بعد از اتمام خیمه شب بازیهای که در جریان تشییع جنازه سلیمانی در چند روز اخیر در شهرهای مختلف انجام گرفت و تمام وعده و وعیدهایی که برای یک انتقام مهلک از آمریکا به بسیجیان واخوردهٔ نظام از جانب خامنه‌ای و سرکردگان سپاه داده شد، بسیاری که هنوز نسبت به قدرت‌نمایی رژیم دچار توهم بودند منتظر واکنش بسیار بزرگ و جدی از جانب او بودند. یک واکنش در حدی که به‌طور مثال بتواند حتی جرقه یک جنگ را در منطقه بزند، اما همه چیز خلاف آن ذهنیات پیش رفت و علمیات موشک‌پرانی که علیه پایگاههای هوایی آمریکا به دست رژیم انجام گرفت حتی نسبت به شلیکهایی که رژیم چندی پیش به تأسیسات آرامکو عربستان انجام داده بود، از بعد نظامی بسیار کم ارز‌ش‌تر بود.
شلیک متوازن و پایان کار
بعد از شلیک چندین موشک به ۲پایگاه هوایی آمریکا در عراق ظریف وزیر امور خارجهٔ رژیم سراسیمه با انتشار توئیتی نوشت که « ایران دست به اقداماتی متوازن در دفاع از خود زد و به آن پایان داد. ما خواستار تنش یا جنگ نیستیم اما از خودمان در مقابل تجاوز دفاع خواهیم کرد»...
نکته تأمل برانگیز برای رژیم این بود که چگونه بتواند خود را از زیر بار فشار تهدیدها و لاف و گزافهایی که در انتقام‌جویی از آمریکا زده بود در ببرد و بتواند خود را از حمله تلافی‌جویانه و مقابله به مثل بعدی آمریکا مصون نگه دارد.
خبرگزاریهای مختلف جهانی که اخبار منطقه را در این چند روزه دنبال قدم به قدم دنبال می‌کنند از قول منابع آمریکایی و اروپایی نوشتند: «بنظر می‌رسد که تهران عمد داشته در حمله به پایگاههای آمریکایی در عراق کشته و مجروحی بر جای نماند».(اسکای نیوز -۱۸دی۱۳۹۸)
افسر ۳۰ساله بازنشسته سیا، دانیل هافمن می‌گوید: «فکر می‌کنم که نقشی که جامعه اطلاعاتی ایفا خواهد کرد این است که پشت چشمان ایران را ببیند که آیا ایران تلاش کرد تلافی کند و کمی چهره خود را حفظ کند ولی طوری عمل کند که موجب این نشود که آمریکا حملات تلافی‌جویانه بکند که ممکن است رژیم آنها را ویران کند و این سؤالی است که فردا جامعه اطلاعاتی ما پاسخ خواهند داد». سایت فاکس نیوز(فاکس نیوز-۱۸دی۱۳۹۸)
اطلاع‌رسانی از حملهٔ موشکی
هر کسی که ذره‌ای به کار نظامی آشنایی داشته باشد می‌داند که نباید اطلاعات یک عملیات قبل از آن منتشر شود و تاکنون هم سابقه نداشته است که رژیم بخواهد در رابطه با عملیات‌های تروریستی که در خاک کشورهای دیگر انجام می‌دهد مثلا از نخست‌وزیر و یا یک مقام رسمی آن کشور اجازه بگیرد و همین نکته هم تعجب همگان را برانگیخت که چرا رژیم قبل از حمله به سایتهای آمریکا نخست‌وزیر خلع شدهٔ عراق به وسیلهٔ مردم (عادل عبدالمهدی)را در جریان آن قرار داده است.
«عادل عبدالمهدی نخست‌وزیر موقت عراق تأکید کرد که ایران اجرای حملات موشکی به پایگاههای آمریکا در عراق را به کشورش اطلاع داده بود».(سایت العربیه -۱۸دی ۱۳۹۸)
این‌که رژیم برای انجام این عمل نظامی که بر اثر لافهای خودش بر گردنش افتاده بود نه یک بار بلکه چندین بار فکر کرده است جای شک و تردید وجود ندارد، اما آن چیز که بعد از نتیجهٔ این «عملیات مشعشع!» به ذهن تحلیلگران خارجی زد این بود که دستاورد این اقدام برای رژیم چه بوده است؟
ژنرال بازنشسته تونی تاتا در مصاحبه با فاکس نیوز گفت: «... ایران این قابلیت را داشت که این پایگاه هوایی را مورد اصابت قرار دهد. آنها می‌دانند که نیروهای ما کجا هستند. آنها پهپاد را سرنگون کردند و میدان نفتی سعودی را مورد اصابت قرار دادند و آنها نمی‌توانند پایگاه هوایی را مورد اصابت قرار دهند؟ شاید آگاهانه هدف را نزدند و می‌تواند این‌طور باشد که آنها خیلی خیلی ترسیده‌اند به‌دلیل قدرتی که رئیس‌جمهور نسبت به کشتن آمریکایی‌ها نشان داد».(۱۸دی ۱۳۹۸)
ترس از عواقب بحرانی دیگر
موضوعی که بسیار واضح و مشخص است این است که خامنه‌ای سعی کرد طوری این ماجراجویی حملهٔ نظامی را طراحی کند که بحرانهای بیشتری دامنگیر او نشود. اما از یک‌طرف هم بتواند صورتش را در مقابل بسیجیان منتظر «انتقام سهمگین آقا»سرخ نگه دارد. بنا بر این به نوعی خامنه‌ای با دو دوزه بازی دنبال یک سهم از بازی برد- برد بود. این‌که همین بسیجیان و بدنهٔ رژیم به این «انتقام‌گیری آقا!» راضی خواهند بود به‌زودی مشخص خواهد.
