روزنامههای حکومتی در روز سهشنبه اول خرداد ۹۷ مهمترین مطالب خود را به اظهارات وزیر خارجه آمریکا و شروط ۱۲گانهاش در مورد رژیم اختصاص دادهاند. اما در صفحات اول خود رویکرد متناقضی دارند. برخی آن را تیتریک کردهاند و برخی مثل اغلب روزنامههای باند روحانی آن را به تیترهای فرعی بردهاند. روزنامههای باند خامنهای با دودودمهای معمول علیه آمریکا و حمله به باند رقیب به اظهارات پمپئو پرداخته اند:
جوان: پمپاژ هارت و پورت از پمپئو
حمایت: غلط های زیادی آمریکا برای توافق جدید با ایران!
سیاست روز: از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشویم
قدس: وزیر خارجه آمریکا برای برداشتن تحریمهای ایران 12شرط زیادهخواهانه گذاشت؛ پامپئو و خواب پنبه دانه
کیهان: ۱۲غلط زیادی پمپئو، دست خالی و زبان دراز آمریکا
وطن امروز: گنده گوییهای پمپئو
روزنامههای باند روحانی و همسو با او نتوانستهاند وحشت خود را حتی در تیترهای اولیه پنهان کنند:
خراسان: شروط 12گانه آمریکا در ازای وعده لغو تحریمهای ایران؛ تسلیم کامل!
آرمان: پمپئو پمپاژ داخلی میکند
آفتاب یزد: روحانی: چه کاره هستید که برای ایران و جهان تعیینتکلیف میکنید
ابتکار: سیاستهای ضدایرانی آمریکا از زبان مایک پمپئو تشریح شد: 12خواسته واشینگتن از تهران برای لغو تحریمها
اعتماد: خیالبافی آمریکایی به جای دیپلوماسی، هذیانهای پمپئو
ایران: توهم سیاستمدار نورسیده – وزیر خارجه آمریکا استراتژی تازه کاخ سفید برای مقابله با ایران را در ۱۲بند تشریح کرد
جهان صنعت: ادعای وزیر خارجه آمریکا در راستای سیاست ایران ستیزی واشینگتن؛ توافق هستهیی با نقایص خود جهان را به خطر انداخته است
روزنامه ارگان باند علی خامنهای به بهانه مواضع آمریکا باند حسن روحانی را مورد حمله قرار داده و وحشت خود را از تنگترشدن حلقه محاصره اقتصادی برگردن رژیم ابراز کرده است:
کیهان: آخرین نکته آن که آمریکاییها برای رسیدن به اهداف خود هیچ اهرمی جز تحریم و جنگ اقتصادی در دست ندارند
بیشک امروز جامعه نیازمند همدلی و اتحاد است اما برای چه؟ برای ایستادن مقابل آمریکا یا نشستن سر میز و دادن امتیاز؟! آنهایی که گمان میکنند لیست خواستههای آمریکا محدود به ۱۲موردی است که دیروز پمپئو گفت، یا بسیار سادهلوح هستند و یا مأموریت دارند جاده را برای دشمن هموار کنند.
روزنامههای باند ولیفقیه ارتجاع به بهانه مذاکرات برجامی با اروپا و مباحث مجلس در مورد اف.ای.تی.اف باند روحانی را مورد حمله قرار دادهاند:
رسالت: از مباحث جلسه غیرعلنی روز یکشنبه مجلس کاشف بهعمل آمد که اجرای تمامی درخواستهای «اف.اِی.تی.اف» پیششرط موفقیت مذاکره با سه کشور اروپایی است و جزء مطالبات آنها هم هست. مجموعهاین تلاشها نشان میدهد که امید دولت و مجلس برای نجات جنازه رو به قبله برجام هنوز به خارج است. قرار است فهرست جدیدی به تعهدات برجامی اضافه شود که ماهیتاً هستهیی نیست و نفوذ منطقهیی و فعالیت دفاعی نظام در حوزه پیشرفتهای موشکی را در برمیگیرد. این همان درخواست آمریکاییها و نیز بهانه آنها مبنی بر خروج از برجام است.
معنای دیگر این رویکرد آن است که قرار است اروپا در همراهی رویارویی آمریکا با نظام و ملت ایران، ما را خلعسلاح کنند تا در تهاجم نظامی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کمترین تلفات را بدهند.
