قریب به ۴۰سال از حاکمیت جمهوری اسلامی بر ایران می‌گذرد و به اندازه کافی زمان سپری شده است تا بتوانیم درباره نظام برآمده از انقلاب اسلامی قضاوت کنیم.
در این ۴۰سال، شاهد وضعیت نابسامان اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بودیم. کشتار و اعدام‌های متناوب، سرکوب مستمر و همراه با خشونت مردم که تبدیل به عادت رژیم شده و عدم‌توجه به معیشت مردم از دیگر شاخص‌هایی است که مردم ایران از جمهوری اسلامی با تمام وجود لمس کرده‌اند و به تبع این وضعیت افتضاح، حقوق‌بشر هم کماکان نادیده گرفته می‌شود. از طرف دیگر دخالت ایران در منطقه و حمایت از دیکتاتور سوریه، اختلافات قومی در عراق و پشتیبانی از تروریستهای یمن هم وضعیت داخلی، منطقه‌‌یی و جهانی ایران را روزبه‌روز سیاه‌تر کرده است.
در این وضعیت، گروهی از نفوذی‌های رژیم، همراه با اقلیت ورشکسته سلطنت، هر ماه یک دورهمی چند نفره را به اسم کنفرانس به مخاطبین شیرین‌عقل خود قالب می‌کنند. روزی در لندن به اسم کنفرانس "مدیریت گذار از جمهوری اسلامی" با حضور چند نفر از مؤسسین سپاه پاسداران خونخوار رژیم و تنی چند از ساده‌اندیشان، روزی دیگر در واشنگتن به اسم کنفرانس "ائتلاف اپوزیسیون ایرانی" و... برگزار کردند. در بخشی از این کنفرانس چندنفره، فردی که مسئول برگزاری این جلسه شده، گفته که شرکت‌کنندگان به‌دنبال آزادی ایران از چنگ روحانیان هستند و ما دوستدار همه مذاهب و اقوام هستیم و به‌دنبال آزادی بیان. در این جمع کسی به‌دنبال تجزیه‌طلبی نیست.
قابل ذکر این‌که دعوت‌شدگانی که در این جلسه از تاریخ‌سازی هم دریغ نکردند، طبق عکس‌های منتشر شده خودشان که از چند زاویه گرفته شده، حداکثر ۵۰نفر بودند! گرچه یکی از مسئولان جلسه مدعی شرکت ۲۰۰نفر و دیگری مدعی ۱۲۰شرکت‌کننده هستند! و بین ارقام اعلامی اختلاف زیادی به‌چشم می‌خورد که این سؤال مهم را در ذهن می‌پروراند که وقتی توان اعلام یک آمار حقیقی وجود ندارد، چطور می‌توانند ۸۰میلیون نفر را مدیریت کنند. در سوی دیگر چنان‌چه از اتفاقاتی مانند استفاده از الفاظ رکیک و فحاشی‌هایی که در جلسه مذکور ردوبدل شده، و ترک جلسه توسط برخی از اعضا بگذریم، درمی‌یابیم که اجاره یک سالن همایش در دانشگاه واشنگتن، با اندک هزینه‌‌یی ممکن است و این‌طور نیست که رئیس‌جمهور یا سایر مقامات دستور برگزاری آن را داده و یا حتی از آن حمایت کرده باشند!
اصلاح‌طلبان وابسته به رژیم و نفوذی‌های وزارت اطلاعات در اپوزیسیون ساختگی هم دیگر جایی در میان مردم آزادی‌خواه ندارند و با شعار جدید «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا» محلی از اعراب نداشته و به انزوای کامل رفته‌اند.
اگر چه این قیاس اساساً مع‌الفارق است، اما اگر این عدم‌انسجام و پراکندگی آراء در کنفرانسهای چندنفره را با نظم و اهمیت همایش یکصدهزارنفره مجاهدین، همچنین مدعوین و حمایت مقامات بانفوذ و مؤثر جهان مقایسه کنیم، متوجه سازماندهی، انسجام و قدرت آلترناتیو خواهیم شد. خصوصاً آن‌جایی که مقامات شرکت‌کننده را مرور می‌کنیم با اعلام همبستگی سنا و مجلس نمایندگان و افرادی مانند رئیس سابق کنگره آمریکا، رئیس سابق ناتو، مشاور امنیت ملی اوباما، رئیس سابق حزب دموکرات، وزیر سابق امنیت ملی، شهردار سابق نیویورک، نماینده سابق ایالات متحده در سازمان ملل، جانشین فرماندهی نیروهای آمریکا در اروپا، عضو شورای امنیت ملی کاخ سفید و بسیاری از پارلمانترها و شخصیت‌های علمی و فرهنگی و سیاسی در ۴قاره جهان روبه‌رو می‌شویم.
با بررسی پازل براندازی رژیم منحوس، به‌سادگی می‌توان دریافت که تعادل‌قوای موجود بیش از هر زمان به زیان رژیم جمهوری اسلامی و به نفع مقاومت ایران و مجاهدین خلق است. و به‌جاست که همه نیروها و جریانهای سیاسی آزادی‌خواه و استقلال‌طلب ایران همراه و در کنار همین جریان که بیشترین حمایت و پشتوانه سیاسی و اجتماعی و جهانی را دارد کار نظام را زودتر یکسره کنند. البته آخوندهای حاکم هم دشمن اصلی‌شان را می‌شناسند و بیشترین نگرانی و وحشت را از همین سازمان و همین نیروی فعال سرنگونی‌طلب دارند.
سحر از تهران
مسئولیت محتوای این مطلب برعهده نویسنده است و سایت مجاهد الزاماً آن را تأیید نمی‌کند
