فیلترینگ اینترنت یکی از سیاست‌های سرکوبگرانه‌ای است که رژیم آخوندی از طریق آن تلاش می‌کند کنترل خود را بر فضای مجازی و افکار عمومی حفظ کند. این سیاست، که به‌شدت با سانسور و محدودیت‌های اینترنتی همراه است، به‌طور عمده از زمان اعتراضات مردمی در دیماه ۱۳۹۶ به شکلی جدی‌تر دنبال شد و به موازات آن تعداد لشکرهای سایبری رژیم افزایش چشمگیری پیدا کرد؛ اگر چه خامنه‌ای از ابتدای دههٔ ۹۰ نهادی به اسم «شورای عالی فضای مجازی» را راه‌اندازی کرده بود و یک بار هم گفته بود که «اگر من امروز رهبر انقلاب نبودم حتماً رئیس فضای مجازی کشور می‌شدم»!
پس از موضوع سقط شدن رئیسی و در دوران تبلیغات انتخابات، یکی از شعارهای پزشکیان رفع فیلترینگ بود. او در شبکه ایکس خود برای بازارگرمی و مشتری جمع کردن اعلام کرد: «اینترنت را باید آزاد کنیم. من اگر انتخاب شدم جلوی فیلترینگ خواهم ایستاد و کسب و کارهای تعطیل شده را بازیابی خواهم کرد» البته همان زمان هم افرادی از داخل رژیم این ادعای پزشکیان را سنگ بزرگ می‌دانستند و معتقد بودند که این موضوع اصلاً در حیطه اختیارات او نیست.
«حالا حالاها ممکن نیست»!
اکنون پس از گذشت دو ماه از روی کار آمدن پزشکیان مشخص شده که تمام آن وعده وعیدها پوچ بوده است و رسانه‌های خود رژیم اعتراف می‌کنند که «رفع فیلترینگ، حالا حالاها ممکن نیست. مگر می‌شود با فشار یک دکمه فیلترینگ را برداشت؟» (عصر ایران، ۱۸ مهر ۱۴۰۳).
جالب این‌که در زمینهٔ رفع فیلترینگ نه‌تنها کورسوی امیدی از این امامزاده دیده نمی‌شود بلکه در جدیدترین خبر یکی از بزرگ‌ترین دشمنان هنر و آزادی و فضای مجازی یعنی آخوند حمید رسایی به ریاست کمیتهٴ «هنر، رسانه و فضای مجازی» کمیسیون فرهنگی مجلس ارتجاع منصوب شده است. به این می‌گویند: گل بود به سبزه نیز آراسته شد!
مافیای فیلترینگ
سوای این‌که تصمیم‌گیریهای کلان در توتالیتاریسم ولایت فقیه همواره در چارچوب اختیارات خامنه‌ای بوده است، مافیای فیلترینگ را همان باندهایی اداره می‌کنند که تولید فیلترشکن‌ها و گردش مالی آن نیز در ید قدرت آنهاست. حال اگر رد این جماعت را دنبال کنیم به یکی از سرهای «اژدهای هفت‌سر فساد»ی می‌رسیم که در بیت خامنه‌ای لانه کرده است.
بنابراین موضوع رفع فیلتر که با اطلاع‌رسانی و اینترنت و ارتباطات و در نتیجه با اعتراضات مردم و احتمال قیام رابطه دارد اصلاً و ابداً در قد و قواره‌های پزشکیان نیست.
این موضوع را اگر توسری‌خوردگان اصلاحاتی و هواداران پزشکیان نادیده می‌گرفتند اکنون دوزاریهایشان پس از رو شدن هیچ‌کاره بودن رئیسشان به مرور افتاده و خودشان به‌تدریج اذعان می‌کنند که «اگر قرار باشد در یک حوزه کاسبان فیلتر دست و پای رئیس‌جمهور را ببندند و عرصه‌ای دیگر جولانگاه کاسبان تحریم و انحصار باشد که هرگز سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. اگر قرار باشد در هر حوزه مافیا به قدری قدرت داشته باشد که حتی از شخص رئیس‌جمهور نیز کاری ساخته نباشد، بی‌شک باید عطای رفاه، اقتصاد و انتخابات را به لقایش سپرد. طبیعی است که مافیای فیلتر با حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان گردش مالی، دارای قدرتی فراوان باشد و مقابله با آن بسیار دشوار» (آرمان امروز، ۲۳ مهر).
پیروزی بر سرکوب
پوچی شعارهای پزشکیان در زمینه رفع فیلترینگ نه‌تنها نشان‌دهندهٔ بی‌بتگی نهادی به اسم ریاست‌جمهوری در این نظام است، بلکه به عمق ساختار فساد و مافیای فیلترینگ در رژیم آخوندی نیز اشاره دارد.
با وجود وعده‌های بزرگ و جذاب، هیچ اقدام مؤثری در این زمینه صورت نگرفته و نخواهد گرفت. فضای مجازی همواره یکی از نقاط وحشت سران رژیم بوده و به همین دلیل از سوی نهادهای حکومتی متصل به رأس حاکمیت کنترل می‌شود.
هدف اصلی رژیم از فیلترینگ خفه کردن هر نوع صدای اعتراضی، جلوگیری از دسترسی مردم به اطلاعات آزاد و تلاش برای تقویت پیام‌رسانهای داخلی است که به‌راحتی قابل جاسوسی و کنترل توسط نهادهای حکومتی باشند.
در مقابل، مردم و جوانان ایران که با تحریم انتخابات بزرگ‌ترین پتک‌ها را بر ملاج خامنه‌ای و هم‌ریشان زده‌اند هیچ‌گاه نه در انتخابات شرکت کردند و نه چشم امیدی به وعده‌های کذایی پزشکیان داشتند.
آنها خودشان با ابتکارات فراوان و فیلترشکنهای مختلف تلاش‌های مذبوحانه رژیم را عقیم گذاشته و همواره توانسته‌اند صدای آزادیخواهی خود را به گوش جهانیان برسانند. کما این‌که پشت ممنوعیت ماهواره و ویدئو و هیچ چراغ قرمز حکومتی دیگری نمانده و همواره از نبرد با رژیم قرون‌وسطایی آخوندی سربلند و پیروز بیرون آمده‌اند.
