در شرایطی که ایران تحت حاکمیت آخوندها در سال ۹۸با رکود شدید اقتصادی و افزایش ۵۰درصدی نرخ تورم، مواجه بود؛ با قیام مردم در اعتراض به‌عملکرد چهار دهه حاکمیت آخوندی روبه‌رو شد.
رژیم ضدبشری ولایت فقیه در سال۹۸برگ جدیدی بر دفتر جنایاتش گشود و در پی افزایش ناگهانی قیمت بنزین در آبان ۹۸طی سه روز بیش از ۱۵۰۰نفر را در خیابان با سلاح کشت و بیش از ۱۲هزار نفر را دستگیر کرد.
رژیم آخوندی در وحشت از عواقب داخلی و بین‌المللی جنایت بزرگ علیه بشریت در آبان۹۸با تمام قوا هم‌چنان تلاش می‌کند شمار شهیدان و اسامی آنها و شمار زندانیان را مخفی نگاه دارد.
گزارش سالانه وضعیت حقوق‌بشر در ایران
افشاگریهای مربوط به نقض تراژیک و مستمر حقوق‌بشر توسط رژیم مرگ‌آفرین حاکم بر میهن‌مان به یُمن فعالیت‌های مقاومت ایران و اشرف‌نشانان، امسال بیش از سال‌های دیگر در مجامع بین‌المللی طنین انداخته و در افکار عمومی جهان انعکاس داشته است.
چهل و سومین جلسه شورای حقوق‌بشر از ۲۴فوریه تا ۲۰مارس ۲۰۲۰ (۵اسفند ۹۸تا ۱فروردین ۱۳۹۹) در دفتر سازمان ملل در ژنو برگزار شد. در بخشی از گزارش جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق‌بشر در ایران، آمده است:
«از آمار (بالای) کشته‌شدگان، مجروحان جدی و بدرفتاری با دستگیر شدگان در اعتراضات نوامبر ۲۰۱۹(آبان ۹۸) شوکه شده است، بازداشت شدگان شکنجه می‌شوند و برای گرفتن اعترافات اجباری تحت فشار قرار می‌گیرند. برخی از بازداشت شدگان در حبس انفرادی نگهداری می‌شوند یا در معرض ناپدید شدن اجباری قرار دارند.»
شصت و ششمین محکومیت دیکتاتوری ولایت فقیه در سازمان ملل
روز چهارشنبه ۱۸دسامبر ۲۰۱۹برابر با ۲۷آذر ۱۳۹۸مجمع عمومی ملل متحد عالی‌ترین مرجع جهانی، شصت و ششمین قطعنامه محکومیت دیکتاتوری ولایت فقیه از سوی ارگانهای ملل متحد را که پیش از این در کمیته سوم مجمع عمومی تصویب شده بود، با ۸۱ رأی موافق به‌تصویب رساند.
در قطعنامه مصوب مجمع عمومی ملل متحد، جامعه جهانی از نقض حقوق اولیه انسانی و آزادی‌های اساسی و شمار بالای اعدامها و به‌ویژه اعدام نوجوانان و هم‌چنین شکنجه و رفتار بی‌رحمانه در زندانها، و قوانین فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران، ابراز نگرانی کرد.
این قطعنامه به‌خصوص نگرانی بین‌المللی را نسبت به تعداد بالای اعمال و اجرای مجازات اعدام توسط رژیم از جمله «اعمال مجازات اعدام علیه افراد زیر سن قانونی و اعدام علیه افراد بر اساس اعترافات اجباری را که با نقض قوانین بین‌المللی صورت می‌گیرد» مورد تأکید قرار داد.
حقوق بشر در ایران از نگاه عفو بین‌الملل
زندانیان و گسترش زندانها در سال ۹۸
روزنامه حکومتی همدلی طی مقاله‌یی ضمن اشاره به آمار بالا و دلایل ازدیاد روزافزون زندانیان کشور نوشت: «تقی رستم‌وندی رئیس سازمان امور اجتماعی در جلسه شورای اداری استان کرمان گفت: ایران با داشتن ۲۴۰هزار زندانی رتبه نهم دنیا به‌لحاظ تعداد کل زندانیان را به خود اختصاص داده است.»
