این روزها قطعی برق، سراسر کشور را فراگرفته و محنتی بزرگ برای مردم محروم رقم زده است. در این میان قطعی برق برای نانوایان، خسارات بسیاری وارد کرده است.
با نزدیک شدن به تابستان، چرخ‌دنده‌های پوسیده و ناکارآمد حاکمیت نظام آخوندی از حرکت باز ایستاده‌اند؛ اما قربانی این ناکارآمدی، نه دستگاه‌های فاسد حکومتی، بلکه مردم محرومی هستند که حتی نان شب‌شان را هم باید با مشقت و رنج به دست آورند. قطعی‌های بی‌برنامه و گسترده برق در سراسر کشور، نانوایان را زمین‌گیر کرده و سفره گرسنگی را برای میلیون‌ها نفر گسترده‌تر ساخته است.
خبرگزاری حکومتی ایرنا در این رابطه چنین گزارش می‌دهد:
«در استان‌های مختلف کشور از جمله قم، اصفهان، کرمانشاه، لرستان، خوزستان، ایلام، گلستان و ماهشهر کارگران و دست‌اندرکاران نانواهایی‌ها با تجمع در مقابل استانداری‌ها یا فرمانداری‌ها خواستار رسیدگی به مشکل قطع برق و موضوع بیمه تأمین اجتماعی، بهبود وضعیت معیشتی و اصلاح قیمت‌های آرد و نان شدند. آنها پلاکاردهای مختلفی بر دست داشتند که از سختی کار نانوایی و هزینه‌های بالای این کسب و کار می‌گفت(خبرگزاری ایرنا - ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۴).
این اعتراضات مردمی، فریادی‌ست علیه فشاری که از هر سو به این قشر زحمتکش وارد می‌شود. روزنامه حکومتی «همشهری» نیز به گوشه‌یی از این ظلم و ستمی که دیکتاتوری حاکم به ملت روا می‌دارد، اشاره می‌کند و می‌نویسد:
«مشکلاتی که با قطع برق برای مردم و صنایع ایجاد شده و ریاضت‌هایی که برای جبران ناترازی و کمک به پایداری شبکه توزیع اعمال می‌شود، فقط یک روی سکه خاموشی‌هاست؛ در این شرایط، برخی مشاغل با قطع برق دچار مشکلات عجیب‌تری شده‌اند و برخی مانند نانوایان، از کسب‌وکار افتاده‌اند.
مشکل خاموشی‌های اخیر، فقط قطع برق نیست؛ بلکه بی‌برنامگی در زمان و ساعت اعمال خاموشی‌هاست که موجب شده برخی از اصناف مانند صنف نانوایان در سراسر کشور دچار ضرر و زیان شوند»(روزنامه حکومتی همشهری - ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴).
در این نظام سراپا فساد، مشکلات نانوایان مانند خاموشی‌های نابه‌هنگام، افزایش هزینه‌ها، گرانی آرد، قطع یارانه‌ها و تحمیل سامانه‌های معیوبی مانند "نانینو"، تبدیل به چوبی لای چرخ تولید نان شده است. سایت حکومتی عصر ایران از زبان یک کارگزار حکومتی در این رابطه می‌نویسد: «زمانی که نانوا در حال خمیرگیری است و برق ناگهان قطع می‌شود، خمیری که قرار بوده به نان تبدیل شود، قابلیت پخت خود را از دست می‌دهد. این اتفاق نه‌تنها باعث خسارت سنگین برای نانوا می‌شود، بلکه یارانه‌ای که دولت در حوزه نان پرداخت می‌کند نیز به هدر می‌رود. در نتیجه شاهد ضایعات بالا و اتلاف منابع هستیم»(عصر ایران - رئیس کارگروه آرد و نان اتاق اصناف ایران و تهران - ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴).
اما این ظلم و ستم به نانوایان به همین‌جا ختم نمی‌شود بلکه کارگزاران دزد و غارتگر حکومت ولایت فقیه، به شکلی دیگر، جیب نانوایان را خالی می‌کنند.
وقتی برق قطع و نانوا مجبور می‌شود به‌جای پخت نان، خمیر ترش شده را دور بریزد، عملاً داده‌ای ندارد که در سامانه «نانینو» وارد کند و به همین واسطه، به اشتباه متهم به فروش آرد می‌شود. پیرو این اتهام، سهمیه بعدی نانوا هم کم می‌شود و نانوا عملاً از چند جهت به‌واسطه قطع برق ضربه می‌خورد(همان منبع بالا).
