بیش از یک‌ماه از قیام سراسری و دلاورانه جوانان میهن گذشت. آثار و نشانه‌های این کلان‌ضربه که تمامیت رژیم قرون‌وسطایی آخوندها را به لرزه در آورده، آن قدر وسیع و گسترده بود که تمامی نمادهای وابسته به حکومت ولایت فقیه اعم از بانکها، فروشگاههای وابسته به سپاه و بسیج و مراکز نظامی و انتظامی را در کام شعله‌های سرکش خود فرو برد و سردمداران فاسد، سرنگونی را در همان ساعات اولیه مقابل چشم خود دیدند.
در مقابل این تهور و بی‌باکی، پاسداران به‌دستور خامنه‌ای با شقاوتی بی‌مانند قیام آفرینان را به رگبار گلوله بستند به صورتی که به‌رغم گذشت بیش از یک ماه از شروع قیام سراسری، رژیم آخوندی ناتوان و مستاصل از ارائه هر گونه آمار و ارقام درباره شهیدان، مجروحان و اسیران قیام، با تمام قوا تلاش می‌کند در وحشت از عواقب داخلی و بین‌المللی این جنایت بزرگ، شمار شهیدان و زندانیان هم‌چنان پوشیده و مکتوم بماند.
از سوی دیگر به یمن تلاشهای بی‌وقفه کانون‌های شورشی و نیروهای داخل کشور و بر اساس آنچه تاکنون روشن و آشکار گردیده است در جریان قیام سراسری آبانماه بیش از ۱۵۰۰ تن از جوانان میهن به دست مأموران حکومتی جان باختند. شمار شهیدان در استان تهران حداقل ۴۰۰، در کرمانشاه حداقل ۳۲۰، در فارس حداقل ۲۷۰، در خوزستان حداقل ۲۴۰، در اصفهان حداقل ۱۲۰و در البرز (کرج) حداقل ۱۰۰ تن می‌باشد. تعداد مجروحان بیش از ۴۰۰۰ تن و بازداشت شدگان بیش از ۱۲۰۰۰ نفر می‌باشد.
وجه دیگری از جنایات وحشیانه نیروهای سرکوبگر رژیم که تا به امروز کمتر به آن پرداخته شده، سرکوب و شکنجه جوانان با تفنگهای ساچمه‌ای است.
افشای این جنایت به یمن تلاشهای خبرنگاران سایت مجاهد و افشاگری فعال هموطنانمان در فضای مجازی ممکن شد. این گزارش با اتکا و بر اساس همین اسناد تهیه و تدوین شده است.
نیروهای سرکوبگر خامنه‌ای در قیام آبان ماه به وفور از تفنگهای ساچمه‌ای، چاقو و قمه و... استفاده کردند و جوانان قیام را مورد اصابت قرار دادند. برخی از این جراحتها و آسیب دیدگیها آن‌قدر عمیق است که به نقض عضو دائمی منجر شده و در برخی موارد درمان آنها نیازمند چندین عمل جراحی و ماه‌ها رسیدگی، کنترل و درمان می‌باشد. اما از آنجا که دژخیمان در تمامی بیمارستانها کمین گذاشته و در انتظار و جستجوی جوانان می‌باشند عملاً امکان کمترین درمان و رسیدگی به مجروحان هم از مردم دریغ شده است.
نگاهی کوتاه به چند نمونه از این‌گونه جنایات که توسط خبرنگاران سایت مجاهد و کانالهای مردمی تهیه شده است به‌خوبی نشان می‌دهد که قیام آبان همه چیز را در صفحه مختصات سیاسی و اجتماعی ایران تغییر داد و تمامی تحولات به‌سرعت و با شتابی فزاینده در مسیر سرنگونی نظام آخوندی پیش می‌رود چرا که این کشتار به‌جای ایجاد رعب، خشم و کینه مردم نسبت به‌قاتلان را مضاعف کرده است.
یکی از جوانان که مورد اصابت تفنگهای ساچمه‌ای قرار گرفته و هجده ساچمه در دست و پای خود دارد با تأکید به این‌که به‌دلیل دستگیری نمی‌تواند به بیمارستان برود تصویری را همراه با یک کلیپ در شبکه‌های مجازی به اشتراک گذاشته و در آن می‌گوید: «سلام این دست خودمه روز یکشنبه من رو نیروی ویژه با اسلحه ساچمه‌ای زد. ۱۸ تا ساچمه تو دست و پامه و هنوز نتونستم برم بیمارستان چون هر کی بیمارستان بوده رو بردند. انگشتای دست راستم بی‌حس شدن و توی مفصل پای راست و آرنج چپیم ساچمه هست... ».