در بعد نتیجه‌گیریهای سیاسی از این موشک‌پرانیهای از قبل اطلاع داده شده، اظهارات وزیر خارجهٔ رژیم قابل توجه است که چطور صورت سرخ را به علامت پایان دعوا نشان می‌دهد. فرستادن ظریف به صحنه، دقیقاً بعد از شلیک موشکها برای دادن این اطمینان خاطر، که دیگر خبری از موشک‌پرانی بعدی نخواهد بود تنها نشان از ضعف بزرگ رژیم در دستگاه سیاسی و نظامی آن دارد که از ایجاد هر گونه بحرانی دیگر در درون کشور در هراس است.
رژیم سراپا غرق در بحران
دو ماه پیش شهرهای ایران شاهد آتش قیام مردمی بودند که با گرانی بنزین شعله‌ور شد و هر چند که این قیام با وحشیگری تمام به وسیلهٔ پاسداران و بسیجیان سرکوب شد و بیش از ۱۵۰۰تن از مردم محروم و مخصوصاً جوانان این مرز و بوم به‌شهادت رسیدند اما باز هم همان مردم هم‌چنان منتظر کوچکترین فرصت برای شعله‌ور کردن قیامی دیگر و جارو کردن رژیم در تمامیت آن هستند. هم‌چنین خفگی اقتصادی که روزبه‌روز جدی‌تر می‌شود به‌خصوص که بنا به گفتهٔ مرکز پژوهشهای مجلس، رژیم با کسری بودجهٔ ۲۰۰هزار میلیارد تومانی برای سال مالی ۹۹، روبه‌رو است. در حوزه سیاست داخلی شکاف رژیم و مردم چنان عمیق و گسترده است که جای آبادی برای مانورهای مربوط به انتخابات مجلس در اسفندماه باقی نگذاشته است. شکافی که حتی با جنازه گردانی قاسم سلیمانی دژخیم هم نتوانست ذره‌ای کاهش یابد.
کوه سوسک زایید
خامنه‌ای با بسیج همه امکاناتش برای نمایش تشییع جنازه سعی کرد یک مانور سیاسی و قدرتمند از خود نشان دهد اما این حرکات نتوانست در جامعهٔ جهانی نتیجه‌ای را که خامنه‌ای می‌خواست در محکومیت بین‌المللی کشته شدن سلیمانی به دست بیاورد، ایجاد کند و هم‌چنین نتوانست با ایجاد ترس برای گرفتن انتقام سخت، آمریکا را به عقب‌نشینی وادار کند، بنا بر این به ناچار آن‌قدر در بوق «عملیات انتقام» جویی دمید که خود را در معرض یک عمل انجام شده قرار داد و نتیجه کار همانی شد که همگان دیدند. موشک‌پرانی به دو پایگاه نظامی بدون تلفات جانی و بعد از آن موجی از تبلیغات سیاسی مبنی بر این‌که سپاه یک سیلی به آمریکا زد!.
به‌طور قطع نتیجهٔ این با صطلاح «عملیات!» آن چیزی نبود که بدنه این نظام منتظر آن بودند و به‌زودی شاهد بالا‌گرفتن تنش عمیق‌تر در درون رژیم و طلبکاری نیروها و بدنه نظام در همین رابطه خواهیم بود.
آخرین دستاورد رژیم
رئیس‌جمهور آمریکا با گفتن این‌که تحریم‌های بیشتری در انتظار رژیم ایران است از کشورهای اروپایی و روسیه و چین خواست که موضع قاطعتری را در قبال رژیم اتخاذ کنند و از برجام خارج شوند.
رژیم البته در طی این یک هفته تمام تلاش خود را انجام داد که بخواهد نشان دهد کشته شدن «سلیمانی» آمریکا را در مقابل مردم ایران قرار داده است اما زهی خیال باطل که مردم ایران یک دشمن بیشتر ندارند و آن هم نظام ولایت فقیه در تمامیت آن می‌باشد امری که باعث می‌شود مردم از هر فرصتی هم که به دست می‌آورند، دست به شورش علیه این رژیم بزنند. خروش «نه غزه نه لبنان» و یا »سوریه را رها کن» خواسته اصلی مردم ایران است و در همین راستا از دور خارج شدن سلیمانی جنایتکار برای مردم ایران همراه با مردم عراق و سوریه و لبنان یک گام و حرکت کیفی رو به جلو می‌باشد.
