در علم جامعه‌شناسی به رژیم‌های دیکتاتور که از مجموعهٔ باندهای مافیایی تشکیل شده‌اند، رژیم «دزدسالار» یا «کلپیتوکراسی» می‌گویند. رژیم‌هایی که عامهٔ مردم را قربانی سرمایه، ثروت و قدرت سیاسی باندهایی می‌کنند و سران آنها طبقهٔ حاکمه را تشکیل داده‌اند. رژیمی مانند دیکتاتوری ولایت‌فقیه.
دزدسالاری در رژیم آخوندی تا آنجا نهادینه است که خامنه‌ای در جنگ قدرت و ثروت برای از میدان خارج کردن باند رقیب از «اژدهای هفت‌سر فساد» حرف می‌زند که «از بین بردن آن به‌راحتی امکان‌پذیر نیست» و کسی توقع آن را هم نداشته باشد (بهمن۱۳۹۶).
چند سال پیش‌تر هم رئیس‌جمهور وقت نظام، سپاه پاسداران خامنه‌ای را «برادران قاچاقچی» می‌نامد که «اسکله‌هایی خارج از کنترل گمرک در اختیار دارند» و با «جابه‌جایی گستردهٔ کالا» دزدی‌های نجومی می‌کنند (احمدی‌نژاد-تیر۱۳۹۰).
روز ۲۵مرداد جاری، گزارش به‌اصطلاح تحقیق و تفحص از عملکرد شرکت فولاد مبارکهٔ اصفهان ارائه شد. گزارشی که باز هم در جدال باندی بر سر سهم بیشتر چپاول، هم‌چنین به‌خاطر فضاحت از حد گذشتهٔ فولاد مبارکه، به‌آن پرداختند که البته نوک کوه یخ فساد نهادینه در رژیم است.
فولاد مبارکه به‌طور اسمی وابسته به‌وزارت صمت رژیم است، اما در عمل سیاست‌های آن را پاسداران مشخص می‌کنند و یک قلم حدود ۳هزار کارخانه و شرکت در کشور را زیر کنترل دارند.
در گزارش مجلس رژیم که البته دلیل سرهم‌بندی آن باز هم جنگ باندهای فاسد بر سر قدرت و چپاول ملت است، ۹۱هزار و ۸۳۷میلیارد تومان، معادل بیش از ۳میلیارد دلار (با نرخ ۳۰هزار تومان) دزدی برملا شده است. برای فهم ابعاد این دزدی، با این مبلغ می‌توان ۲۵۷هزار و ۱۵۸خانهٔ ۵۰متری برای مردم بی‌خانمان در ایران ساخت (بر اساس قیمت‌های خود رژیم در خردادماه۱۴۰۱).
در ادامهٔ گزارش ابعاد این دزدی آمده:
-تقدیم رانت به سایپا و ایران‌خودرو از طریق فروش مازاد نیاز و زیر قیمت محصولات به این شرکتها و فروش آنها در بازار آزاد توسط این دو خودروساز
-اختلال در بازار سرمایه از طریق پروژه‌کردن و خرید و فروش سهام شرکتها به‌منظور کسب سودهای غیرمتعارف
-پرداخت حقوق ماهیانه ۶٠ میلیونی برای مشاوران خیالی توسط مدیرعامل فولادمبارکه
-استخدام سفارشی ٢٠٠تن در فولاد مبارکه و انتصاب آنها به‌عنوان هیأت‌مدیره شرکت‌های تابعه، از طرف مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس
-سه میلیارد تومان حقوق دریافتی مدیرعامل! (در حالی که حقوق بازنشستگان محروم همین فولاد مبارکه حدود ۵میلیون تومان، یعنی ۳بار زیر خط فقر است)
-بیش از ۱۷۰ میلیارد تومان خرید کت‌وشلوار، خودرو تا ادکلن برای مدیران دولتی (مقایسه شود با حرف بازنشستگان محروم فولاد در اعتراضات سراسری که می‌گفتند حتی توان خرید دارو ندارند).
این غارت نجومی در شرایطی است که طی سال۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ بارها بازنشستگان محروم، از جمله بازنشستگان فولاد مبارکهٔ اصفهان به‌خیابان‌ها آمدند و ضمن شعار «مرگ بر رئیسی» خواهان همسان‌سازی حقوق و دست‌کم پرداخت حقوقی بالای خط فقر شدند. اما همان زمان هم احمدی، رئیس هیأت مدیرهٔ کانون بازنشستگان صندوق فولاد گفت: «به‌جای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان فولاد دچار کم سان‌سازی در این بخش هم شدیم» (دی۱۴۰۰). کارگزاران رژیم هم گفتند خبری از افزایش حقوق بازنشستگان محروم نیست چرا که «حداقل دو هزار میلیارد تومان کسری بودجه» داریم! مبلغی که یک چهل و پنجم میزان غارت شده (۹۲هزار میلیارد تومان) توسط هیأت رئیسهٔ فولاد مبارکه است.
این است رژیمی سراپا دزد که دینامیزمش را از غارت‌های نجومی می‌گیرد. اما مشکل حکومتهای دزدسالار این است که با هر غارت، به‌دست خود روز حساب و روز انفجار خشم خلقی غارت‌شده را نزدیک می‌سازند.
