در کنفرانسی که در پارلمان اروپا در استراسبورگ بر گزار شد، خاویر سارسالخوس رئیس کمیسیون آزادی‌های مدنی، عدالت و امور داخلی پارلمان اروپا در سخنانش ضمن خوشامدگویی به خانم رجوی گفت: «در مورد ایران همیشه این وسوسه بوده که آزادی را با ثبات معامله کنیم. اما در نهایت نه ثباتی به دست می‌آید و نه آزادی، دوران توهم به پایان رسیده است و برخورد با تهدید رژیم ایران دیگر قابل تأخیر نیست. به همین دلیل دیدگاه خانم رجوی اهمیت دارد».
در این کنفرانس که روز ۲۸خرداد برگزار شد، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در سخنرانی خود خطاب به نمایندگان پارلمان اروپا و سایر شخصیتهای شرکت‌کننده گفت: «جنگی که از بامداد جمعه ۲۳خرداد شروع شده، آغاز یک مرحله خطیر در وضعیت ایران و تحولات منطقه است اما جنگ اصلی که از ۴۴ سال پیش، دقیقاً از ۳۰خرداد۱۳۶۰ در جریان است جنگ مردم و مقاومت ایران با حاکمیت فاشیسم دینی است راه‌حل آن‌هم سرنگونی این رژیم به‌دست مردم و مقاومت ایران است. من ۲۱سال پیش در همین پارلمان گفتم راه‌حل ایران نه در مماشات و نه جنگ، بلکه راه‌حل سوم یعنی تغییر رژیم از طریق مردم و مقاومت سازمان‌یافته است و گفتم: ”سیاست سازش و مماشات، رژیم آخوندی را در ادامه سیاست‌هایش تشویق و بالمال جنگ را به کشورهای غربی تحمیل می‌کند ”. “ بیایید نگذاریم که تجربه مونیخ با آخوندهای مسلح به بمب اتمی، تکرار شود“ و حالا می‌بینیم که مماشات با رژیم، جنگ را تحمیل کرده است. امروز هم تأکید می‌کنم که لازمهٔ صلح و امنیت پایدار در این منطقه از جهان، تغییر رژیم ایران به‌دست مردم و مقاومت ایران است».
خانم رجوی یادآوری کرد: «مقاومت ما از ابتدا گفت افعی کبوتر نمی‌زاید و دیکتاتوری دینی اصلاح‌پذیر نیست. به‌دنبال صدور تروریسم و بنیادگرایی و تسلیحات اتمی است و از غنی‌سازی دست برنمی‌دارد. این مقاومت ما بود که نخستین بار در مرداد۱۳۸۱، از تأسیسات پنهان اتمی رژیم آخوندی پرده برداشت. رئیس‌جمهور وقت آمریکا، معاون رئیس‌جمهور، وزیر خارجه و مشاور امنیت ملی آن کشور، بارها به این حقیقت اشاره کردند که جهان از پروژه بمب‌سازی رژیم بی‌خبر بود و این مقاومت ایران بود که دنیا را بیدار کرد. در غیراین صورت، رژیم بمبها را مخفیانه ساخته بود. در آن روز صورت مسأله این بود که چه باید کرد؟».
خانم رجوی در تشریح مسأله اصلی در ایران گفت: «مسأله روز در ایران و جنگی که برای آن برپا شده، مسأله اتمی است. اما مسأله ایران در تمامیت خود به‌مراتب فراتر از برنامهٔ اتمی این رژیم است. مسأله ایران در اصل تعارض میان مردم و مقاومت ایران با استبداد دینی است. سال گذشته گزارشگر سازمان ملل، کشتار و قتل‌عام زندانیان سیاسی در دهه ۱۳۶۰ و ۶۷ را نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت اعلام کرد. حال به بیلان سال گذشته نگاه کنید. از شروع کار پزشکیان در مرداد ۱۴۰۳ تا امروز بیش از ۱۳۵۰ زندانی اعدام شده‌اند. در هیچ کشوری به‌نسبت جمعیتش به اندازه ایران اعدام صورت نمی‌گیرد. با این حال دولتها و رسانه‌های غرب کمترین توجه را به آن نشان می‌دهند».
خانم رجوی اضافه کرد: «راه‌حل این جنگ و بحران، سرنگونی و تغییر این رژیم به‌وسیله مردم و مقاومت ایران است. بله، آلترناتیوی با برنامه مشخص و با سابقه طولانی در یک نبرد بی‌وقفه با دیکتاتوری دینی وجود دارد، یعنی شورای مقاومت ایران که امسال ۴۴ساله می‌شود. آلترناتیو را نمی‌توان مانند ۱۰۰سال پیش با منصوب کردن یک شاه توسط انگلستان بر سر کار آورد. یا مانند سال ۱۳۳۲، با کودتا توسط آمریکا علیه دولت ملی دکتر مصدق با سرکوب و شکنجه اعدام و تحمیل کرد. اگر یک دولت ملی و دموکراتیک بر سرکار بود، تاریخ ایران و وضعیت این قسمت از جهان متفاوت بود و خمینی و آخوندها به قدرت نمی‌رسیدند».