برجام تاکنون خطرات را از سر کشور دور نکرده، تهدیدات نظامی و سیاسی را افزایش داد، ایران هراسی را تا نزدیک مرزهای ایران هدایت کرد، سرمایهگذاری خارجی را افزایش نداد و پولهای بلوکه شده را به کشور باز نگرداند بلکه آنها را در فهرست مصادره قرار داد. دولت همچنان نگاهش به بیرون است...هنوز فکر میکند کلید دیپلوماسی و دادن امتیازهای سخاوتمندانه میتواند قفل این بحران آفرینیها را باز کند... هنوز برخی از تئوریسینهای اقتصادی دولت که از بهرهگیری ظرفیتهای عظیم ملت و دولت در رونق اقتصادی ناامید و غافل هستند و نگاهشان اول به سرمایهگذاری آمریکا و سپس سرمایهگذاری اروپا دلگرم است...
اکنون «برجام» به «پرجام» تبدیل شده و چون گنجشکی از شاخه دیپلوماسی خارجی ما پرواز کرده است. وزیر خارجه در همین نشست غیرعلنی مجلس گفت: «برجام دچار بیماری است و در حال مرگ است و امیدی به اروپا برای حفظ برجام نمیرود زیرا سهامداران شرکتهای اروپایی، آمریکاییها هستند.» با این حال چرا روی دیوار اروپا یادگاری مینویسیم، معلوم نیست!
پنج سال است در کریدورهای تو در توی دیپلوماسی داریم اعتمادسازی میکنیم، یک ذره هم نتیجه نداده است...
حمایت: نقوی حسینی: نکته اینجاست که بعضی گراهای اشتباه داخلی به خارج از مرزها، در شکلگیری چنین توهماتی در میان کلیدداران حال و گذشته کاخ سفید مؤثر بوده است. برخی بدون توجه به مسئولیتهای اساسی خود، در برابر مشکلات اظهار عجز کرده و بهگونهیی سخن میگویند که باطلالسحر همه تحریمها در کف دشمن است.
پای استدلال آنها چون ذخایر کشور رو به اتمام است، باید به هر ترتیبی بهتلافی خروج آمریکا از برجام، با طرفهای بدعهد اروپایی به توافق برسیم تا از این وضعیت نجات یابیم! نه دشمن، بلکه هر شنوندهای آنچه از این اظهارات مشعشع دریافت میکند، پیام عجز و ناتوانی است و چنین رویکردی از قضا، بازی در پازل جنگ روانی دشمن محسوب میشود.
این قدر که بعضی از مسئولان به غرب اعتماد دارند، چنانچه اندکی از آن را متوجه ظرفیتهای داخلی میکردیم، امروز هیچ مشکل لاینحلی در کشور نداشتیم.
روزنامههای باند حسن روحانی با اشاره به شرایط وخیم جهانی علیه رژیم توصیه به همراهی با اتحادیه اروپا و پذیرش شرایط آن کردهاند.
جهان صنعت: جایگاهیابی نقشه راه پمپئو
مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا دیروز طرح جدید خود در قبال ایران را رونمایی کرد...طرح و نقشه راه جدید او برای ایران، بیشتر رویکرد دیپلوماتیک دارد. در نگاه نخست رونمایی از چنین نقشه راهی را باید تلاشی برای تغییر در انگارههای کنش سیاسی و تاثیرگذاری بر نگرشهای راهبردی کارگزاران دیپلوماتیک آمریکا در قبال برنامه جامع اقدام مشترک از سوی پمپئو و سایر همفکران او دانست...هدف پمپئو در این نقشه راه دیپلوماتیک اعمال فشار بر ایران برای بازگشت به میز مذاکره روی برنامه جامع اقدام مشترک و در نتیجه محدودسازی قدرت ایران است. در نگاه پمپئو محدودسازی قدرت ایران، میتواند زمینه شکلگیری انعطافهای جدید از سوی ایران را فراهم سازد. عبور از برجام، انعکاس و نمودی از این نرمش و انعطافپذیری است لذا نتیجه انعطافهای جدید چیزی جز بازگشت ایران به میز مذاکره روی مسایل نگرانکنندهای چون بندهایی از برجام، برنامه موشکی و نقش منطقهیی یا همان رفتارهای بدخیم و ثباتزدا در غرب آسیا نیست...