وای از آن روزی که افتد پرده‌ها

با یاد پهلوان اصغر نحوی‌پور در سالروز فریاد بلندش ۲۴تیر ۱۳۹۶

کاخ‌ها گردیده مسجد سرفراز

صد رکعت تزویر دارد هر نماز...

می‌چکد شک بر سر سجاده‌ها

وای از آن روزی که افتد پرده‌ها ...

کو نشانی که شما اهل دلید

جملگی‌تان بر نماز باطلید

دم ز راه و رسم سلمان می‌زنید

لاف اسلام و مسلمان می‌زنید

کاشکی از نسل سلمان می‌شدید

لحظه‌ای یک دم مسلمان می‌شدید

آن روز که پا در مترو شهر ری گذاشت این شعر را خوانده بود نه به‌عنوان خواننده بلکه حرف‌های دلی جسور و پردرد برای یک وطن به گروگان‌گرفته شده بود.

صبح ۲۴تیر ۱۳۹۶ با عجله به مترو آمده بود. این مسیر همیشگی او برای کارش بود که در پایان آن به ورزشگاه برای تمرینات می‌رفت. او رسم پهلوانی را در ورزشگاه می‌آموخت اما رسم جوانمردی را خود آموزگار بود. برای همین در بین جوانان و مردم محله خوشنام بود و هر کس دست نیاز به سمتش دراز می‌کرد می‌دانست که بی‌پاسخ نمی‌ماند. آن روز اما کسی به او دست نیاز دراز نکرد بلکه خودش بود که تصمیم گرفت فقط یک تماشاچی و نظاره‌گر نباشد. در گرمای تابستان در ایستگاه مترو آخوندی هرزه به دختر جوانی تحت عنوان دروغی به اسم امر به معروف توهین و اهانت کرد. دختر جوان در برابر توهین آخوند ایستاد و اینجا بود که پهلوان اصغر بدون آن که او را بشناسد بلکه بنا به وظیفه انسانی‌اش به حمایت از آن دختر برخاست. حرکتی که الگویی شد برای همه جوانمردان ایران و یک نشانه از مردم ایران که چه زن و چه مرد هرگز به سرکوبی رژیم تبهکار تحت عنوان حجاب و امر به معروف... تن نداده و ساکت ننشسته‌اند.

اصغر نحوی‌پور در حالی که پاسخ درخور آخوند وحشی را می‌داد حرف دل همه مردم را زد و گفت: «من فرزند ایرانم، ما از دست آخوندها خسته شده‌ایم، ما این آخوندها را نمی‌خواهیم. این اسلام را نمی‌خواهیم. این چه مملکتی است و این چه اسلامی است، اینا به اسم اسلام دارن دزدی می‌کنن، این آخوندا همشون دزدن، ما جونمون به لب رسیده از دست آخوندا، من از هیچی نمی‌ترسم».

این حرف تکرار همان شعری بود که پهلوان اصغر پیش از این خوانده بود.

می‌چکد شک بر سر سجاده‌ها

وای از آن روزی که افتد پرده‌ها

و حرف آخرش را در لحظاتی پیش از آن که گلوله دژخیمان انتظامی قلب پرتپش‌اش را نشانه بروند از گلوی پرخشمش همه‌گان شنیدند که گفت: جانم فدای ایران

پهلوان اصغر در این خروش و در پژواک این خروش همیشه زنده و فراموش‌ناشدنی است. او فرزند ایران را با این فریادش در جسارت و تن ندادن به دیکتاتور به همه معرفی کرد. دفاع پهلوان از زنان هموطن خود نمونه‌یی از پاسخ مردم ایران به آخوندهای حاکم است که این روزها نگران فروریختن خاکریزهای حکومتی‌شان یکی بعد از دیگری هستند!