در روز دوشنبه ۱۵اوت ۲۰۲۲ (۲۴مرداد)، روز پایان ضربالاجل اعلام شدهٔ اتحادیه اروپا برای پاسخ «آری یا خیر» به طرح نهایی شدهاش در دورهٔ اخیر مذاکرات وین، رویترز گزارش داد: «دیپلماتها گفتند هیچ نشانهیی وجود ندارد که رژیم ایران قصد پذیرش پیشنویس متن اتحادیهٔ اروپا را داشته باشد».
چند ساعت مانده بهپایان فرصت پاسخ دادن به این متن، امیر عبداللهیان، بهصحنه آمد و گفت: «ما برای رسیدن بهتوافق مشکلی نداریم» بهشرط اینکه «خطوط قرمز ما تعیین شود!». وزیر خارجهٔ رژیم گفت که تا ساعت۱۲ شب، یعنی آخرین لحظهٔ فرصتی که اروپا داده، «پیشنهادات نهاییمان را بهصورت مکتوب» برای طرف اروپایی میفرستیم.
ساعتی قبل از آن هم کنعانی، سخنگوی وزارتخارجهٔ رژیم ضمن تأکید بر اینکه بررسی طرح اروپا «در بالاترین سطوح مقامات عالی گفتگو شده و کماکان در حال بررسی است»، ابتدا تعارفی کرد که «پیشرفتهای نسبی و قابل توجه در مذاکرات حاصل شده»، اما بعد اصل حرف را زد که «ما انتظاراتی از طرف مقابل داشتیم که باید تأمین بشود» و «اینکه بگوییم به توافق نهایی رسیدهایم مشروط بر این است که منافع نظام تضمین بشود!».
نورنیوز، وابسته بهشورای عالی امنیت نظام هم نوشت که نظام «صراحتاً اعلام کرد که هیچ متن یا پیشنهادی را بهعنوان متن نهایی بهرسمیت نمیشناسد».
همهٔ این حرفها در شرایطی است که طرفی که طرح جدید را آورده اروپاست که پس از ۴روز مذاکره در وین بر سر این طرح، روز ۱۷مرداد اعلام کرد متن نهایی شد، دیگر هیچ تغییری نمیکند، هیچ مذاکرهای بر سر آن نخواهد شد و رژیم ایران و آمریکا تنها باید بهآن پاسخ «آری یا خیر» بدهند.
تکلیف آمریکا که روشن است و همان روز پاسخ آری را بهاین طرح داد و گفت اگر رژیم ایران نیز آری بگوید، حاضر است بر اساس همین طرح توافق را امضا کند.
اما در طرف رژیم نهتنها خبری از پاسخ صریح آری یا خیر نیست، بلکه اکنون در دقیقهٔ ۹۰ وزیر خارجهٔ رژیم میگوید هنوز نظام اما و اگر دارد و «پیشنهاداتمان را تا ساعت ۱۲شب میفرستیم!». سخنگوی وزارتخارجهاش هم غر میزند که «خطوط قرمز نظام» در این طرح منظور نشده است.
بنابراین روشن است رژیم پاسخ «آری» بهطرح نداده و جرأت هم ندارد بهصراحت پاسخ «خیر» بدهد و با پشت هم اندازی در رابطه با طرح نهایی شده و غیرقابل مذاکرهٔ دوبارهٔ اروپا، بحث «پیشنهادات» را روی میز میگذارد.
در مورد «منافع نظام» و «خطوط قرمز» ی هم که وزیر خارجه و سخنگوی او میگویند منظور نشده، امیر عبداللهیان گفت: «طرف آمریکایی بهصورت شفاهی با دو موضوع نظام موافقت کرده» و «در یک مورد هم باید انعطاف نشان دهد». این مورد همان خواست رژیم برای بستن سیاسی پرونده پی.ام.دی توسط آژانس است که رابرت مالی بهصراحت پاسخ داد «آمریکا هیچ فشاری روی آژانس بینالمللی انرژی اتمی جهت بستن پرونده پی.ام.دی وارد نخواهد کرد» و «این پرونده در آژانس زمانی بسته خواهد شد که رژیم ایران از نظر فنی پاسخهای قابل قبولی بهپرسشهای آژانس بدهد» (۲۲مرداد). پرسشهایی که رژیم هیچگاه نخواهد داد، چرا که اگر بدهد برنامهٔ بمبسازی اتمیش آشکار خواهد شد.