درز خبر فوت دست‌کم ۷۰تن از بیماران دیالیزی، به‌دلیل مسموم بودن داروی مورد استفادهٔ آنها، مردم ایران را تکان داده است؛ جنایتی دیگر از نظام دزد سالار آخوندی با انحصار صنعت دارو در چنگ مافیایی قدرت.
این موضوع را ابتدا سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ارتجاع خبر داد. وی گفت: «در وهله اول ۱۰ تا ۱۲بیمار دیالیزی در شهرهای مشهد و اصفهان به‌دلیل استفاده از محلول دیالیز، با علائم مغزی، عفونتی، تشنجی و کما جان خود را از دست دادند. پس از مدتی آمار فوتیها به ۵۰نفر رسید و تاکنون ۷۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند» (خبرگزاری حکومتی مهر ـ ۱۲آبان).
شرکت ثامن که تنها شرکت تولیدکنندهٔ داروهای دیالیزی است، عامل این آلودگی است. به نوشتهٔ سایت حکومتی خبرآنلاین (۱۵ آبان) سازمان غذا و داروی رژیم از خرداد پارسال از ماجرا خبر داشت که این داروها آلوده به آلومینیوم بوده و عوارض داشته‌اند، اما اقدام به اطلاع‌رسانی نکرد. در نتیجه «در وهلهٴ اول ۱۰ تا ۱۲بیمار» سپس ۵۰بیمار و تا حال حاضر ۷۰ بیمار» به کام مرگ رفتند.
یک عضو پیشین هیأت مدیرهٔ انجمن بیماران کلیوی به سایت حکومتی دیده بان ایران گفت: «خبر داروهای آلوده دیالیز صفاقی تازه رسانه‌یی شده و این در حالی است که سال گذشته، در دیماه ۱۴۰۲ هم محلول کشنده، جان ۱۰، ۱۲بیمار را گرفته بود. به گفتهٔ همین فرد، که خودش جزو بیماران دیالیزی است، «آمار واقعی بیش از ۷۰ نفر است چرا که مرگ بیماران دیالیزی به روش صفاقی، به مرور اتفاق می‌افتد که شاید در آینده اعلام شود».
اما این هنوز تمام ماجرا نیست. تکان‌دهنده‌تر این است که بیماران دیالیزی بابت استفاده از این داروی مرگبار هزینه‌های گزافی هم متحمل می‌شدند. روزنامهٔ حکومتی دنیای اقتصاد (۱۵آبان) طی گزارشی در این باره می‌نویسد: «بیماران (دیالیزی) هر روز یا یک روز در میان باید از یک میلیون و ۸۰۰ تا دو میلیون و ۵۰۰هزار تومان هزینه پکیج درمانی بدهند و بیمارانی هستند که نزدیک ۲۳سال است که دیالیز می‌شوند».
به‌عبارت دیگر، دست‌اندرکاران فروش محلول سمی، بیماران بی‌پناه را تا سر حد از هستی ساقط کردن خانواده چپاول می‌کنند و آخر سر هم آنها را تسلیم مرگ می‌کنند.
اما شناعت ضدانسانی به‌این‌جا ختم نمی‌شود. به‌گزارش سایت خبرآنلاین (۱۵ آبان) از خانواده‌ها برای تحویل جسد بیماران فوت شده، «رضایت محضری» می‌گیرند!
اکنون که این فاجعه اتفاق افتاده، تمام تلاش رژیم پنهان‌کاری ابعاد ماجرا و گم کردن سرنخهاست. وزارت بهداشت و درمان می‌گوید مرگ این ۷۰نفر مربوط به گذشته (دولت قبل) است و سازمان غذا و دارو می‌گوید اقدامات کنترلی خود را انجام داده است؛ اما رئیس این سازمان در عین‌حال می‌گوید: «شرکت ثامن وابسته به بنیاد بهره‌وری موقوفات آستان قدس رضوی است و داروهای دیالیزی را تولید می‌کند. آن‌طور که بررسیها نشان می‌دهد، خرداد پارسال، در داروهای دیالیزی این شرکت ظاهراً درصد کمی آلومینیوم وجود داشته است که بررسی‌های ما نشان داد این داروها عوارض داشته‌اند» (خبرآنلاین ۱۵ آبان). اما نامبرده توضیح نمی‌دهد که طی این مدت، چرا جلو توزیع این داروهای مرگبار را نگرفته است؟
در هر کشور دیگری تنها یک مورد از این قبیل، چه بسا منجر به سقوط دولت شود؛ اما در دیکتاتوری آخوندی، آب از آب تکان نمی‌خورد.
در جریان کرونا نیز واکسن‌هایی که شرکت برکت به ریاست مخبر تولید می‌کرد جان تعداد بیشماری را گرفت. البته قضاییهٔ جلادان «دستور تحقیقات را صادر کرده است» اما در تمام این قبیل موارد، این به‌اصطلاح تحقیقات هرگز به نتیجه نرسیده و نمی‌رسد و مسببان هم هرگز نه معرفی می‌شوند و نه مجازات! چرا که سرنخ همهٔ این موارد، از شرکت برکت وابسته به ستاد اجرایی فرمان خمینی ملعون تا شرکت ثامن وابسته به آستان‌قدس، به بیت العنکبوت خامنه‌ای می‌رسد؛ همان کسی که وقتی کرونا بر اثر پنهان‌کاری به‌منظور برگزاری شعبده انتخابات در ایران همه‌گیر شد، شخصاً ورود واکسنهای معتبر بین‌المللی را ممنوع کرد تا بازار سرم سازی شرکت وابسته به بنیاد تحت کنترل خودش به قیمت جان مردم رونق بگیرد.
اینها گوشه‌هایی است از جنایتهای نظام پلید ولایت فقیه که خمینی برای حفظ آن از صدور فتوای قتل‌عام تمامی مجاهدین سر موضع در زندانهای سراسر کشور فرو گذار نکرد. اما از سرنگونی محتوم در آتش قیام و خشم خلق و شورشگران برای آزادی گریزی ندارد.
