خمینی دجال مجلس ارتجاع و نمایندگان آنرا عصاره فضایل ملت و ورثه سیاسی او نیز آنرا «خانه ملت» نامیدند.
اما واقعیت این است که مجلس عصاره رذایل حاکمیت آخوندی است. اعضای آن همواره از میان مهره‌های سابق ولاحق نیروهای سرکوب و امنیتی وارد این خانه فساد می‌شوند.
آنها در مجلس اضافه براین که تیغ سرکوب علیه مردم را تیز می‌کنند، از قبل نمایندگی مجلس اموال ملت را از طریق رانت‌خواری، رشوه گیری، فساد مالی چپاول می‌کنند.
این واقعیتی است که رسانه‌ها و مهره حکومتی و حتی خود اعضای مجلس نیز به صراحت به آن اذعان می‌کنند و در این رابطه فرقی هم بین این باند و آن باند وجود ندارد.
یکی از نمایندگان آن به نام مجبتی رحماندوست ضمن اشاره به این‌که وقتی نمایندگان در مجلس هستند بار خود را به‌لحاظ مالی و اقتصادی می‌بندد اعتراف کرد که آنها: «اهل معاملات و ساخت و پاخت هستند، یا هدیه‌های کلان می‌گیرند یا با رفتن به سفرهای خارجی حق مأموریت‌های زیادی دریافت می‌کنند».(خبرگزاری ایسنا ۱۵آبان ۹۵)
ابوالفضل ابوترابی عضو مجلس از باند خامنه‌ای با بیان این‌که برای استیضاح برخی وزرا در مجلس ما شاهد فسادهایی هستیم گفت:«در استیضاح وزرا لیستی در مجلس داریم که آپارتمانهایی برای عدم استیضاح آن وزیر به نمایندگان داده شده یعنی به نمایندگانی آپارتمان داده شده که استیضاح از وزیر را منتفی کردند که این لیست به شورای نگهبان هم داده شده است».(خبرگزاری فارس ۱۷تیر ۹۸)
ماجرای آپارتمان‌گیری آنها برمی‌گردد به جریان استیضاح عباس آخوندی وزیر مسکن و شهرسازی قبلی دولت روحانی، که در جریان آن رئیس حراست وزارتخانه با پیش‌کش کردن آپارتمانهایی به نمایندگان مجلس ارتجاع قصد داشته آنها را از استیضاح آخوندی منصرف کند، تعدادی از آنها آپارتمان را دریافت می‌کنند و تعدادی هم موفق نمی‌شوند.
اخیراً فساد مالی محمد عزیزی یکی از نمایندگان وابسته به باند خامنه‌ای افشا شد و قوه قضاییه او را به قید «شرف»! و بدون وثیقه آزاد کرد.
این امر مورد اعتراض نمایندگانی از باند مقابل واحمد توکلی رئیس موسوم به دیدبان شفافیت و عضو مجلس تشخیص مصلحت نظام قرار گرفت.
توکلی در نامه به آخوند ابراهیم رئیسی نوشت:« طبق اطلاعات موثق، بازپرس دادگاه مبارزه با مفاسد اقتصادی، چهارشنبه ۱۹تیرماه آقای محمد عزیزی، نماینده ابهر در مجلس را از طریق هیأت‌رئیسه مجلس به دادسرا فراخواند. پس از تحقیقات اولیه برای وی قرار تأمین وثیقه ۵میلیارد تومانی صادر شد. چون متهم از تأمین وثیقه خودداری کرد، روانه اوین گردید. دادستان محترم تهران با قرار صادره مخالفت می‌کند و از بازپرس می‌خواهد آن را به قرارِ «التزام به حضور با قول شرف»، یعنی نازل‌ترین نوع قرار تأمین، تبدیل کند. بازپرس نیز می‌پذیرد.
