گردهمایی جهانی ایران آزاد طی سه روز در ارتباط بین اشرف۳ با ۵۰هزار نقطه در جهان به‌صورت آنلاین و با حضور ۱۰۲۹شخصیت سیاسی از ۵قاره جهان برگزار شد. در رابطه با اهمیت و جایگاه و تاثیرات این اجلاس پرشکوه سه روزه سخن بسیار است اما آنچه از همان روز اول این اجلاس نمایان شد ضربه خردکننده سیاسی این اجلاس بر نظام ولایت بود که خود را در صحبت‌های جنون آمیز سخنگوی وزارت‌خارجه رژیم در همان ساعت اولیه برگزاری اجلاس، با فحاشی نسبت به سخنان مایک پمپئو وزیر خارجه سابق آمریکا نشان داد.
این ترس و وحشت و واکنش هیستریک روز بعد از زاویه‌های مختلف در رسانه‌های رژیم ادامه یافت.
رضا صدر الحسینی مهره باند خامنه‌ای که مواضعش در روزنامه حکومتی وطن امروز ۲۱تیر درج شده مشخصاً دست روی وحشت اصلی که همان براندازی است گذاشته و گفته است: «سابقه اقدامات مجاهدین در ایران بیشتر به این دلیل مورد توجه کشورهای غربی قرار دارد که به تصور آنها این گروه توانایی دارد نظام را به تغییر رفتار و براندازی نزدیک کند». وی سپس در ادامه با یادآوری «شرکت ۲۵نفر از مقامات کنونی آمریکا و تعدادی از مقامات سابق و کنونی کشورهای دیگر» نتیجه گرفته است که «این کشورها به این وسیله مخالفت رسمی خود را با جمهوری اسلامی اعلام می‌کنند. از این رو وزارت امور خارجه باید نسبت به این مسأله واکنش‌های مناسبی انجام دهد».
صدرالحسینی در همین جا متوقف نمانده است و بلافاصله روی بحرانی که رژیم با گماشتن رئیسی جلاد بر کرسی ریاست‌جمهوری وارد آن شده دست می‌گذارد و می‌گوید: «اخیراً شاهدیم برخی کشورهای غربی کمر بسته‌اند تا دولت جدید (رئیسی) را در موضوعات حقوق‌بشری با چالش روبه‌رو کنند».
در همین زمینه ابراهیم عزیزی عضو کمیسیون امنیت مجلس رژیم نیز در همین شماره روزنامه حکومتی وطن امروز در مطلبی تحت عنوان «تبلور رفتار دوگانه آمریکا» نگرانی‌اش را از مذاکرات برجام و مخاصمات درونی رژیم بر سر آن بعد از این اجلاس بیان کرده و ضمن اشاره به صحبت‌های پمپئو گفته است: «ما بارها به تیم دیپلماسی کشور گفتیم نباید به آمریکایی‌ها اعتماد کنید. آمریکایی‌ها مستقیم و غیرمستقیم مذاکره می‌کنند و از سوی دیگر دست به تحریم می‌زنند».
اما در این میان فواد ایزدی مهره اطلاعاتی رژیم به‌طور روشن‌تر و صریح‌تری جنون و وحشت رژیم از اجلاس و تاثیرات آن را برجسته می‌کند.
این مهره باند خامنه‌ای در همین روزنامه حکومتی وطن امروز ۲۱تیر از وحدت سیستم سیاسی آمریکا در حمایت از مقاومت ایران و مخالفت با نظام آخوندی نوشته است: «نکته مهم در کنفرانس مذکور این بود که برخی مقامات سابق و فعلی و نمایندگان کنگره آمریکا از هر ۲طیف جمهوری‌خواهان و دمکراتها در این اجلاس حضور داشتند».
وی سپس با اعتراف به حضور فعال مجاهدین در کشور و در وحشت از نمایش قدرت هزار کانون شورشی در این اجلاس می‌نویسد: « (مجاهدین) ابزار مناسبی برای ضربه زدن به (نظام) هستند و فعالیت‌های گسترده‌یی در کشور دارند. به‌طور کلی آمریکایی‌ها به‌دلیل این‌که حامی تمام تروریستها در دنیا هستند لاجرم باید در مجموعه (مجاهدین) حضور پیدا کنند و حضور دارند». این کارگزار حکومتی با نگرانی از چشم‌انداز مذاکرات نظام در وین نوشته است: «آمریکایی‌ها از یک‌سو بیان می‌کنند که به‌دنبال راه‌حل در وین هستند و از سوی دیگر مقامات آمریکایی در همین کنفرانس (مجاهدین) بیان کردند که باید فشار اقتصادی بر (نظام) تشدید شود»
روزنامه حکومتی آرمان از تاثیرات این اجلاس بر انزوای بیش‌از‌پیش رژیم ناله کرده و نوشته است: «استفان هارپر» نخست‌وزیر پیشین کانادا، که سابقه طولانی در اقدامات ضد (نظام) دارد با اتهام‌زنی به جمهوری اسلامی از کشورهای جهان خواسته از همکاری با دولت جدید دوری کنند».
