طرح موسوم به صیانت از کاربران فضای مجازی که مردادماه در یک جلسه پرتنش مجلس ارتجاع تأیید شد تا به‌طور مخفیانه مورد بررسی قرار گیرد و نه در صحن علنی مجلس، آن‌چنان ضدمردمی است که پس از چند هفته از این تاییدیه، هنوز مورد مناقشه جدی رسانه‌ها و کارشناسان حکومتی است.
آنها اضافه بر این‌که در زمان مطرح شدن طرح نسبت به تبعات خطرناک آن هشدار دادند اکنون نیز با تأکید بیشتری نسبت به این امر هشدار می‌دهند.
آنچه که در اعترافات آنها مهم است این است که طرح مزبور تاکنون با واکنش منفی بسیاری از مردم مواجه شده، و در صورت اجرای آن واکنش بیشتری را برمی‌انگیزد و می‌تواند حاکمیت را با چالشی بسا بزرگتر از قیامهای سالهای گذشته روبه‌رو کند.
از آنجا که مردم برای دسترسی به اطلاعات آزاد و شکستن جو سانسور و پخش اطلاعات گمراه‌کننده از طرف رژیم، راهی ندارند جز این‌که از طریق فضای مجازی اخبار و اطلاعات لازم را کسب کنند، این طرح طبعاً خشم آنها را بیش‌از‌پیش بر می‌انگیزد.
در شرایطی نظام آخوندی در وحشت از فضای آزاد اطلاع‌رسانی اینترنت، قصد دارد با اجرای این طرح این فضا را روی مردم ببندد که «بر اساس آمار منتشره ضریب نفوذ اینترنت ۹۴درصد و بالغ بر ۸۳درصد مردم ایران کاربر اینترنت موبایل هستند» (روزنامه مستقل ۲۱شهریور۱۴۰۰).
در رابطه با واکنش منفی مردم به این طرح روزنامه حکومتی آفتاب یزد ۱۷شهریور۱۴۰۰ به‌نقل از معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قضاییه خامنه‌ای نوشت «در خصوص طرح صیانت معتقدم اتفاقی که افتاد، این است، ما قبل از این‌که زمینه‌سازی کنیم و گفتگوی خوبی در این زمینه داشته باشیم یک مطلبی مطرح شد و به‌شدت علیه آن تبلیغ شد و در حال حاضر فضا آن‌قدر مسموم شده است که گفتگو در این خصوص را سخت کرده است. اگر ما بگوییم برای بستر فضای مجازی نباید کاری کنیم، در هیچ جای دنیا چنین اتفاقی نمی‌افتد. طرح این موضوع به جهت افکار عمومی خوب نبود و نگرانی عجیبی در مردم ایجاد شده است و هر چه اکنون دست‌اندرکاران، طراحان و موافقان این طرح می‌گویند بحث مسدودسازی ندارند، اما در این فضای مسموم کسی از آنها نمی‌پذیرد».
اضافه بر سانسور و جلوگیری از دسترسی مردم به اطلاعات آزاد، اجرای این طرح باعث می‌شود کسب‌وکار بسیاری از مردم که از طریق فضای مجازی معیشت زندگی خود را تأمین می‌کند آسیب جدی ببیند.
در زمینه مشکلاتی که این طرح برای مردم به‌وجود می‌آورد روزنامه مستقل نوشت این طرح: «برای کسانی که در حوزه‌های خبر و رسانه فعالیت می‌کنند ایجاد محدودیت می‌کند و یک نوع سانسور همگانی اعمال می‌شود و همه را دچار خودسانسوری می‌کند. در درجه بعد ایجاد وقفه برای کسب و کارهای خُرد است که برای طبقات متوسط و حتی فرودست اخلال ایجاد می‌شود... این طرحی برای صیانت نیست بلکه طرحی برای ایجاد محدودیت و مانع در دسترسی مردم به اطلاعات و شفافیت حکمرانی است» (مستقل ۲۱شهریور۱۴۰۰).
این طرح آن‌چنان از نظر افکار عمومی نفرت‌انگیز است که طراحان آن هم با اشرف به این واقعیت تصمیم گرفتند از بررسی آن در جلسه علنی مجلس ارتجاع ممانعت کنند.
سایت جماران نوشت: «مشکل این طرح چنان است که پیشنهاددهندگان را مجبور می‌کرد که بخواهند آن را در فضای غیرعلنی و بیرون از صحن مجلس تصویب کنند، چون ممکن نبود که در فضای عمومی تصویب شود» (جماران۲۰شهریور۱۴۰۰).
روزنامه اعتماد ۲۰شهریور۱۴۰۰ نیز نوشته که بررسی طرح «به دور از چشم مردم» و «فارغ از اطلاع افکار عمومی» انجام می‌شود، ضمن این‌که باعث و بانی مطرح شدن این طرح در مجلس ارتجاع را نهاد فراقانونی و «یک ساختار قدرتمند و غیرپاسخگو برای راهبری، تنظیم‌گری، مقررات‌گذاری امور اقتصادی، قضایی و اداری فضای مجازی و... خارج از سه قوه» دانسته که «به هیچ بخشی نیز پاسخگو نخواهد بود».
نهادهایی که خارج از حوزه اختیارات و مقررات سه قوه نظام اختیارات دارند، روشن است که نهادهایی نظیر سپاه پاسداران، ستاد اجرایی فرمان خمینی و... می‌باشند که مستقیم به بیت خامنه‌ای وصل بوده و تابع مقرراتی هستند که دفتر خامنه‌ای برای آنها وضع می‌کنند.
به راستی چه نگرانی و هدفی باعث شده نمایندگان مجلس ارتجاع به فرمودهٔ آن «ساختار قدرتمند و غیرپاسخگو»، این طرح را به میدان بیاورند؟ آیا این رژیم به‌دنبال حقوق مردم است؟
تردیدی نیست که هدف از این طرح ضدمردمی در یک‌کلام وحشت از فضای قیام و خیزش و اطلاع‌رسانی است که فضای مجازی زمینه‌های آگاهی بخشی و ارتباطی آنها (قیام و خیزش) را به سریع‌ترین شکل ممکن حل و فصل می‌کند.
بنابراین قطعاً در صورت اجرایی شدن این طرح، مردم هم‌چنان که تابه‌حال با راه‌کارهای مختلف سد سانسور و فیلترینگ را شکسته‌اند، آنرا نیز درهم خواهند شکست. هم‌چنانکه هنوز این طرح به اجرا در نیامده، بسیاری از کارشناسان حکومتی از پیش آنرا شکست‌خورده می‌دانند.
سایت شفقنا۱۷ شهریور۱۴۰۰ به‌نقل از رئیس سازمان فناوری اطلاعات نوشت: «۴۰میلیون فیلتر شکن روی گوشی‌های مردم وجود دارد که بدافزارهایی است که امنیت کشور را به مخاطره می‌اندازد».
ضمنا پیش از این رژیم برای جلوگیری از دسترسی مردم به اطلاعات آزاد، طرح‌های شکست‌خورده دیگری نظیر ممنوع کردن آنتن ماهواره‌یی و. . را پیش می‌برد، حتی بشقابهای ماهواره‌یی را زیر خودروهای زرهی له می‌کرد، اما به شکل ذلیلانه‌ای شکست خورد و مردم ایران به‌راحتی توانستند محدودیت‌های ایجاد شده را از پیش روی خود بردارند و آنچه نصیب رژیم شد تمسخر مردم ایران و جهان بود.