وصول نامه قرار جدید به زندان با این تغییر نامتعارف و غیرمعقول قرار تأمین، کسانی را که مطلع می‌شدند، متحیر می‌ساخت. قصد این بود که متهم به فساد همان شبانه آزاد شود. البته متهم صاحب منصب با تکبر حاضر به امضای قرار نمی‌شود و در بازداشت می‌ماند. حیرت‌آورترین قسمت این ماجرا این است که ظهر پنجشنبه ۲۰تیرماه دادستان محترم تهران به بازداشتگاه می‌رود تا متهم به مفاسد اقتصادی را راضی کند به منزل تشریف ببرند!».(سایت الف ۲۲تیر ۹۸)
محمود صادقی عضو مجلس ارتجاع از باند موسوم به اصلاح‌طلب هم در تیرماه ۹۷، اذعان کرد تعدادی از نمایندگان مجلس در جریان بررسی طرح تحقیق و تفحص از شهرداری تهران، رشوه گرفته‌اند که در جریان این رشوه‌گیری:«یکی از نمایندگان هولوگرام تغییر کاربری به ارزش یک میلیارد تومان و تعدادی دیگر کارت پول پنج میلیون تومانی گرفته‌اند».(خبرگزاری ایسنا ۱۹تیر ۹۷)
این وضعیت در دوره‌های قبلی مجلس هم وجود داشته است.
در دوره ششم گروهی از نمایندگان با شهرام جزایری بده و بستان داشتند که شهرام جزایری در جریان دادگاهش در سال ۸۱آنرا افشا کرد و در این رابطه گفت:« مبلغ ۵۵۰میلیون تومان به یکی از دوستان جدیدم به نام آقای سیدهادی خامنه‌ای، مبلغ ۱۷۰میلیون تومان به آقای الهیاری نماینده کرمانشاه و همچنین مبلغی هم برای کمک به مردم تنکابن به آقای صابری نماینده تنکابن در مجلس داده‌ام. خدمت آیت‌الله محمدی گلپایگانی مبلغی را به دفتر مقام معظم رهبری دادم».
«در دومین جلسه دادگاه نیز الیاس حضرتی (نماینده تهران)، علی یاری (نماینده ایلام)، حسینی نسب (نماینده دهلران)، بیانک (رایزن بازرگانی ایران در اندونزی)، عبداللهی (رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس)، حسنوند (نماینده‌اندیمشک)، مصطفی محمدی (نماینده پاوه و جوانرود)، آقازاده (معاون رئیس‌جمهور)، حمید توسلی، طه هاشمی (مدیرمسئول روزنامه انتخاب)، محفوظی (دبیرکل جامعه اسلامی پژوهشگران)، فقیهی (سردبیر روزنامه انتخاب)، محمد دری‌نجف‌آبادی (فرزند حجت‌الاسلام دری‌نجف‌آبادی)، مهدی مقتدایی (فرزند آیت‌الله مقتدایی)، برخی مرتبطان رئیس مجلس شورای اسلامی و برخی از افراد مرتبط با ریاست‌جمهوری در دوران انتخابات، اشخاصی بودند که شهرام جزایری درباره پرداخت وجوهاتی به آنها ادعاهایی را مطرح کرد».(خبرگزاری ایسنا ۱۴مهر ۹۳)
مورد رشوه دادن محمدرضا رحیمی معاون احمدی‌نژاد به ۱۷۰نماینده مجلس ارتجاع از ۳۰تا ۹۰میلیون تومان هم یکی از افتضاحات فساد و رشوه خواری در دوره‌ای دیگر از مجلس است.(سایت فرارو ۷بهمن ۹۳)
جواد کریمی قدوسی از علاءالدین بروجردی رئیس سابق کمیسون امنیت مجلس ارتجاع از باند خامنه‌ای به‌عنوان یکی از متهمین پرونده اختلاس ۲۸۰۰میلیارد تومانی نام برده است.(سایت فرارو ۲۰آذر ۹۰)
هیات تحقق و تفحض مجلس در گزارشی که از تخلف در سازمان تأمین اجتماعی منتشر کرد به دریافت رشوه توسط ۳۷نماینده مجلس از سعید مرتضوی اذعان کرد، اما بعداً سعید مرتضوی گفت نمایندگانی که از او رشوه گرفته ۱۵۰نفر بودند.
