روزنامههای حکومتی در روز ششم اسفند بحرانهای مختلف نظام را در تیترهای صفحات اول خود انعکاس دادهاند. از قیام مردم سراوان و اظهارات هراسآلود مقامات حکومتی در مورد در هم کوبیده شدن فرمانداری سراوان توسط مردم خشمگین، تا وضعیت سیاه کرونایی اهواز و فراگیر شدن ویروس انگلیسی در استانهای مختلف و اوجگیری بحران درونی نظام بر سر تفاهمنامه دولت با آژانس بینالمللی انرژی اتمی و تعویض سه ماههٔ اولتیماتوم مجلس.
در روزنامههای باند ولیفقیه مثل کیهان و رسالت همچنان بر درست بودن توافق دولت با آژانس به اعتبار تأیید شورایعالی امنیت رژیم تأکید شده است. روزنامههای هر دو باند عقبنشینی قالیباف از شکایت علیه دولت را انعکاس دادهاند که به دو تن از سران کمیسیونهای مجلس مأموریت داده که به اختلاف دولت و مجلس رسیدگی کنند. اما در روزنامههای باند مغلوب قالیباف را مورد حمله قرار دادهاند. روزنامههای همدلی، ستاره صبح، مستقل، آرمان تأکید کردهاند که قالیباف به صفت رئیس مجلس عضو شورایعالی امنیت نظام است و از شب قبل از توافقنامه بین مجلس و آژانس مطلع بوده و نتوانسته یا نخواسته که مجلس را آرام کند. نکته جالب در دعوای بر سر توافقنامه با آژانس که در روزنامههای هر دو باند دیده میشود هشدار نسبت به موقعیت خطیر نظام در مواجهه با جامعه جهانی و ابراز نگرانی از قیام و انفجار اجتماعی است.
وضعیت خطرناک! از هر دو سو
روزنامه همدلی به باندهای حاکم نسبت به پیآمد جنگ قدرت درون نظام هشدار داده و نوشته است: «باید دانست که این اختلافات و اصطکاکات و بداخلاقیها، در کنار استرس و اضطراب ناشی از همهگیری کرونا و محدودیتهای شدید ایجاد شده و گرانیهای طاقتفرسا، که افسردگی عمومی جامعه را موحب شده، میتواند بسیار خطرناک باشد». در ادامه هم به طرفین جنگ قدرت هشدار داده که این دعواها بیحاصل است و «باید عنایت داشته باشند تا از بروز مخاطرات جبرانناپذیر جلوگیری شود».
این از «مخاطرات جبران ناپذیر» نظام در داخل کشور. بحران رو به خارج را روزنامه ستاره صبح در سرمقالهاش با عنوان «چرا توافق (نظام) و آژانس، با وجود رفتار هیجانی نمایندگان، مهم و درست است؟» گوشزد کرده و ضمن تأیید «تصمیم درست» در امضای توافقنامه با آژانس، علت آنرا «شرایط نامناسب اقتصادی» توصیف کرده و افزوده است: «اگر (نظام) با بازرسیها موافقت نمیکرد، ممکن بود گروسی به شورای حکام آژانس گزارشی ارائه دهد و شورای حکام با رأی منفی پرونده (نظام) را به شورای امنیت سازمان ملل متحد بفرستد، شورای امنیت هم قطعنامههای گذشته را احیا میکرد و نهایتاً پرونده (نظام) دوباره ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد قرار میگرفت».
همین مضمون را روزنامه آرمان در مطلب خود با عنوان «توافق ایران و آژانس نرمش در بزنگاه» مطرح کرده و به نظام یادآوری کرده که جامعه جهانی اجازه نمیدهد نظام دنبال رویاهای هستهییاش برود. در ادامه هم با اشاره به تهدید اجماع جهانی علیه نظام افزوده: «عقلانیت زمامداری حکم میکند کاری نشود که موارد لازم برای رسیدن به گزینههای آخر پیشروی جهانیان در قبال (نظام) فراهم شود». این روزنامه در ادامه به ظرفیت انفجاری داخل کشور اشاره کرده و افزوده است: «در حال حاضر تحریمها مؤلفههای قدرت داخلی و خارجی ایران را به چالش کشیده و هر کس که دغدغه (نظام) را دارد باید با گام نهادن در مسیر دقیق، تلاش کند زمینهساز تغییر سیاستهای کلان شود».
ورشکستگی با چاشنی تهدید قیام
«پول بلوکهشده ایران؛ گروگان باتلاق اف.ای.تی. اف» عنوان گزارش روزنامه فرهیختگان است که فاش کرده ادعای همتی مدیر کل بانک مرکزی رژیم در مورد چشمانداز آزادسازی پولهای بلوکه شدهٔ رژیم توسط کره و ژاپن دروغ است. و نوشته: «منابع رسمی در کرهجنوبی تلویحا خبر رئیسکل بانک مرکزی را رد کردند و گفتند: «پولهای بلوکهشده ایران را بعد از مذاکره با آمریکا آزاد میکنیم». فرهیختگان در ادامه در مورد اشاعهٔ این خبرهای دروغ در جامعه هشدار داده و نوشته است: «این فرآیند جامعهیی که پیش از این در معرض شرطی شدن قرار گرفته را بهسادگی فرو ریخته و باعث نابودی آن میشود».
روزنامه همدلی هم با مقایسهٔ شرایط فعلی نظام با زمان کودتای رضاخان قلدر در ۱۲۹۹ نا خواسته از حتمیت قیام خبر داده و نوشته است: «وقتی گارد سخت اقتدارگرایی با مصادره دستآوردها، قوانین، آرمانها همراه شود ماحاصل این نوع فرایند شورشهای بنیان برافکن تودهیی» خواهد بود.