این تنها ضرر مالی نیست که به نانوایان وارد می‌شود؛ بلکه ناتوانی در ثبت فروش نان به‌علت عدم تولید، در سامانه‌های دولتی باعث کاهش سهمیه آتی نانواها شده و آنان حتی به ناحق به فروش غیرقانونی آرد متهم می‌شوند. نانوایی که به‌خاطر بی‌تدبیری حکومت نمی‌تواند نان تولید کند، حالا با تهدید حذف سهمیه و مجازات نیز مواجه است.
فراموش نمی‌کنیم که این همان رژیم اهریمنی و غارتگر جیب مردم ایران است که بنیانگذار آن، خمینی، سارق بزرگ حاکمیت مردم ایران، در اوایل حکومتش گفته بود:
«دل‌خوش نباشید که مسکن فقط می‌سازیم، آب و برق را مجانی می‌کنیم برای طبقه مستمند، اتوبوس را مجانی می‌کنیم برای طبقه مستمند، دل‌خوش به این مقدار نباشید. معنویات شما را، روحیات شما را عظمت می‌دهیم…» - ۱۰ اسفند ۱۳۵۷(صحیفه نور، جلد ۶، صفحه ۲۶۳)
خمینی در جای دیگری گفته بود:
«من به دولت راجع به مجانی کردن آب و برق و بعضی چیزهای دیگر فعلاً برای طبقات کم‌بضاعت سفارش اکید نمودم که عمل خواهد شد». ۹ اسفند ۱۳۵۷(صحیفه نور، جلد ۶)
خمینی هم‌چنین وعده داده بود:
«آب و برق برای فقرا و بی‌بضاعت‌ها باید مجانی گردد». جمعه ۱۱ اسفند ۵۷(صحیفه امام، جلد۶، صفحه ۲۶۲)
حالا نه تنها خبری از برق مجانی نیست، بلکه برق خریداری شده هم قطع می‌شود. وعده مسکن، اتوبوس مجانی و عظمت روحی نیز هیچ‌گاه رنگ واقعیت به خود نگرفت و حالا از آن وعده‌ها تنها خاکستر نارضایتی و فقر باقی مانده است. حتی مجلسیان حکومتی مانند محسن زنگنه نیز از روی استیصال چنین اعتراف می‌کنند:
متأسفانه در روزهای اخیر شاهد اعتراض مکرر نانوایی‌ها هستیم. این اعتراض‌ها به‌خاطر ارز، تحریم‌ها و آمریکا نیست…»(محسن زنگنه، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس ارتجاع - خبرگزاری ایسنا ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴).
همین نماینده مجلس آخوندی هشدار می‌دهد که این بی‌عملی شاید عمدی باشد برای دامن‌زدن به نارضایتی و کشاندن مردم به خیابان‌ها و تقاضای ورود نهادهای امنیتی را مطرح می‌کند. همان نهادهای امنیتی که خود بخشی از این ماشین سرکوبگر هستند و سال‌هاست با سرکوب و گلوله، فریاد عدالت‌خواهی مردم را خاموش کرده‌اند.
اکنون تنها راه روشن ساختن این شب تیره برای نانوایان، بازنشستگان، کارگران، معلمان، پرستاران و… ارتش گرسنگان، همبستگی و مبارزه برای ساختن ایرانی آزاد و روشن است و آزادی و روشنایی نیز در این حکومت ضدمردمی تنها با آتش محقق می‌شود.
در همین رابطه مسعود رجوی، رهبر مقاومت ایران، در خصوص قطعی برق از یک‌سو و فشارها و خسارات وارده به نانوایان گفت: «هر کس که نان می‌خورد و از دست نانوا، نان می‌گیرد اکنون باید دست نانوا را بگیرد و به حمایت از نانوایان برخیزد. نان، قوت لایموت اکثریت عظیم مردم ایران است که زیر خط فقر به‌سر می‌برند. بازی رژیم با نان مردم تحمل‌کردنی نیست. تکرار می‌کنیم: باید نان و آب غارت شده خلق در زنجیر را بر سر این رژیم آجر و آتش کرد».