هم‌چنین «سیدحسن موسوی چلک» رئیس انجمن مددکاری اجتماعی وقت اعلام کرد: «در ایران هر ساعت ۵۰نفر وارد زندان می‌شوند». (روزنامه حکومتی همدلی ۱۸تیر۹۸)
البته باید یادآوری کرد که سال‌هاست که رژیم اجازه بازدید نماینده حقوق‌بشر در امور ایران برای بازدید از زندانها را نمی‌دهد و آمارهای واقعی زندانیان بیش از رقمی است که رژیم اعلام کرده است.
طبق گزارشات موثق در برخی از زندانهای کشور از جمله زندان مرکزی کرج، به‌دلیل ازدیاد زندانیان، بسیاری از زندانیان تخت ندارند و ناچارند شب‌ها در راهروهای باریک و دراز که محل عبور و مرور بقیه زندانیان است، شب را به صبح برسانند.
روزنامه همدلی ۱۸تیر ۹۸ نوشت:«اکنون وضعیت به‌گونه‌یی است که زندانیان تا داخل راهروهای بند و ورودی سرویس‌های بهداشتی مجبور هستند بخوابند و با جانوران موذی مانند موش، ساس و... همزیستی مسالمت‌آمیزی داشته باشند!. بنابراین همین تراکم جمعیت در محیط بسته، کیفیت بد غذا و عدم تحرک مناسب باعث شده ساده‌ترین بیماریها نیز به‌سرعت همه‌گیر شود».
زندانهای غیراستاندارد با ظرفیت ۵برابر در سال۹۸
در جریان قیامهای سراسری سال ۹۶و ۹۸رژیم آخوندی هزاران جوان را دستگیر و روانه زندانها کرد. زندانیانی که برخلاف تمام استانداردهای جهانی دستگیر، بازجویی و محاکمه شده و در اتاقهای غیراستاندارد به‌سختی سکونت داده شدند.
عضو هیأت‌رئیسه کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس رژیم در گفتگو با سایت مجلس گفت: «در حال حاضر از حیث فیزیکی و محیطی چیزی حدود ۱۷زندان استاندارد است و بقیه زندانهای کشور همه غیراستاندارد هستند و گاه پنج برابر ظرفیتی که برای آنها تعریف شده زندانی دارند به‌نحوی که زندانی برای ۲۰۰نفر ساخته شده و ۱۰۰۰زندانی در آنجا وجود دارد. سرانه تغذیه زندانیان به ازای هر زندانی شش هزار تومان است در حالی که با این شش هزار تومان گوجه تخم‌مرغ هم نمی‌شود خورد و ما باید سه وعده به زندانی غذا بدهیم... اما در بحث غذای زندانی نمی‌شود اغماض کرد چرا که ممکن است زندانی گرسنه باشد و سر و صدا و داد و بیداد می‌کند.» (روزنامه حکومتی جهان صنعت۱۲تیر۹۸)
گسترش ویروس کرونا در زندانها
به‌رغم شیوع گسترده ویروس کرونا در شهرهای ایران و گسترش این ویروس در زندانها، رژیم حاضر به آزادی زندانیان سیاسی نشد. به همین دلیل زندانیان در زندانهای مختلف از جمله تهران بزرگ (فشافویه)، قزلحصار، زاهدان، قوچان و مرکزی ارومیه به این بیماری مبتلا شدند.
زندانیان با کمبود شدید مواد بهداشتی مواجه‌اند. مواد شستشو (پودر رختشویی، کف‌شو، وایتکس، مایع ظرفشویی و …) در اختیار زندانیان قرار نمی‌گیرد و پزشک در بند حضور ندارد.
به همین علت شنبه ٩فروردین ٩٩بیش از ۲۰۰زندانی زن در زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به نبود امکانات و خدمات بهداشتی و مخالفت مسئولان زندان با آزادی موقت آنها، دست به اعتصاب غذا زدند.