هموطنی از شیراز می‌گوید: «در شیراز نیروهای انتظامی با اسلحه ساچمه‌ای به‌صورت و چشمان مردم معترض شلیک کردند و افراد زیادی بینایی خود را از دست داده‌اند. در همین رابطه یکی از شهروندان با ارسال یک ویدئو گزارشی از وضعیت اعتراضات در شیراز ارسال کرده و در آن نوشته است: «نیروهای انتظامی با اسلحه‌ٔ ساچمه‌ای به روی مردم تیراندازی کردند. از بیمارستانهای خلیلی و نمازی و خدادوست می‌تونید استعلام بگیرید.»
در مهر شهر کرج پس از تیراندازی شدید پاسداران و اصابت تیر به‌سر یک دختر هفده سال که منجر به شهادت او شد بیش از پانزده نفر دیگر به‌شدت مجروح و زخمی شدند...
در بخش دیگری از گزارش آمده است: «اول تیر پلاستیکی زدن، بعد ساچمه‌ای، هلیکوپتر اومد روی مهرشهر کرج. بعد حمله کردن تیر جنگی زدن چند نفر جلوی چشم خودم تیر خوردن و زخمی شدن ولی متأسفانه نتونستم فیلم بگیرم چون مشغول کمک به زخمی‌ها شدم تعداد کشته‌ها رو متوجه نشدم».
یکی از شهروندان کرمانشاهی که در اتاق عمل بیمارستان کار می‌کند نوشته است: «با تفنگ ساچمه‌ای به‌سر و چشم جوانان زدند و تعدادی ازجوانان که در قیام بودن آسیب جدی دیدند. الآن در کرمانشاه حکومت نظامی می‌باشد نیروهای نظامی به‌شدت خیابان‌ها را پر کردند».
نمونه‌ای از ضربات چوب و ساچمه به‌سر و پای جوانان (خبرنگار سایت مجاهد)
سایت حکومتی جماران روز ۲۶ آذر نوشت:
«وزیر کشور روحانی در پاسخ به این سؤال که آیا امکان تیراندازی به کمر به پایین افراد نبود که به‌سر شلیک شد گفت: خب! شلیک به‌پاهم انجام شده بوده. پاسخی که نمایندگان از آن شگفت‌زده شدند و متعجب از این‌که آقای وزیر، با بی‌خیالی چنین مسأله‌ای را عنوان کرده است»
این عمل و این اعتراف و دستپاچگی و این میزان وقاحت و دریدگی نشانهٔ شدت ضعف و بهم‌ریختگی دستگاه سرکوب در برابر قیام آفرینان است.
یک شبکه حقوق‌بشری در کردستان نوشت: «نیروهای امنیتی معترضان را با تفنگ ساچمه‌ای هدف تیراندازی قرار داده‌اند که منجر به زخمی شدن شماری از آنها از ناحیه چشم و در نهایت نابینا شدن‌شان شده است».
در یک نمونه دیگر یکی از هموطنان در حالی‌که در شبکه مجازی تصویر جوان ۱۶ ساله‌ای را که ساچمه به سرش اصابت کرده منتشر نموده، در پست خود نوشته است: «تو ای مزدور خامنه‌ای که به‌زودی آرزوی مرگ هم برات حسرت خواهد شد.....»
یکی از جوانان دلیر قیام در ارتباط با درگیریهای گسترده مردم در قلعه حسن خان کرج نوشته است: «روز یکشنبه ۲۶ آبان ماه ۹۸، مردم خیابان‌ها را ترک نکرده‌اند، ساختمانهای شهرداری و کانکس نیروی سرکوبگر انتظامی را آتش زدند. نیروهای سرکوبگر گاز اشک‌آور می‌زنند و با تفنگ ساچمه‌ای به سمت مردم شلیک مستقیم می‌کنند...».
هموطنی از تهران در مورد ربودن مجروحان قیام آبان از بیمارستان در ایام قیام می‌گوید: «در بیمارستان لبافی‌نژاد [تهران] که یکی از اعضای خانواده‌مان بستری بود، بعد از مرخص شدن وی مامورهای رژیم به بیمارستان مراجعه کردند. در آن اتاق سه نفر بستری بودند و هر سه نفر را که ساچمه خورده بودند با خود بردند. ».
در تمام گزارشات یک موضوع مشترک، انگیزاننده و بسیار جالب دیده می‌شود:
«وحشت پاسداران و روحیهٔ بالای مجروحان بعد از شلیک»
حتی کودکان، مادران و سایر جوانان و کسانی زیر ضربات باتون و چوب و ساچمه نقص‌عضو شده بودند هیچ احساس نگرانی، ضعف و پشیمانی نداشتند و همه از قدرت قیام و ضعف و ناتوانی پاسداران با غرور و افتخار تعریف می‌کردند.
مجروحان قیام هر جا بودند، با روحیهٔ بالا کمبودهای درمانی و مشکلات درد و درمان را تحمل می‌کردند و نسبت به ادامه مسیر و ضربه نهایی اطمینان داشتند.
این همان شراره و آتشفشان قیام شکوهمند و سراسری است که در دلهای جوانان شعله‌ور شده و هرگز خاموش و فراموش نخواهد شد.