روزنامه جمهوری اسلامی ۱۷آذر ۹۲در این زمینه نوشت: «تنها در دو سند مربوط به مدیرعامل سابق سازمان (تأمین اجتماعی) دو لیست از نمایندگان مجلس وجود دارد که به بیش از ۱۵۰نفر از نمایندگان دوره هشتم مجلس شورای اسلامی در یک مقطع، بن و کارت هدیه پرداخت شده است و در آن لیست که اسم و مشخصات کامل نمایندگان موجود است نام ریاست محترم هیأت تحقیق و تفحص فعلی سازمان نیز به چشم می‌خورد».
آخوند محمد یزدی عضو شورای نگهبان از ساخت و پاختهایی بین نمایندگان مجلس و وزرا خبر داد و گفت: « نمایندگان وزرا را صدا می‌زنند که فلان معدن را به من یا به فرزند و داماد من بده تا استفاده بکنند».(سایت مشرق ۲۷تیر ۹۸)
در جلسه رسیدگی به پرونده اختلاس ۳هراز میلیارد تومانی از بانک سرمایه یکی از متهمین پرونده به نام ضیایی فاش ساخت یک رشوه ۱۰میلیارد تومانی به رئیس یکی دفتر یکی از رؤسای ادوار مجلس داده است(باشگاه خبرنگاران ۱۹تیر۹۸)
در زمینه فساد ورشوه‌گیری نمایندگان مجلس فاضل موسوی عضو سابق مجلس ارتجاع می‌گوید: « ما از این موارد کم نداشتیم مثلا بودند افرادی که برای افرادی که اتفاقاً تخلف مالی داشتند درخواست وام می‌دادند. بالاخره منصور آریا که به یک‌باره مطرح نشد او از یک‌جایی شروع شد؛ همین نمایندگان این فرد را حمایت و همراهی کردند تا این‌که ارام آرام به آنجا رساندند».(سایت خبرآنلاین ۸مرداد ۹۸)
آخوند حسین انصاری راد رئیس اسبق کمیسیون اصل ۹۰مجلس به ناگزیر پرده را اندکی بیشتر کنار زده است: «فساد در مجلس بیداد می‌کند امتیاز گرفتن‌ها و باج‌گیریها به مرور زمان به همه ارکان نظام سرایت می‌کند و تنها در مجلس نیست. اگر همین الآن ثروت کسانی را که در دوره‌های گذشته به مجلس آمده‌اند، محاسبه و با امروز مقایسه کنند، خواهید دید کسانی که روزی هیچ چیزی نداشتند امروز صاحب میلیارد‌ها مال و اموال شده‌اند».(سایت خبرآنلاین ۱۲مرداد ۹۸)
واقعیت این است که فساد در نظام آخوندی قدمتی ۴۰ساله دارد و آن‌چنان تارو پود رژیم را درنوریده که هیچ جایی در حاکمیت نیست که در آن فساد لانه نکرده باشد و به‌گفته امیر خجسته عضو مجلس ارتجاع رانت‌های قوی در آنها وجود نداشته باشد.
اعتراف احمد توکلی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و محمود صادقی نماینده کنونی مجلس به فساد سیستماتیک مؤید همین واقعیت است
فساد اقتصادی ناشی از فساد سیاسی و نظارت ناپذیر بودن سردمداران حاکمیت به‌خصوص هلدینگهای بزرگ اقتصادی وابسته به بیت ولی‌فقیه ارتجاع است که تسلط و سیطره یک اقلیت کوچک و برخوردار از امتیازات ورانت‌های مالی را بر ایران‌زمین امکان‌پذیر کرده و به بهانه حفظ نظام و در مقابله با به‌اصطلاح توطئه‌های داخلی و خارجی، تمامی خواست‌های سیاسی و اقتصادی مردم سرکوب می‌شود
چپاول و غارت مردم و سرکوب سیستماتیک آنها نماد فساد نهادینه سیاسی و اقتصادی حاکمیت ولایت‌فقیه است.
خواست اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران بر نفی این رژیم که در شعارهای مرگ بر اصل ولایت فقیه، مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر روحانی فریاد شده است ریشه در همین واقعیت دارد که تنها راه مقابله با نظام فاسد و چپاول آخوندی ریشه‌کن کردن رژیم با همه باندهای درونی آن است.
