رئیس‌جمهور اعدام و یکی از مسببان اصلی فراز مغزها و مهاجرت میلیونها ایرانی از کشور، خیز برداشته بود که در «مجمع جهانی پناهندگان» در ژنو شرکت کند و تازه در نظر داشت مشتی پاسدار تروریست سابقه‌دار و بمب‌گذار را هم همراه خود سوغاتی ببرد، اما مقاومت ایران با راه‌اندازی کارزاری به وسعت تمام کره‌ٔ زمین، صاعقه‌وار بر رویاهای رئیسی زد و نقشه‌هایش را نقش بر آب کرد.
در نهایت پس از یک تلاش فشرده و شبانه‌روزی، رسانه‌های بین‌المللی اعلام کردند که «ابراهیم رئیسی قرار بود در مجمع جهانی پناهندگان که از ۱۳ تا ۱۵ دسامبر در ژنو برگزار می‌شود شرکت کند، اما سازمان ملل متحد عصر دوشنبه اعلام کرد که حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه، به جای رئیسی هیأت ایرانی را رهبری خواهد کرد» (یورونیوز، ۲۰ آذر ۱۴۰۲)
البته این تودهنی بزرگ به نماینده رژیم قتل‌عام و اعدام ساده نبود به‌خصوص که سیاست مماشات و زد و بند‌های پشت‌پرده هم پیوسته و فعالانه عمل می‌کند و برای این کار بهانه هم کم ندارد. مثلا می‌گفتند و هنوز هم می‌گویند که چون رژیم یکی از اعضای سازمان ملل است حق شرکت در مجامع بین‌المللی را دارد یا حتی با بی‌حیایی به رژیم مدال هم می‌دهند و آن را «از بزرگترین کشورهای میزبان پناهندگان» معرفی می‌کنند (ناظر به‌وجود میلیونها شهروند افغانستانی در ایران). در حالی که اتفاقاً برخورد رژیم با این پناهندگان خودش مصداق بارزی از نقض حقوق‌بشر و حقوق پناهندگان و قابل پیگرد جهانی است.
بنابراین شکست دادن این سفر و هماوردی با رژیم در یک بازه زمانی کوتاه، نیازمند یک تهاجم وسیع و همه‌جانبه در تمامی زمینه‌ها بود. از جمله:
در زمینه حقوقی یک طرح شکایت برای دستگیری رئیسی در سوئیس به جریان افتاد و سه تن از هواداران مقاومت که خودشان از بازماندگان و شاهدان قتل‌عام بودند از دادستان عمومی فدرال خواستند که این عضو هیأت مرگ را «به‌دلیل مشارکت در اعمال نسل‌کشی، شکنجه، اعدام‌های غیرقانونی و سایر جنایات علیه بشریت» دستگیر کند. این اقدام به‌موقع حقوقی به‌سرعت در رسانه‌های جهان بازتاب یافت. خبرگزاری فرانسه روز ۲۰ آذر گزارش کرد که «طبق یک شکایت حقوقی... رئیس‌جمهور ایران هنگام ورود به سوئیس این هفته باید دستگیر شود و به جنایت علیه بشریت مرتبط با پاکسازی مخالفان در سال ۱۹۸۸ متهم شود». یورونیوز هم از شکایتی در سوئیس خبر داد که «به موجب آن از مقامات این کشور خواسته شده تا رئیس‌جمهوری ایران را در جریان سفر این هفته به ژنو دستگیر کنند و او را به اتهام جنایت علیه بشریت به‌دلیل اعدام‌های دسته‌جمعی مخالفان در سال ۱۹۸۸ میلادی (اعدام‌های سال ۶۷) محاکمه کنند».
هم‌زمان با این برگ مهم حقوقی، فراخوان بیش از ۴۵۰ شخصیت بین‌المللی منتشر شد که با محکوم کردن سفر رئیسی به ژنو اعلام کردند که «ملل متحد به‌عنوان سنگر حقوق‌بشر و عدالت نباید با دعوت از کسی که متهم به نقض شدید حقوق‌بشر است، اعتبار خود را به خطر بیاندازد» و آنها نیز از «تحقیق و پیگرد ابراهیم رئیسی به‌خاطر دخالتش در جنایت علیه قوانین بین‌المللی» حمایت کرده بودند. در بین این شخصیت‌ها، علاوه بر رهبران و رؤسای جمهور و نخست‌وزیران و وزرا و شهرداران سابق و کسانی هم‌چون امانوئل زینگریس رئیس هیأت سیاسی در مجمع پارلمانی شورای اروپا، مقامات پیشین سازمان ملل مثل آقای یواخیم روکر رئیس سابق شورای حقوق‌بشر ملل متحد و دکتر کارن اسمیت مشاور ویژه قبلی دبیرکل ملل متحد در مسئولیت حفاظت (آرتوپی) و تعدادی از برندگان جایزه نوبل بودند و به تهاجم مقاومت ایران بعدی جهانی و بین‌المللی دادند که مورد توجه رسانه‌های بین‌المللی از جمله یورونیوز و دوویچه‌وله و... نیز قرار گرفت.
در این بین نقش اشرف‌نشانان پاکباز نیز که موزیک متن همه فعالیت‌های خارجی مقاومت ایران هستند فراموش‌ناشدنی است آنها در این پراتیک حقوقی سیاسی نیز بسیار تاثیرگذار بودند و با آکسیون‌ها و تجمعات و تظاهرات خود از مونترال و ونکوور در کانادا تا سیدنی در استرالیا و تا کالیفرنیای آمریکا و مونیخ و بخارست در اروپا، افکار عمومی دنیا را در سالگرد روز حقوق‌بشر علیه رکورددار اعدام هشیار نگاه می‌داشتند. و روز چهارشنبه ۲۲آذر با حضور گستردهٔ در ژنو فریاد بلند میلیونها ایرانی علیه حضور هیأت جانیان در مجمع جهانی پناهندگان را به گوش جهانیان رساندند.
یک یادآوری تاریخی
در سال ۱۴۰۰ که رئیسی تازه بر سر کار آمده بود تصمیم گرفت در آبان ماه در کنفرانس بین‌المللی آب و هوا در گلاسکوی اسکاتلند شرکت کند. او می‌خواست با این حضور قبح جنایات خود در داخل ایران را بریزد و پیگرد‌های بین‌المللی را بی‌اثر نشان دهد. در آن زمان نیز مقاومت ایران با راه‌اندازی یک کمپین گسترده به این سفر اعتراض کرد و از وجه حقوقی هم حامیان مقاومت ایران از پلیس اسکاتلند خواستند که به‌محض ورود رئیسی به آنجا وی را به جرم جنایت علیه بشریت دستگیر کند. در نهایت به‌دلیل مجموعه این اقدامات رئیسی جا زد و از شرکت در آن اجلاس خودداری کرد.
اکنون نیز مقاومت ایران موفق شد مانع از سفر جلاد قتل‌عام زندانیان سیاسی به ژنو شود، اجازه ندهد که سمبل شکنجه و اعدام به ارزشهای والای حقوق‌بشری ریشخند بزند، توانست توطئه‌ٔ رژیم را به خودش برگرداند و در مقابل طوفانی از مماشات و توطئه‌ها، کاری کند که جز خواری و سرشکستگی جهانی چیزی نصیب خامنه‌ای نشود.