شورش در زندان
روزنامه حکومتی همشهری۱۰فروردین ۹۹طی مقاله‌یی تحت عنوان «هفته شورش زندانیان» نوشت: «شیوع کرونا در کشور و نگرانی از ورود این بیماری مهلک به زندانها، انگیزه فرار زندانیان باقی مانده در زندانها شده است. به‌طوری که با شروع تعطیلات نوروزی تاکنون چهار فرار از زندان در کشور رقم خورده که آخرین خبر ناآرامی در زندان همدان است».
-زندان پارسیلون خرم‌آباد: ساعت ۱۸روز پنجشنبه ۲۹اسفند۹۸تعداد ۲۳زندانی از زندان پارسیلون خرم‌آباد با طراحی نقشه‌ای موفق به فرار شدند.
محمود ثمینی معاون سیاسی، امنیتی استانداری رژیم در لرستان گفت: «۲۳نفر از زندانیان از غفلت نگهبانان موفق شدند از زندان فرار کنند. در جریان فرار این ۲۳نفر، یک زندانی در پی تیراندازی مأموران زندان کشته شد و یک زندانی دیگر نیز مجروح و بیمارستان منتقل شده است.» (خبرگزاری حکومتی ایسنا، ۲۹اسفند ۹۸)
-زندانیان زندان الیگودرز در اول فروردین ۹۹در اعتراض به این‌که در معرض مبتلا شدن به ویروس قرار گرفته بودند دست به شورش زده و با خلع‌سلاح مأموران زندان درصدد فرار برآمدند.
-پنجشنبه ۷فروردین ۱۳۹۹زندانیان بندهای ۷و ۹زندان تبریز که در معرض ابتلا به ویروس کرونا هستند دست به شورش زدند. زندانیان شورشی شماری از زندانبانان را خلع‌سلاح کرده و با گارد ضدشورش درگیر شدند
-جمعه ۸فروردین۱۳۹۹، در یک نقشه فرار بیش از ۷۰نفر زندانی در زندان شهر سقز موفق به فرار از این زندان شدند. به‌دنبال فرار جمعی زندانیان، نیروهای سرکوبگر با سراسیمگی در سطح شهر مستقر شده و برای کنترل اوضاع نیروهایی را از شهرهای اطراف به سقز گسیل داشتند اما زندانیان با کمک مردم توانستند صحنه را ترک کنند.
-زندانیان عادل‌آباد شیراز شامگاه یکشنبه ۱۰فروردین۹۹ دست به شورش زدند.
-زندانیان تیپ یک زندان تهران بزرگ روز ۸فروردین به‌علت شیوع کرونا و مرگ تعدادی از زندانیان دست به‌شورش زدند و پاسداران در وحشت از انتشار اخبار شورش زندانیان در تهران تماسهای زندانیان با خانواده‌هایشان را قطع کردند.
- زندانیان زندان مهاباد روز ۱۰فروردین دست به شورش زدند. در این شورش که همراه با درگیری با زندانبانان بود، بخشهایی از زندان توسط زندانیان به آتش کشیده شد.
-زندانیان زندان الوند همدان نیز در اعتراض به شیوع ویروس کرونا دست به شورش زدند و تعدادی از آنان موفق به فرار شدند.
- دوشنبه ۱۱فروردین زندانیان سپیدار اهواز در اعتراض به شرایط بد زندان و آزاد نکردن زندانیان شورش کردند. صدای تیراندازی و شعله‌های آتش که از فاصله دور دیده می‌شد موجب نگرانی خانواده‌ها گردید. ساعتی بعد بسیاری از خانواده‌های زندانیان مقابل زندان سپیدار تجمع کردند و تا روز بعد تجمع اعتراضی خانواده‌ها مقابل زندان ادامه داشت.
- سه‌شنبه ۱۲فروردین زندانیان شیبان اهواز در اعتراض به وضعیت موجود دست به شورش زدند و نیروهای جنایتکار تلاش کردند با شلیک گاز اشک‌آور و گلوله‌های جنگی مانع از شورش زندانیان شوند.
