نگاهی به وضعیت اقتصادی میلیون‌ها تن از مردم در بحبوبه قیام شکوهمندشان نشان می‌دهد قیمت و فداکاری این خلق چقدر و چه میزان ستودنی و احترام انگیز است.
حتی عفو بین‌الملل از راه دور این میزان فداکاری و ارزش را دریافت و در گزارش سالانه‌اش نوشت: «شجاعت، ایستادگی و دوام انسان‌هایی که برای آزادی و عدالت به خیابان‌ها می‌روند، قابل ستایش است»
مردم با چه زبانی بگویند بسیار ناراضی و در فشار هستند؟
بارها دیده یا شنیده‌ایم که هموطنانمان عمری با عزت نفس و قناعت، سفره محقر خود را در زمین سردخانه‌های اجاره‌ای پهن می‌کردند تا لقمه نانی به عزیزانشان بخورانند؛ اما امروزه مجبورند همان توشه اندک نان را نیز قسطی تهیه کنند.
چند سالی است که خبر تهیه نان قسطی در رسانه‌های حکومتی نیز رواج یافته است. آخرین نمونه آن مربوط به اظهارات یک عضو مجلس آخوندی است. او می‌گوید: «مردم با چه زبانی بگویند بسیار ناراضی و در فشار هستند؟ ما ناچاریم این روند اقتصادی موجود را تغییر دهیم، چون مردم نمی‌توانند این حجم از فشار را تحمل کنند و قدرت تاب‌آوری مردم هم، اندازه‌ای دارد. صبر مردم حدی دارد و صبرشان در حال طاق شدن است» (رویداد۲۴-۹فروردین۱۴۰۱)
او هم‌چنین می‌گوید که به روستاهای حوزه انتخابی‌اش رفته و دیده است که «مردم به‌شدت از وضعیت اقتصادی ناراضی هستند و می‌گویند که دخل و خرجشان با هم نمی‌خواند. الآن بالای ۵۰درصد جامعه مشکل اساسی در حوزه اقتصادی دارند. البته ما به اعتراضات، چالشهای اجتماعی می‌گوییم که یواش یواش تبدیل به چالشهای امنیتی می‌شوند و نباید اجازه دهیم شکافها تبدیل به گسل شوند. متأسفانه در حال حاضر بعضی از مردم نان را هم قسطی می‌خرند»
رکورد ۵۰ ساله تورم نقطه‌ای شکسته شد
این اعترافات در حالی است که تهیه دیگر ملزومات و نیازمندیهای جامعه از عهده عموم مردم خارج گردیده است. آمارهای رژیم آخوندی هم مؤید گوشه‌ای از بحران اقتصادی است که خامنه‌ای و باند تبهکار آخوند رئیسی آن را مدیریت می‌کنند. با آن که بانک مرکزی از اعلام رسمی نرخ تورم و دیگر شاخصهای حیاتی خودداری می‌کند اما دیگر نهادهای رسمی و به‌خصوص قیمت اجناس در بازار و خیابان بسیار گویاست.
«تورم نقطه‌به‌نقطه در اسفندماه ۱۴۰۱، به ۶۳.۹درصد رسید و رکورد ۵۰سال اخیر را شکست. شکستن رکورد نیم‌قرنی تورم نقطه‌به‌نقطه در کشور شاید از ارزش خبری بیشتری برخوردار باشد اما تنها واقعیت مؤثر در معیشت مردم نیست» (فراز دیلی ـ ۹فروردین۱۴۰۲)
به‌عنوان مثال قیمت میوه چنان افزایش یافته است که دیگر خرید آن یک عمل خارق‌العاده محسوب می‌شود. کمیته ملی راهبری تنظیم بازار میوه، اعلام کرده بود پرتقال تامسون کیلویی ۱۷هزار تومان، سیب قرمز ۲۷هزار و ۵۰۰ و سیب زرد ۲۹هزار تومان تعیین شده است. «اما در حال حاضر میانگین قیمت پرتقال تامسون ۳۵ تا ۴۶هزار تومان، سیب قرمز ۴۳هزار تومان و هر کیلو سیب زرد ۵۸هزار و ۵۰۰ است» (اقتصاد۲۴-۹فروردین۱۴۰۲)
منشاء اصلی فساد، حضور نهادهای قدرت در اقتصاد است
به‌دلیل همین وضعیت وخامت‌بار معیشتی مردم است که اقتصاددانان به بخشی از علل بحرانها و منشاء فسادها و غارتگریها اشاره می‌کنند. حسین راغفر، اقتصاددان می‌گوید: «عامل اصلی تورم در کشور حضور نهادهای قدرت در اقتصاد است و خروج سرمایه‌داران و سرمایه از کشور هم همینطور... از سال۹۰ تاکنون سرمایه‌گذاری خالص در کشور منفی بوده است، یعنی میزان سرمایه‌گذاری حتی نتوانسته است استهلاک سرمایه‌های موجود را تأمین کند» (مردم‌سالاری-۹فروردین۱۴۰۲)
وی برای امسال هم پیش‌بینی تکان‌دهنده‌ای برای رژیم آخوندی دارد «سال ۱۴۰۲، سال انتخاب و سرنوشت برای دولت است و اگر بین منافع شهروندان و الیگارشی قدرت دست به انتخاب درست نزند با وضعیتی مشابه آنچه در پاییز ۱۴۰۱ از سر گذراند در ابعادی متفاوت، اما شاید گسترده‌تر مواجه خواهد شد»
اما وی از هر گونه اصلاح در این نظام هم سرخورده و ناامید گشته و در انتظار روزهای بحرانی تری است. «ما باید انتظار بحرانهای خیلی عمیق‌تر و گسترده‌تر از آنچه که در چهار ماه نخست نیمه دوم امسال پیش آمد را در ماه‌های سوم و چهارم ۱۴۰۲ انتظار داشته باشیم و اگر این‌گونه شود، این بار به‌دلیل هجوم و حضور بخش قابل توجهی از فقرا و طبقات محروم در اقتصاد کشور خواهد بود»
عزم سرنگونی استوار است
پس از یک نبرد چهل ساله مردم و مقاومت سازمان‌یافته و شورشگرانی که در کف خیابان و یا در زندانها و دیگر سنگرهای مبارزه، حضور همه‌جانبه دارند. و با وجود همه کمبودها و سختیها و سفره‌های خالی از مواد غذایی لازم و نان نسیه در گوشه‌ای از آن، شعله‌های نبرد سرنگونی رژیم آخوندی فروزانتر می‌گردد. تجاوزها و خشونتها و گرسنگی دادن به مردم هم نتوانسته ذره‌یی از اراده جوانان و زنان به جان آمده ایران برای رسیدن به آزادی و برابری را خدشه‌دار سازد. پس قیام تا پیروزی ادامه دارد.
