۹ماه پیش خامنه‌ای هنگام منصوب کردن رئیسی جلاد بر مستند ریاست‌جمهوری او را شاخص «مردم‌سالاری» نامید. امروز مردم در شهرهای ایران فریاد می‌زنند «مرگ بر رئیسی».
التهابی که زیرپوست شهرهای سراسر کشور موج می‌زد اکنون به‌صورت فوران خشم در دزفول، ایذه و مسجدسلیمان، دورود، اندیمشک، جونقان، شهرکرد و ماهشهر در کف خیابان ظاهر شده. چند شب است که جوانان در این شهرها به‌خیابان‌ها و میادین می‌آیند، شعار می‌دهند «توپ، تانک، فشفشه، آخوند باید گم بشه» و عامل گرسنگی، فقر، گرانی و غارت نان به‌عنوان آخرین بازماندهٔ سفره‌هایشان را نشانه می‌روند و فریاد می‌زنند «مرگ بر خامنه‌ای».
رژیم سراسیمه اینترنت را قطع کرده تا خبر خیزش‌ها منتشر نشود و التهاب شدید سراسری را برنیانگیزد. اما همان میزان خبر و فیلم اندکی هم که از شکاف‌های دیوار سانسور بیرون زده، خبر از آغاز حرکت ارتش گرسنگان دارد.
خامنه‌ای از سال‌ها قبل این وضعیت را پیش‌بینی کرده بود و در کابوس آن به‌سر می‌برد. از همین رو، همان موقع به سران رژیم هشدار داده بود که «ما در داخل کشور گسل‌هایی داریم... اگر چنان‌چه این گسل‌ها فعال شد، آن‌وقت زلزله به‌وجود می‌آید»!(خرداد ۱۳۹۵).
حرکت گسل‌ها از دیماه ۹۶ آغاز شد. در تابستان ۹۷ استمرار یافت و در آبان و دی ۹۸ به زلزله‌ای منجر شد و آن‌چنان ارکان ولایت را لرزاند که خامنه‌ای آن را «یک توطئهٔ عمیق، وسیع و بسیار خطرناک!» نامید و مشاور رئیس‌جهور وقت نظام، آن را «عملیات فروغ جاویدان ۲» تعبیر کرد(حسام‌الدین آشنا ۳۰آبان ۹۸).
اما کرونا سر رسید و خامنه‌ای آن را «نعمت» و «فرصت» نامید تا آن را ابزار قتل‌عام مردم و مقابله با زلزله‌های بعدی کند. یک‌سال این کار را کرد و با کرونا بیش از ۵۰۰هزار تن از مردم ایران را قتل‌عام کرد. اما گسل‌ها سر ایستادن نداشت و این جنایت هم مزید بر علت شد تا حرکت آن را شدت بخشد. از این‌رو از اسفند ۹۹ تا پایان سال ۱۴۰۰ زنجیرهٔ اعتراضات سراسری، خیزش‌ها و قیام‌ها بار دیگر تمامیت رژیم را لرزاند و تا ۱۴۰۱ استمرار یافت.
این‌بار خامنه‌ای و رئیسی جلاد بر آن شدند تا با گرسنگی دادن به‌مردم آنها را سردرگریبان خود کنند تا بلکه گسل‌ها از حرکت باز ماند یا کند شود. انگارنه‌انگار که رئیسی وعده می‌داد «گرانی و تورم به‌زودی متوقف می‌شود»(۱۰دی ۱۴۰۰)، ارز ترجیحی را حذف کردند، یارانه‌ها را از کالاهای اساسی برداشتند، گرانی چندین برابری گوشت، مرغ، تخم‌مرغ و لبنیات به نان هم سرایت کرد. نداری و گرسنگی مردم به آنجا رسید که خودشان گفتند «رسماً اعلام کنید مردم سفره‌ها را جمع کنند»(رحیمی، عضو مجلس ارتجاع ۲۱اردیبهشت).
اما در همین چند روز وضعیت سراپا عکس آن چیزی شد که خامنه‌ای و رئیسی می‌خواستند. نه‌تنها مردم به مرگ تدریجی با گرسنگی تن ندادند، بلکه چندین شب است که به خیابان‌ها می‌ریزند، در اندیمشک با پاسداران خامنه‌ای درگیر می‌شوند، در جونقان پایگاه بسیج ضدخلقی را به آتش می‌کشند و خبرها از درگیری‌های مسلحانه نیز حکایت دارد.
این‌گونه سیاست جنایتکارانهٔ قتل‌عام با گرسنگی به قیام گرسنگان راه برده، گسل‌ها بیش‌از‌پیش به‌حرکت درآمده و زلزله‌ای بزرگ و سهمگین را در چشم‌انداز نزدیک قرار داده است.