آسوشیتدپرس طی گزارشی از شیوع ویروس کرونا و پنهان‌کاری رژیم، از کرونا در زندانها نوشت: «ایران با بالاترین شیوع کرونا در خاورمیانه مواجه است و هزاران مبتلا دارد و صدها نفرشان فوت کرده‌اند تاکنون از هیچ مبتلای کرونایی در زندانها گزارش نکرده است که فوت کرده باشد، در ایران سلسله‌یی از شورش‌ها در گرفته و شروع شده است..» (خبرگزاری آسوشیتدپرس، ۳۱مارس۲۰۲۰)
زندانیان در خطر ابتلا به کوید-۱۹
عفو بین‌الملل در۲۶مارس ۲۰۲۰طی نامه اقدام فوری، به قضاییه رژیم خواهان آزادی بدون قید و شرط همه زندانیان شد و نوشت: «مقامات ایرانی باید فوراً و بدون قید و شرط صدها زندانی عقیدتی را در بحبوحه واهمه‌های زیادی که بر سر گسترش ویروس کرونا در زندانهای ایران وجود دارد آزاد کنند.
زندانیان به‌طور خاص در معرض بیماریهای عفونی مانند کوید ۱۹قرار دارند و شرایط زندان می‌تواند خطرات را افزایش دهد... مقامات زندان باید اطمینان حاصل کنند که تمامی زندانیان به خدمات درمانی و مراقبتهای بهداشتی دسترسی داشته باشند»... (سایت عفو بین‌الملل ۷فروردین ۹۹)
خانم رجوی نسبت به بروز یک فاجعه بزرگ انسانی در زندانهای قرون‌وسطایی رژیم آخوندی هشدار داده و خواهان اقدام فوری جامعه بین‌المللی برای آزادی صدها هزار زندانی، به‌ویژه زندانیان سیاسی برای ممانعت از یک تراژدی انسانی شدند.
آمار اعدامها در سال۹۸
گزارشگر ویژه هم‌چنان نسبت به تداوم استفاده از حکم اعدام تحت حاکمیت ولایت فقیه عمیقاً ابراز نگرانی کرد و نوشت: «تعداد اعدامها در ایران هم‌چنان یکی از بالاترین آمار در دنیا است.»
در سال۱۳۹۸ تعداد ۲۹۷ اعدام در زندانها و یا در ملأعام صورت گرفته است. آمار اعدامها به تفکیک عبارتند از:
۲۶۳مرد/ ۱۸زن/ ۶مرد در ملاء عام/ ۷کودک،مجرم/ ۳مرد زندانی سیاسی
آمار اعدامها در ایران در سال ۱۳۹۸
بیشترین اعدامها در زندانهای گوهردشت، مرکزی ارومیه، عادل‌آباد شیراز، مرکزی زاهدان و مرکزی بندرعباس صورت گرفته است. اعدام‌های در ملأعام در شهرهای همدان، خنداب، بابل، کازرون، رشت، خمین، اجرا شده است.
طی سال هفت مورد اعدام مجرمان کودک گزارش شد. هم‌اکنون حدود ۹۰نفر در انتظار اعدام هستند که همه در زمان جرم انتسابی زیر ۱۸سال داشتند. اعدام مجرمان کودک مطلقاً ممنوع است و باید فوراً پایان یابد.
در سال ۹۸، رژیم جنایتکار آخوندی جمعاً ۱۸زن را اعدام کرد.
این آمارها فقط شامل موارد رسمی و اعلام شده است. اعدام‌های غیرعلنی و نمونه‌های مخفی در این آمار حساب نشده است.
دستگیریهای سیاسی
عمده دستگیریهای سال۹۸، مربوط به جوانان شرکت‌کننده در قیام آبان۹۸در شهرهای مختلف است. هم‌چنین بعد از قیام، تعداد زیادی توسط چک دوربینهای فیلمبرداری، شناسایی و در محل کار یا منزل‌شان، دستگیر شدند. در قیام دی۹۸نیز تعدادی از دانشجویان و مردمی که در اعتراض به شلیک جنایتکارانه سپاه پاسداران به هواپیمای مسافربری اکراینی به خیابان‌ها آمدند دستگیر شدند.
با شیوع کرونا، تعدادی به‌دلیل خبر انتشار اخبار پنهان‌کاری کرونا و تعدادی هم به‌علت روشنگری و ارتباط با شبکه‌های مقاومت دستگیر شدند.
