آمریکا و ۳کشور اروپایی پیش‌نویس قطعنامه‌یی مبنی بر ضرورت پاسخگویی رژیم به آژانس را به شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ارائه کردند. رسانه‌ها از قول دیپلمات‌ها نوشتند انتظار می‌رود با وجود مخالفت روسیه و چین، این قطعنامه علیه رژیم تصویب شود.
این قطعنامه بی‌پاسخ گذاشتن ابهامات و سؤالات آژانس را مورد اشاره قرار می‌دهد و به ۳مکانی که رژیم مخفی نگاه داشته بود، اما بعداً آژانس در آنها آثار اورانیوم یافته، اشاره می‌کند. هم‌چنین بر عدم همکاری رژیم با آژانس تأکید می‌کند.
نزدیک به یک سال و نیم است که رژیم با مانور و فریب و بازی موش‌وگربه با آژانس تلاش کرده جلو تصویب این قطعنامه را بگیرد. هر بار آژانس دربارهٔ عدم همکاری رژیم گزارش می‌داد و شورای حکام در شرف برگزاری نشست بود، رژیم در دقیقهٔ ۹۰ گروسی، مدیرکل آژانس را به تهران دعوت می‌کرد و ضمن دادن امتیازاتی، وعدهٔ همکاری می‌داد؛ در نتیجه قطعنامه‌یی صادر نمی‌شد و رژیم ۳ماه زمان می‌خرید؛ آنگاه در نشست بعدی شورای حکام دوباره همین بازی موش‌وگربه تکرار می‌شد. اما این‌بار به‌رغم تهدیدات و شاخ‌وشانه کشیدن‌ها، آمریکا و ۳کشور اروپایی این قطعنامه را ارائه دادند.
البته این قطعنامه به موضوع ارجاع پرونده اتمی رژیم به شورای امنیت اشاره‌‌ای نمی‌کند. بنابراین سؤال این است که تصویب احتمالی آن آیا موجب نگرانی رژیم می‌شود؟
این قطعنامه اگر چه ظاهراً هشداری است، اما یک تغییر جاده است. جادهٔ قبلی کنار آمدن با رژیم و امتیاز دادن و میدان دادن به فریبکاری آن بود. اما صدور آن نشان می‌دهد کشورهای غربی به‌میزان زیادی امیدشان برای رسیدن به توافقی با رژیم را از دست داده‌اند و یک گام به‌سمت قاطعیت در برابر آن حرکت کرده‌اند.
از طرف دیگر این قطعنامه پله اول از مسیری است که انتهای آن به ارجاع دوبارهٔ پرونده رژیم به شورای امنیت و قرار گرفتن ذیل فصل ۷ منشور ملل متحد خواهد رسید. چرا که اگر رژیم به ابهامات آژانس پاسخ ندهد و با آن همکاری نکند، در نشست ۳ماه بعد شورای حکام یک گام دیگر به ارجاع پرونده به شورای امنیت نزدیک می‌شود.
اکنون ۳مسیر در برابر رژیم قرار دارد:
یکم: رژیم به‌خاطر پیامدهای سنگین ارجاع دوبارهٔ پرونده به شورای امنیت، کوتاه بیاید و با آژانس همکاری کند. از آنجا که مهم‌ترین گام در همکاری با آژانس پاسخ به سؤالات آن است و سؤالات هم به موضوع پی.ام.دی(ابعاد احتمالی نظامی برنامهٔ هسته‌ای) برمی‌گردد، رژیم باید تمامی مخفی‌کاری‌های خود را برملا کند. به‌ویژه باید به منشأ اورانیوم غیرمجاز یافت شده در ۳سایت پاسخ دهد و این‌که چرا این مکان‌ها را از آژانس مخفی نگه‌داشته بود؟ در این تابلو قصد بمب‌سازی رژیم برملا می‌شود که حاصل آن ورود شورای امنیت و پیامدهای سخت بعدی است.
دوم: رژیم به رویارویی با آژانس و جامعهٔ جهانی ادامه دهد. در این تابلو پرونده طی ماه‌های آینده به شورای امنیت ارجاع می‌شود.
سوم: رژیم تلاش کند باز هم فریبکاری کند. اما با توجه به یک سال و نیم بازی موش‌وگربه، دیگر جایی برای فریب و مانور باقی نمانده است؛ اگر مانده بود این‌بار هم می‌توانست از این طریق جلو ارائهٔ قطعنامه را بگیرد.
بنابراین تصویب احتمالی قطعنامه در شورای حکام، هر چند در این مرحله، جنبهٔ هشدار دارد، اما رژیم را وارد دالانی پر پیچ‌وخم با پیامدهای خطرناک می‌کند.