به نظر نمیرسد نقشه راه حاضر معطوف به آن نتیجه مطلوبی باشد که پمپئو و همفکرانش آن را دنبال میکنند چرا که پیش از این، کشورهای اروپایی درخواست آمریکا برای مذاکرات مجدد با ایران را رد کردند و اکنون در پی تلاش برای خنثی کردن آثار تحریمهای آمریکا بر ایران هستند. در سطح دیگر این نقشه راه همانگونه که از سطح نگرش و برداشتهای پمپئو در قبال ایران و برجام پیداست، بیش از آن که بر رویکردهای دیپلوماسی تأکید کند، صرفاً بهدنبال فشار حداکثری و ایده نمایش بیرحمانه قدرت است... آنگونه که شواهد نشان میدهند آمریکا تلاش میکند بعد از اقدام به خروج از برجام، تلاشهای اروپا را در جهت اقدامات حقوقی ضدتحریمی نیز خنثی کند و از آنجا که چنین اقدامی به منزله مانعی در نقشیابی اروپا در حفظ برجام خواهد شد، مسیر اروپا و آمریکا را در این نقشه راه از هم جدا میکند. در این ارتباط تنها در یک شرایط آمریکا میتواند اروپا را در این نقشه راه همراه خود کند و آن، این است که ایران نتواند در قبال قابلیت موشکی و نقشیابیمنطقهیی عقبنشینی کند. به واقع نگرش اروپا در قبال برنامه موشکی و سیاستهای منطقهیی ایران همسو با نگرش آمریکاست و آنها موافقتی با برنامه موشکی و سیاستهای منطقهیی ایران ندارند. این همراهی بهمعنای آن است که رادیکالیزه شدن روندهای سیاست خارجی آمریکا با جایگاهیابی پمپئو، نهتنها اتحادیه اروپا را در برابر آمریکا قرار نمیدهد بلکه آنها را برای سازوکارهای کنش همکاریجویانه بیشتری برای پیشبرد اهداف منطقهیی و راهبردی ترغیب میکند.
اعتماد: سفرهای اخیر که چه به تهران و چه به اروپا انجام میشود در راستای بررسی امکانات و احتمالات استمرار روابط تجاری و بازرگانی ایران و اروپا پس از خروج آمریکا از برجام و از سرگیری تحریمهای ثانویه آمریکا علیه ایران است...
اروپاییها علاقهمندند که ایران در برجام باقی بماند، آنها معتقدند که حفظ برجام منافعی برای اروپا دارد و نگهداشتن ایران در این توافق هستهیی میتواند امنیت و منافع اروپا را تقویت کند. به همین دلیل هم هست که اروپاییها تمام تلاش خودشان را به کار میگیرند که پیش از آن که آمریکاییها حلقه محاصره علیه ایران را تنگتر کنند و وعدههایشان برای اعمال تحریمهای سختتر علیه ایران را عملی کنند، بتوانند به راهکارهایی برای بیاثر کردن چنین اقداماتی دست پیدا کنند...
نباید فراموش کرد که اروپا در عینحال که علاقهمند است برای نگهداشتن ایران در برجام، امتیازاتی به ایران بدهد و با ایران همکاری کند، اگر بتواند موفقیتی در همکاری اقتصادی و تجاری با ایران کسب کند، حتماً در قبال آن خواستههایی را از ایران در مذاکرات مطرح خواهد کرد. در واقع اروپاییها میخواهند با دادن امتیازهایی به ایران، مطالباتی را از ایران مطرح کنند که در برابر بتوانند آن را بهعنوان دست بالا در مذاکرات با آمریکا به کار ببرند...
همه این تحولات بهنحوی پیش میرود که اروپاییها مقدماتی را فراهم کنند که وقتی میخواهند امتیازاتی را به ایران بدهند، بتوانند در مقابل امتیازاتی را بگیرند. تمام فعالیتهای اروپا در این راستا است که بتواند به شکلی زمینهچینی و برنامهریزی کند که با امتیازها و احتمالاً تضمینهایی که در اختیار ایران قرار میدهد، در نهایت تهران در موقعیتی قرار بگیرد که مطالبات آنها را نیز در نظر بگیرد و حاضر به دادن امتیازهایی در زمینههای مورد نظر اروپا شود. بهنظر من امکان دارد مذاکرات کنونی با اروپاییها به جاهایی برسد و آنها تعهداتی را برای استمرار روابط تجاری و اقتصادی با ایران در نظر بگیرند که بتواند تحریمهای آمریکا را بیاثر کند، اما باید دانست که رسیدن به این نقطه هزینههایی دارد و بعید میدانم که اروپاییها بدون چشمداشت به مذاکرات سیاسی و گفتگو در مورد دغدغههای دیگرشان، بسترهای اقتصادی دایمی برای ایران فراهم کنند و با ایالات متحده آمریکا سرشاخ شوند. بهقول معروف «هیچ گربهای محض رضای خدا موش نمیگیرد.»