هم‌چنین در پروسه انتخابات اسفند۹۸هم تعدادی تحت عنوان اعتراض به روند انتخابات، تحریک مردم برای عدم شرکت در انتخابات دستگیر شدند.
قتل خودسرانه در سال۹۸
در سال۱۳۹۸نیروهای سرکوبگر رژیم شامل نیروی انتظامی، هنگ مرزی، مأموران دریابانی و... دست‌کم در شهرها و معابر مرزی و سایر شهرها، ۱۱۲نفر از کولبران در شهرهای کردنشین، شهروندان مرزنشین در شهرهای استان سیستان و بلوچستان، کسبه شهرهای کردنشین، صیادان در استانهای جنوبی و شهروندان در سایر شهرها را با شلیک گلوله به‌قتل رسانده‌اند.
عفو بین‌الملل روز ۲۵آذر۹۸با انتشار دومین گزارش خود درباره سرکوب و قتل‌عام آبان ماه ۹۸اعلام کرد:
«مقامات رژیم ایران در پی کشتار گسترده معترضان به افزایش بهای بنزین به‌سوی تظاهر کنندگان شلیک کرده‌اند و حداقل ٣٠٤نفر کشته شده‌اند. عفو تأکید می‌کند که این تعداد، تنها شمار کسانی است که این سازمان توانسته درباره مرگ آنها راستی‌آزمایی کند، و گر نه به باور کارشناسان این سازمان شمار واقعی کشته‌شدگان بدون تردید بیش از این است.» (سایت عفو بین‌الملل ۱۶دسامبر۲۰۱۹)
حق آزادی انجمن و تجمع
در سال ۹۸شاهد افزایش فشار مقامات ایران به اعضای اتحادیه‌های کارگری و سایر کارگران که به‌خاطر حقوق کارشان اعتراض می‌کردند، بودیم.
رانندگان کامیون، معلمین و کارگران کارخانه‌ها تحت ارعاب و دستگیری بودند و متهم به جرائمی از جمله ”پخش تبلیغات علیه کشور“ و ”اخلال در نظم و آرامش عمومی با شرکت در گردهمایی غیرقانونی“ شدند که منجر به احکام زندان و شلاق شده است.
ایران در بین ده کشور اول جهان در «سانسور حکومتی در رسانه‌ها»
کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران که مقر آن در نیویورک است در آخرین گزارش خود ده کشور را متهم کرد که «استانداردهای بین‌المللی آزادی بیان را زیرپا گذاشته و با ارعاب خبرنگاران با استفاده از حبس، رسانه‌ها را به سخنگوی حکومت تبدیل و خبرنگاران مستقل را به تبعید وادار می‌کنند»
بر اساس این گزارش که روز سه‌شنبه ۱۹شهریور ۹۸منتشر شد ایران تحت حاکمیت ننگین ولایت فقیه در کنار اریتره در ردیف ده کشور اول از نظر سانسور حکومتی در جهان قرار گرفته است.
«جوئل سایمون» مدیرکل اجرایی «کمیته حفاظت از خبرنگاران» گفت: «اینترنت قرار بود سانسور را منسوخ کند ولی این اتفاق نیفتاد.» (گزارش کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران،۱۹شهریور ۹۸ـ ۱۰سپتامبر ۲۰۱۹)
پاسخ مردم ایران به چهار دهه قتل و غارت
اکنون یک نبرد همه‌جانبه بین حداکثر ۹۵درصدی از مردم با حداقل ۵-۴درصدی از عناصر وابسته به حاکمیت در جریان است.
سال ۹۸اوج این رویارویی بود آن‌چنان که سردمداران و مهره‌های حکومتی جابه‌جا از نفرت اجتماعی تحت عنوان بی‌اعتمادی مردم به حاکمیت دم زده و هشدار دادند و بعضا صراحتاً به شرایط انفجاری جامعه هشدار دادند.
واقعیت هم همین است که مردم و مقاومت مردم ایران در پی تحقق آرمان مقدس سرنگونی برای رهایی خلق محروم ایران از کرونای ولایت هستند. ولایتی که با حقوق‌بشر و انسان‌ها، بیشترین رویارویی و ضدیت را داشته و دارد.
