در جریان استیضاح علی ربیعی، وزیر کار دولت روحانی، گوشهیی از فساد در نظام فسادگستر آخوندی رو شد.
به نوشته سایت حکومتی خبرآنلاین روز استیضاح ربیعی به روز «بگومگوها و بگمبگمها» یعنی افشاگری پیرامون فساد باندها علیه یکدیگر تبدیل شد.
بگومگوها و بگمبگمها ضمنا اشاره به جریان حضور احمدینژاد در مجلس آخوندی است که در جریان آن احمدینژاد گوشهیی از فساد یکی از برادران لاریجانی را افشا کرد.
علی لاریجانی افشاگری احمدینژاد را برنتافت و عذر او را از مجلس خواست و احمدینژاد نیز با حالت قهر و اعتراض از مجلس خارج شد.
در جریان استیضاح علی ربیعی تعدادی از نمایندگان مخالف او را متهم به لابیگری و ارایه پیشنهاد رشوه و خرید رأی آنها کردهاند.
متقابلاً علی ربیعی هم نمایندگانی از باند خامنهای را متهم کرد که به او مراجعه کرده و خواهان دریافت رشوه شدهاند.
از جمله اتهامات علی ربیعی به نمایندگان باند خامنهای افشاگری او علیه محمدرضا پورابراهیمی، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس، است و در این رابطه گفت: «رئیس بهزیستی سبزوار یک خانم برجسته است اما به من فشار میآوردند که یا این فرد را بردار یا شما را استیضاح میکنیم. در اتاق من در جلوی چشم من بدون اینکه ترسی از من داشته باشند در چشم من نگاه میکنند و میگویند سالی ۴۰۰–۵۰۰میلیون تومان به حساب فرد مورد نظر واریز کن و به هر کسی که من میگویم بده».(خبرگزاری ایسنا ۱۷مرداد ۹۷)
متقابلاً پورابراهیمی وزارت تعاون و علی ربیعی را متهم به عدم ارائه ارز پتروشیمیها کرد که در نظام اقتصادی کشور اخلال ایجاد کرده است.
چند تن از نمایندگان نیز از فساد ربیعی و وزارت کار گفتند و فاش کردند که ربیعی به آنها پیشنهاد رشوه داده است.
از جمله آنها محمود نگهبان بود که گفت فساد در زیر مجموعه اقتصادی وزارت کار بیداد میکند و عناصر بالایی این وزارتخانه را عدهیی فرصتطلب نامید که به فکر ثروتاندوزی هستند.(خبرگزاری فارس ۱۷مرداد ۹۷)
یکی دیگر از نمایندگان موافق استیضاح ربیعی، علی رستمیان، گفت: «توسط یکی از فرستادگان جناب آقای بندپی به بنده گفته شد ۵۰۰میلیون تومان به شما میدهیم به نام یک خیریه».
همنچنین این نماینده مجلس ارتجاع در افشاگری علیه معاون ربیعی فاش ساخت «۹۰۰میلیون تومان صرف هزینه همایش و مهمانی شاهانه محسنی بندپی شده است».
قاسم جاسمی به معامله نمایندگان مجلس ارتجاع با علی ربیعی اشاره کرد که از صبح عدهیی از آنها در حال معامله با ربیعی بودهاند.
و...
واقعیت این است که در فساد، تمامی باندها و مهرههای حاکمیت پلید آخوندی سروته کرباس نظام فسادگستر ولایت فقیه هستند.
باند خامنهای و نهادها و مهرههای این باند از جمله نمایندگان مجلس ارتجاع نیز ید طولایی در فساد و چپاول اموال مردم دارند.
اما اکنون که سر کلاف فتنه و فساد اقتصادی علی ربیعی در مجلس ارتجاع باز شده است، این سؤال مطرح میشود که منبع تأمین این همه خاصیخرجیها در ابعاد صدها میلیون تومانی کجا است و علی ربیعی با اتکا به چه منبع و درآمد درصدد جلب آرای نمایندگان باند خامنهای بوده است؟
سؤال دیگر این است که بهلحاظ اقتصادی ادامه شغل وزارت برای ربیعی چقدر سودآور بوده که گوشهیی از رشوههای پیشنهادی او و معاونش محسنی بندپی به نمایندگان باند خامنهای متجاوز از یک میلیارد تومان بوده است؟ و...
بسیار واضح است که منبع تأمین این همه خاصیخرجی و رشوهدادن ربیعی و معاونش، نهادهای زیرمجموعه وزارت کار نظیر سازمان تأمین اجتماعی است که اموال آنها متعلق به کارگران و کارمندان بازنشسته است.
سازمان تأمین اجتماعی از تراستهای بزرگ مالی است که چنگ انداختن بر منابع آن همواره موضوع جدالهای باندی در رأس نظام بوده است. سازمان تأمین اجتماعی که مسئولیت تعریفشدهاش تأمین زندگی بازنشستهها و تأمین هزینهٔ درمان کارگران و صاحبان مشاغل میباشد، بهدلیل نوع کارش، قانوناً از مالیات و حسابرسی دولتی معاف است. این سازمان با پولی که ماهانه از حقوق کارگران کسر میشود و به حسابش واریز میگردد، به پنجمین غول مالی کشور تبدیل شده است، تمام ذخایر مالی این سازمان در یک سازمان بزرگ مالی به نام «شستا» سرمایهگذاری شده است. شستا صاحب حداقل ۲۵۰شرکت و ۱۲۰۰هولدینگ است، همچنین سهام بالایی از بانک رفاه و کشتیرانی جمهوری اسلامی دارد که یکپنجم معاملات بورس را در دست دارند. هتلهای بزرگ و هواپیمایی ملی ایران(هما) نیز بخش دیگری از داراییهای این سازمان است.
سرمایهٔ این سازمان، حاصل دسترنج بیش از ۱۲میلیون و ۶۰۰هزار کارمند و کارگر و کسبه بیمهشده است که با افراد خانوادههایشان به ۳۵میلیون نفر میرسند، این تعداد، تقریباً نیمی از مردم ایران هستند.
کارگران و کارمندان محرومی که در زمره اکثریت مردمی هستند که زیر خط فقر زندگی میکنند و بسیاری از آنها مانند بسیاری از مردم حتی قدرت تأمین مواد اولیه غذایی را ندارند.