روزنامههای باند روحانی با ترفندهای جدید تندادن به برجام مدل اروپایی را توصیه کردهاند:
آرمان: حسن هانی زاده: و در حقیقت برجام هنوز بین ایران و اتحادیه اروپا به قوت خود باقی است و اروپاییها مایل هستند که سیاست کاملاً متفاوتی از دونالد ترامپ اتخاذ کنند. روسیه و چین بهعنوان دو قدرت بزرگ در جهان پشتیبان این توافقنامه هستند و در حقیقت ایران تعامل خود را با این دو کشور و اتحادیه اروپا ادامه خواهد داد و به انزوای سیاسی آمریکا منجر خواهد شد.
اعتماد: در تب پسابرجام
حسن بهشتیپور: این نوع زبان و این نوع ادبیات، آمریکا را در جهان منزویتر میکند. کشوری که به هیچ اصول و مبانی اعتقاد ندارد و منتزع از تمام واقعیتهای جاری جهان اظهارنظر میکند و زیر تعهداتش میزند در مقابل کشوری که تعهدات خود را رعایت کرده و به اصول و مبانی دیپلوماتیک پایبند است، قطعاً تنها خواهد ماند.
جمهوری اسلامی: حشمت الله فلاحتپیشه عضو کمیسیون امنیت مجلس: واقعیت آن است که وزیر خارجه آمریکا آرزوهای این کشور در زمان ریاستجمهوری بوش را مطرح میکند
بهطور کلی مواردی که او بیان کرده مورد تأیید کشورهای اروپایی نیست بهگونهیی که به کرات در صحبتهایش از عربستان و امارات نام برد چون کشورهای دیگر همسویی با ادعاهای آمریکا علیه ایران ندارند.
جمهوری اسلامی ایران راه دیپلوماسی با کشورهای دنیا را در پیش گرفته است،ایران منتظر است تا چند هفته آینده بسته پیشنهادی اتحادیه اروپا ارائه شود که اگر بهگونهیی باشد که منافع ملی ایران در قالب برجام را تأمین کند، ایران با آنها کار میکند. ایران در برابر حرفهای پومپئو واکنش عقلانی خواهد داشت،
اصل افراطیگری بسیار زود میگذرد کما اینکه دوران افراطیگری بوش هم زود گذشت.
ایران نباید به موضوع رقابت و چالش افراطی آمریکا در دنیا تبدیل شود، نباید ایران سیبل تحولات آمریکا شده بلکه باید با استفاده از فرجهها و فرصتهای امروز اجازه دهد تا این عصر فراطیگری بگذرد.
اعتماد: یکی دیگر از پاشنههای آشیل راهبرد جدید آمریکا در قبال ایران، گنجاندن تمام مسائل مورد اختلاف در یک بسته مذاکراتی است. از اختلافها در حوزه حقوقبشر تا نقدها به فعالیتهای منطقهیی ایران، از آزمایشهای موشکی تهران تا برنامه هستهیی آن در آینده. دولت ترامپ برای به پای مذاکره کشاندن ایران سیاست اعمال فشار حداکثری بر تهران با توسل به دو ابزار را دنبال میکند: نخست تشدید تحریمهای اقتصادی تا مرحلهای که به گمان خود ایران را از نظر اقتصادی فلج کنند و دوم تلاش برای ایجاد ناآرامی در داخل و بالابردن نرخ نارضایتی از حاکمیت در ایران. در این چارچوب مدنظر دولت ترامپ برای تحت فشار قرار دادن تهران میتوان گفت که عقبنشینی آمریکا از برجام نخستین تکهای از پازلی بود که رئیسجمهور جمهوریخواه آمریکا برای ایران چیده است.
در حالی که ترامپ و تیم او از تشدید فشار اقتصادی بر ایران برای به پای میز مذاکره کشاندن این کشور سخن میگویند، اروپاییها در حال ترسیم نقشه راههای جدید برای حفظ این توافق هستند.
حمله به روحانی و دفاع از او در یکمین سال نمایش انتخابات رژیم و تندادن خامنهای به روحانی موضوع مطالب روزنامههای هر دو باند حاکم است:
آرمان: روحانی در سال ۹۷ مقتدر عمل کند
ابتکار: سؤال از رئیسجمهوری در راند سوم
ایران: حسین مرعشی: وقت کشمکش با دولت نیست
عصر ایرانیان: طرح سؤال از رئیسجمهور مجدداً به هیأترئیسه مجلس ارجاع شد
کیهان: بازخوانی وعدههای دولت یک سال پس از انتخابات
وطن امروز: به بهانه یک سالگی پیروزی روحانی...: دستهای خالی