یکی از تاثیرات مهم قیام شکوهمندی که از روز ۲۵ آبان آغاز گشت، موضوع ریزش و بریدگی نیروهای وفادار به نظام است که بعد از قیام سراسری در آبان ۹۸ وارد مدار جدیدی شده است. البته بریدگی عناصر نظام همیشه بوده و هست کما این‌که خامنه‌ای نیز در روز ۱۰ مهر ۹۸ در جمع فرماندهان سپاه اعتراف کرد «در سپاه نیز ریزش‌هایی وجود داشته است» و در اردیبهشت ماه نیز مجبور شد مهره اصلی خود در سپاه یعنی پاسدار عزیز جعفری را که دنبال کار فرهنگی می‌خواست برود! برکنار کرده و سلامی را به‌جای او منصوب کند و دهها نمونه دیگر از بریدگی و رویگردانی نیروهای وفادار به نظام. ولی قیام آبان همان‌طور که به همه تحولات سرعت داد، در زمینه بریدگی و مسأله‌دار شدن نیروهای خلص نظام نیز سرعت بخشید.
مسأله‌دار شدن افراد تردیدناپذیر
هنوز چندی از روزهای شروع قیام نگذشته بود که آخوند علم‌الهدی اعتراف کرد «در ماجرای اخیر افزایش بهای بنزین، برخی افراد که عشق آنها به رهبر معظم انقلاب جای تردید ندارد، مسأله‌دار شدند؛ گفتند که چرا رهبری از این کار حمایت کرده‌اند؟»(انتخاب ۶ آذر ۹۸) ولی چون موضوع حفظ نظام و مسأله بود و نبود برای رژیم بود همین آخوند دقیقاً یک هفته بعد در تلویزیون ظاهر شد و روضه ریزش خواند که «این ریزشی‌هایی که ما در این انقلاب داریم اینها... چشمشان را روی حق بگذارند از اونطرف میز بیایند اینطرف میز بایستند و از مقام ولایت و مقام دلدادگی به اهل بیت اینها جدا بشوند و با این‌که ولایت را پذیرفتند در خط رهبری و امام و ولایت بودند اینها یک‌مرتبه پشت پا بزنند به همه اونها»! بنابراین مشخص بود که حتی از بین نیروهای رژیم هم دیگر کسی تره برای «مقام ولایت و دلدادگی» خرد نمی‌کند و نافرمانی در لایه‌های مختلف نیروهای سرکوبگر افزایش چشمگیر یافته است.
حزب‌اللهی‌ها هم قانع نیستند!
در جدیدترین اعتراف به جدایی و بریدگی نیروهای بدنه رژیم از رأس آن، روزنامه جوان که ارگان سپاه پاسداران است اذعان کرد که جایگاه خامنه‌ای در اذهان نیروهای حزب‌اللهی وفادار هم ریخته است و از هیچ توضیحی قانع نمی‌شوند: «پیرامون حمایت رهبری از تصمیم سران قوا در موضوع قیمت بنزین به‌صورت متواتر شنیده شد که برخی حزب‌اللهی‌ها از این حمایت قانع نشدند و برای‌شان سؤال پیش آمده است که چطور رهبری به جای ایستادن در کنار مردم در کنار سران قوا (بخوانید دولت) ایستاد».(۷ دی ۹۸)
یأس و بریدگی در فضای انتخابات
از دیگر آثار قیام آبان، فضای ناامیدی و بی‌انگیزگی در نزدیکی نمایش انتخابات رژیم است. همیشه رژیم سعی می‌کرده از این انتخابات برای بازارگرمی و ایجاد شائبه تغییر، نهایت استفاده را بکند ولی این بار حتی بازار مکاره انتخابات کذایی‌اش هم مشتری ندارد. علاوه بر این‌که بسیاری از خرمهره‌های شناخته‌شده رژیم مثل لاریجانی با اعلام بریدگی گفته‌اند در انتخابات شرکت نمی‌کنند در فیلم‌هایی هم که در فضای مجازی موجود است کاندیداهای انتخاباتی در معرض انزجار و تمسخر مردم قرار دارند و جوانان آشکارا مجالس تبلیغ کاندیداها را با فریاد و خروش خود بر هم می‌زنند. روزنامه حکومتی فرهیختگان ضمن اعتراف به این حقیقت نوشته است: «برای انتخابات پیش رو نه سیاستمداران تمایل به نامزدی دارند، نه دانشجویان به کنش‌گری».(۷ دی ۹۸)
نقش تعیین‌کننده سازمان پیشتاز
دیدیم که قیام سترگی که از آبان آغاز شد به ریزش و لرزش در نیروهای نظام سرعت و کیفیت داد. ولی اگر یک لایه به عمق برویم بدون شک علاوه بر نارضایتی عمومی مردم و وضعیت انفجاری جامعه و فقر و بیکاری و... عامل مهم دیگری که هم‌چون چراغی در شب می‌درخشد توجه‌مان را جلب می‌کند؛
حضور یک مقاومت ایستاده و سازمان‌یافته در بطن حوادث که بر همه تحولات اثر گذاشته و نقش تسریع‌کننده دارد.
برای نمونه روزنامه حکومتی فرهیختگان صراحتاً از نقش محوری مجاهدین یاد کرده و می‌نویسد «در اعتراضات بنزینی قطعاً «یک اقلیت منسجم محرک مؤثر سازمان‌یافته» از... نیروهای اپوزیسیون با محوریت [مجاهدین] مهم‌ترین این نیروها هستند».
این واقعیت نقش سازمان پیشتاز خلق، در ریزش و تزلزل نیروهای داخل رژیم است. یعنی در هر مقوله چون نیک بنگری در نهایت دستی از سازمان رهبری‌کننده وجود دارد. این حرف مجاهدین نیست. نقل‌قول خود رژیم و عواملش است که رک می‌گوید تحلیل‌های مجاهدین این‌قدر واقعی است و آینه تمام‌نمایی از حقیقت جامعه ایران است که حتی «خوشایند حزب‌الله» و در نتیجه جدایی و فاصله گرفتن آنها از «مقام ولایت» است!(روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران)