این روزنامه حکومتی در ادامه افزوده است: «مایک پمپئو، وزیر امور خارجه پیشین آمریکا، که به شکل مجازی در کنفرانس سالانه گروهک منافقین سخن می‌گفت، با طرح این ادعا که اعضای (مجاهدین) به‌دنبال یک ایران آزاد و دمکراتیک هستند، از مخالفان ایران خواست به اقدامات غیرقانونی خود علیه جمهوری اسلامی ادامه دهند»
روزنامه حکومتی اعتماد هم به بیان معکوس از جایگاه آلترناتیو قدرتمند مقاومت ایران و طردشدگی رژیم ابراز وحشت کرده و تلویحا به موضوع اصلی که پیام این گردهمایی است یعنی ضرورت تغییر رژیم اشاره کرده و نوشته است: «نمی‌توان به‌صورت مجزا بررسی کرد که انگیزه هر یک از این افراد برای شرکت در چنین نشستی چه بوده است. اما به‌لحاظ عمومی می‌توان گفت توسل به چنین گروه‌هایی با سوابق روشن، نشان‌دهنده بحران در حوزه ادراک یا حوزه سیاست‌گذاری نسبت به (نظام) است». این روزنامه باند مغلوب در ادامه با اشاره به سیاست‌های شکست‌خوردهٔ رژیم و سوختن سیاست مماشات نوشته است: «پیشینه چند دهه‌ای تجارب شکست‌خورده مناسبات (نظام) و واشنگتن عده‌یی را داخل هیات حاکمه آمریکا به این نتیجه رسانده است که باید اصل قضیه را هدف قرار بدهیم. ایده این است که اساساً هر گونه مذاکره و تعامل کنار گذاشته شود و سمت سیاست تغییر رژیم را پررنگ‌تر کنیم، چرا که ایده «تغییر رفتار» به نتیجه نرسیده است... توجه به گروه‌هایی مانند (مجاهدین) از این الگوی رفتاری سرچشمه می‌گیرد».
واقعیت این اجلاس که ابعاد آن چه به‌لحاظ کمی و چه کیفی خیره‌کننده بود باعث شد که رسانه‌های رژیم مجبور شوند به گوشه‌ای از بزرگی آن اذعان کنند. روزنامه حکومتی اعتماد ۲۱تیر نوشت: «هواداران این گروه از ۵۰هزار نقطه مختلف در ۱۰۵کشور جهان به‌علاوه ۱۰۲۹هیات سیاسی از ۵قاره جهان به‌صورت آنلاین در این نشست حاضر شده بودند».
قابل توجه آن که سخنرانها در این اجلاس روی نقاط مشترکی دست گذاشتند که درست نقطه وحشت و رم کردن نظام آخوندی است. سوز و گداز رژیم از حضور نخست‌وزیر اسلوونی که یکدست همه رسانه‌های رژیم به آن حمله کردند ریشه در همین نقاط مشترک دارد.
عموم سخنرانها روی نقاط زیر دست گذشتند
- افتضاح انتخابات نمایشی رژیم و شکست آن،
- رئیسی جلاد است و جایش در دادگاه است نه کرسی ریاست جمهوری
- با آمدن رئیسی افسانه وجود مدره و میانه‌رو در رژیم آخوندی سوخت
- تأکید بر ماهیت غیرقابل تغییر رژیم و این‌که هر گونه سازش و معامله با این رژیم نامشروع است
- پایداری و توانمندی مقاومت و رهبری استثنایی آن‌که از پایگاه اجتماعی سازمان‌یافته برخوردار است
- و به‌طور خاص اهمیت کانون‌های شورشی و گستردگی آن در داخل میهن
بر این اساس این وحشت و جنون کاملاً قابل درک است چرا که مهره‌ها و رسانه‌های رژیم یکدست در یک تلاش مذبوحانه و شکست‌خورده برای کتمان همین واقعیتها دست به کار شدند ولی عملاً به زبان معکوس به آنها اعتراف کردند. چنان‌چه روزنامه دولتی ایران ۲۱تیر هم در همین رابطه اعتراف کرد که آنچه روی میز است در اعتراض به یک نخست‌وزیر محدود نمی‌شود و مسأله حمایت از مقاومت ایران بالاتر از این حرفهاست: «اعتراض (نظام) به حضور مقام بلندپایه اسلوونی در نشست (مجاهدین) در حالی است که شماری از نماینده‌های کنگره آمریکا هم به‌عنوان مهمان در این نشست مجازی حضور یافتند... حمایت از مجاهدین خلق ابتدا از سوی جمهوری‌خواهان آمریکا و سیاستمداران محافظه‌کار در کشورهای دیگر غربی و البته از سوی تعداد قابل توجهی از دمکراتها (و برخی لیبرال‌ها در کانادا) انجام می‌شود»
