتیک مردم ایران همه خوابهای پنبهدانهٔ او درباره «مجلس انقلابی» و «دولت جوان حزباللهی» را آشفته کرد و در زمستان و قبل از پایان سال، شکست پروژه رئیسی توسط خودیها و بهاصطلاح اصولگراها اعلام شد:
«بهعنوان حامی حاکمیت یکدست، شکست آن را اعلام میکنم»! (محمد مهاجری، آرمان، ۸بهمن).
خامنهای بالاترین بیلان جنایتهایش را در سرکوب قیام دموکراتیک مردم ایران به ثبت داد. تعداد شهدای سرفراز قیام از ۷۵۰نفر گذشت و اسامی و مشخصات حداقل ۶۵۰تن از آنها در سینه تاریخ ثبت شد. مقاومت ایران با حداکثر احتیاط آمار دستگیریها در کل کشور را ۳۰هزار نفر اعلام کرد. در جریان عفو فرمایشی و نمایشی خامنهای، رئیس قضاییهٔ او به ابعاد نجومی دستگیریهای کور و دستهجمعی اعتراف کرد: «۲۲ هزار نفر عفوشدگان اغتشاشات هستند» (ایرنا، ۲۲اسفند).
شکست نهایی پروژه رئیسی و جنایات خامنهای برای خاموش کردن قیام، دو مورد از بالاترین دستآوردهای! خامنهای در سال گذشته بود. بررسی سایر جنایتهای رژیم مثل مسمومسازی دختران و وضعیت بحرانی اقتصاد رژیم البته، مجال دیگری میطلبد. جهش ساعت به ساعت قیمتها و کمرشکن شدن اقشار محروم از نشانههای دیگر شکست پروژه رئیسی بود. درباره «تورم» خودشان اعتراف کردند که «در سالی که گذشت رکورد زد و فاصله فقیر و غنی در کشور ده برابر شد»! (ستاره صبح، ۲۸اسفند) در شکست اقتصاد ولایی نظام کار به جایی رسید که رسانههای رژیم طبیعت امواج بعدی قیام را اینگونه پیشبینی کردند: «اگر در سال جاری امر اجتماعی موجب تلاطمهای سیاسی شده بود، این بار امر اقتصادی است که سیاست را آشوبناک خواهد کرد» (شرق، ۶اسفند)
شکست پروپاگاندای هار و وحشی رژیم نیز از دیگر نتایج سال گذشته بود. رژیم از فرط پیسی به جایی رسیده بود که بزرگترین «موفقیت فرهنگی» خود را در «عرصه ملی و بینالمللی»! سرود عوامفریبانه «سلام فرمانده»! اعلام کرد. این بهاصطلاح سرود با پولپاشی فراوان حتی در کشورهای فقیر آفریقایی هم به اجرا گذاشته شد اما در نهایت، اذعان کردند این هیاهوی پوشالی چیزی جز «یک پروپاگاندای ایدئولوژیک بیکلاس» نبوده است: «ای کاش! در زمینهسازی برای اجرای این سرود، افراط نمیشد و با بیسلیقگی، این پدیده دینی در بعضی مواقع تبدیل به یک پروپاگاندای ایدوئولوژیک بیکلاس نمیشد»! (رسالت، ۲۶اسفند)
مردم و مقاومت ایران در سال۱۴۰۱
بیتردید بالاترین و ماندگارترین دستاورد مردم و مقاومت ایران، انفجار شرایط انقلابی و تبلور آن در قامت قیام دموکراتیک مردم ایران بود. این قیام سترگ در صحنه خارجی به افسانه ثبات رژیم پایان داد و شکنندگی و زوال رژیم را برای همه جهان به نمایش گذاشت. ضربات مهلک و کوبنده به سیاست کثیف مماشات وارد کرد و قیمت رابطه و تعامل با رژیم را برای گرگهای استعمارگر بسیار بالا برد. به انزوای رژیم افزود و باعث اخراج رژیم از برخی مجامع بینالمللی همچون کمیسیون مقام زن در سازمان ملل متحد شد.
در صحنه داخلی اما، قیام بر اتحاد و یگانگی مردم افزود. کردها را به بلوچها و ترکها را به فارس و لر و اصفهانی و مشهدی و شمالی و جنوبی پیوند داد. به مزخرفات ساخت رژیم مثل «سوریهای شدن ایران» و «ناامنی» و «تجزیه»ی بعد از سرنگونی پایان داد. تنها راه چاره یعنی سرنگونی با سلاح و آتش و شعله توسط «کانونهای شورشی» را عیانتر کرد. در یک کارزار فشرده و پیچیدهٔ سیاسی از سوی مقاومت ایران، راههای انحرافی مثل سلطنت بهخصوص در آخرین ماههای سال رنگ باخت و بهحال احتضار افتاد. همه فهمیدند با آلترناتیوهای فیک و انحرافی تنها به عمر رژیم اضافه میشود و وضعیت موجود ادامه مییابد. در مجموع استمرار قیام باعث بلوغ آگاهی تودههای مردم در شناخت درد و تضاد اصلی و همچنین درمان و راه چاره شد و مردم ایران را وارد فاز نهایی و تعیینتکلیف با رژیم کرد.
آری، سال۱۴۰۱ با آغاز قیام در پاییز و تداوم آن در زمستان به نکوترین شکل به پایان رسید اما ولی فقیه فرتوت فاشیسم دینی هرگز نباید خوشحال باشد که هنوز سرنگون نشده است: «تفسیر بقا و ماندگاری نظام اسلامی را تنها میتوان با تعابیر متافیزیکی معجزه ماندگاری تحلیل کرد»! (جوان، ۲۷اسفند)
شب دراز است و قلندر بیدار. اگر یک سال دیگر را با معجزهٔ «سرکوب و قتل و کشتار» به حاکمیتش ادامه داده است، اما سالهای نکو بسیار است. مردم ایران با قیام و جنگ و مبارزه سال۱۴۰۲ را نیز نکو، خوشفرجام و سال «تدارک نبرد نهایی» خواهند کرد.