گسترش فقر در میان مردم موضوعی است که همواره مورد بحث رسانه‌ها و کارشناسان حکومتی است.
فاجعه فقر در حدی است که اخیراً مردم فقیر آگهی‌هایی در رابطه با نیازمندی‌های خود از جمله نیازمندی غذایی روی اینترنت می‌گذارند.
در این رابطه خبرگزاری ایرنا ۱۲شهریور ۹۸ گزارش تکان‌دهنده‌ای از فقر مردم و درج نیازمندی‌های آنها در سایت دیوار درج کرده است.
نیازمندی آنها در زمینه اقلامی نظیر مایحتاج آشپزخانه، سیب زمینی، پیاز، رب، برنج و... می‌باشد.
این مردم فقیر به‌دلیل این‌که از حضور در عرصه عمومی و در میان گذاشتن نیازهای خود با مردم به‌طور مستقیم شرم دارند، از سر ناچاری به طرح نیازمندی‌های خود در شبکه‌های اجتماعی روی آورده‌اند.
در زمینه عمق فقر و شکاف طبقاتی روزنامه کیهان خامنه‌ای ۱۳شهریور ۹۸ می‌نویسد: «برای مشاهده اختلاف طبقاتی دیگر نیاز نیست نگاهتان به گل‌فروش یا فال‌فروش سر چهارراه و التماس‌هایش به یک ماشین لوکس باشد که روی شیشه‌های ماشین‌ها با انگشت ضرب می‌گیرند؛ «آقا، آقا، فال می‌خری؟»، کافی است گشتی در پایتخت بزنید از تره‌بارهای مناطق اعیان‌نشین تا سبزه‌میدانهای پایین، زنگ تفریح مدارس اعیان‌نشین تا کهنه مدارس جای‌گرفته در اطراف شهر البته برای مشاهده فاصله طبقاتی نیاز به رفتن اطراف شهر نیست فقط کافی است ۲منطقه ۲منطقه پایین بیایید»!
علت گسترش نابرابری را هم باید در توزیع ناعادلانه ثروت ملی دید و همه مصایب اقتصادی مردم نیز ریشه در وجود این نابرابری در جامعه دارد.
یک کارشناس حکومتی به نام حسین راغفر می‌گوید: «توزیع ناعادلانه درآمد و ثروت، فاصله طبقاتی را عمیق کرده است».(سایت فرارو ۲۸مهر ۹۸)
به اذعان علی ربیعی، سخنگوی دولت آخوند حسن روحانی، ۹۰درصد منابع کشور توسط یک دهک جامعه مصرف می‌شود.
گزارش مرکز آمار در زمینه شکاف طبقاتی و فاصله بین افراد غنی و فقیر در سال گذشته بیانگر این واقعیت است.
بر اساس گزارش این مرکز در سال گذشته، ضریب جینی خانوارهای کل کشور به ۰/۴۰۹۳ صعود کرد که معادل ۰/۰۱۱۲ واحد نسبت به سال ۹۶ رشد کرده است.
معنای افزاش شاخص جینی این است که درآمد از افراد فقیر جامعه به افراد غنی منتقل شده است.
خبرگزاری سپاه پاسداران(فارس) با استناد به گزارش مرکز آمار با عنوان «دلایل شکاف طبقاتی در ایران مشخص شد» می‌نویسد: «با وجود این‌که دولت از رشد اقتصادی می‌گوید، آمارها از افزایش ضریب جینی و بیشتر شدن فاصله طبقاتی حکایت می‌کند».
خبرگزاری فارس در تشریح این وضعیت اضافه می‌کند: «هر چه ضریب جینی بالاتر رود به‌معنای ناعادلانه‌تر شدن توزیع درآمد در کشور است، یعنی سهم پولدارها از اقتصاد، بیشتر و سهم فقرا کمتر می‌شود. از ابتدای دولت یازدهم تاکنون هر سال ضریب جینی بالاتر رفته که بیانگر افزایش نابرابری درآمدی و شکاف طبقاتی میان اقشار مختلف جامعه است».(خبرگزاری فارس ۱۱شهریور ۹۸)
کارشناسان حکومتی شکاف طبقاتی را بی‌سابقه و خطرناک می‌دانند به حدی که بعضاً مانند حسین راغفر نسبت به «سائوپولویی شدن» جامعه ایران هشدار می‌دهند.
یعنی این‌که در زمینه شکاف طبقاتی وضعیت آن‌چنان وخیم است که وضعیت مانند سائوپائولو در برزیل می‌شود که یکی از مظاهر برجسته نابرابری و فقر و فساد و شکاف فاحش طبقاتی در جهان است.
دلیل اصلی این وضعیت به ماهیت فاسد و چپاولگر رژیم و سیاست‌های ضدمردمی آن برمیگردد که باعث شده است اقلیت ناچیز وابسته به آن در اوج غنا و ثروت قرار بگیرند و اکثریت قریب به اتفاق مردم در حضیض فقر و ناداری باشند.
واقعیت این است که بسیاری از سیاست‌های غارتگرانه از جمله فرار مالیاتی سردمداران و نهادهای وابسته به حاکمیت، خروج ۳۶میلیارد دلار سرمایه و ارز از کشور توسط آنها، برباد رفتن ۱۸میلیارد دلار در اثر اختلاس ارز ۴۲۰۰تومانی برای به‌اصطلاح وارد کردن کالاهای اساسی مورد نیاز مردم، رانت‌خواری و... عمده دلایل در به‌وجود آمدن شرایط موجود از جمله افزایش تورم و افزایش شکاف طبقاتی در حد کنونی آن است.
افزایش تورم باعث می‌شود که دهک بالایی جامعه که متشکل از سردمداران رژیم، منسوبان آنها و مهره‌های وابسته، به ثروتهای هنگفت برسند و اکثریت مردم به قعر چاه ویل فقر و ناداری بروند.
آنچه که در گزارشات رسانه‌های حکومتی در علت تشدید نابرابری‌ها به‌عمد نادیده گرفته شده، این واقعیت است که بحرانهای اجتماعی نیز ناشی از فقر اکثریت مردم و سایر نابرابری‌ها است که نظام آخوندی بر جامعه تحمیل کرده است.
نابرابری‌های حقوقی، آموزشی، نابرابری در امر فرصتهای شغلی، تبعیض و ستم مضاعف بر زنان، تبعیض و ستم مضاعف بر ملیتها و انواع ستم های دیگر که این رژیم بر مردم تحمیل و نهادینه کرده است.
حکومت آخوندی ضمن تحمیل فقر بر مردم این امکانات را نیز در اختیار لایه بالایی و قشر اشرافی وابسته به خود گذاشته است.
قشری که متشکل از سران و مهره‌های وابسته به رژیم، آخوندها، عناصر نظامی و امنیتی و رانت‌خورانی است که در پناه قدرت سیاسی حاکم، اکثریت مردم محروم و فقیر را از امکانات موجود در جامعه محروم کرده‌اند.
تبعات این فاصله طبقاتی افزایش بحرانهای اجتماعی نظیر اعتیاد، حاشیه‌نشینی، کارتن‌خوابی، کودکان کار، افزایش طلاق و... در جامعه است.
واقعیت این است که علت تمامی مصیبت‌هایی که بر مردم ایران وارد شده و می‌شود، قبل از هر چیز ریشه در نظام ولایت فقیه دارد که در آن فساد، ساختاری و نهادینه است. بنابراین تنها راه‌حل ریشه‌ای هم تغییر این ساختار ضدمردمی است.
