یکی از وعده‌های آخوند جلاد ساختن مسکن برای مردم بود، اما این وعده هم مانند سایر قول‌های او پوشالی و دجالگرانه بود. اکنون ۱۰ماه پس از روی‌کار آمدن دولت جلادان، نه تنها بخش کوچکی از قول او عملی نشده بلکه گرانی و تورم در زمینه مسکن بیداد می‌کند.
بر اساس نوشته روزنامه حکومتی آرمان ۱۷اردیبهشت ۱۴۰۱ و با استناد به گزارش مرکز آمار «میانگین نرخ تورم مسکن در سال گذشته ۳۳درصد عنوان شده است».
واضح است که آمارهای رسمی همواره کوچک نمایی شده است به‌طوری که همین روزنامه حکومتی در چند سطر بعد می‌نویسد: «نگاهی اجمالی به وضعیت معاملات نشان می‌دهد در واقعیت قیمتها بیشتر از این ارقام بوده و علاوه بر آن‌که قیمتها در معاملات خرید و فروش رشدی حتی بیش از ۴۰درصدی را نسبت به سال قبل تجربه کرده‌اند در حوزه اجاره این روند با شیب صعودی بیشتری همراه بوده و در برخی از مناطق نرخ اجاره‌بها رشد بیش از ۲برابری را به همراه داشته است».
در زمینه سیاست‌های تورم زای گماردهٔ خامنه‌ای و افزایش رشد قیمت مسکن در سال جاری سایت اقتصادی ۲۴ نیز نوشت: «کارشناسان اقتصادی گرانی اجاره بهای مسکن در سال۱۴۰۱ را نتیجه سیاست‌های تورم‌زا می‌دانند و معتقدند؛ اجاره‌خانه در سال جاری بدون برنامه‌ریزی در جهت افزایش تولید مسکن وارد رشد قیمت عجیبی خواهد شد» (سایت اقتصاد ۲۴- ۱۴اردیبهشت ۱۴۰۰).
آنچه که در زمینه مشکلات مردم در زمینه خرید و اجاره بهای مسکن گفته شد، بیانگر تمامی مشکلات در زمینه مسکن نیست، ما شاهد گسترش رانده شدن مردم از شهرها به حاشیه‌های آنها و به آلونک‌ها در حاشیه شهرها هستیم. کوچ مردم به آلونک‌ها مابه ازای زندگی انگلی و اشرافی سران و آقاها و آقازاده‌های وابسته به حاکمیت، در کاخ‌ها و ویلاهای فوق لاکچری است.
واضح است مشکل مسکن بخشی از مشکلات معیشتی مردم است. مشکلاتی که ضروری‌ترین اقلام زندگی نظیر نان، روغن، برنج، ماکارونی را شامل می‌شود که قیمت آنها در هفته‌های اخیر به‌شدت بالا رفته است.
وضعیت گرانی طوری است که بسیاری از رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی نسبت پیآمدهای اجتماعی و انفجاری آن برای حاکمیت، هشدار داده‌اند. آنها در وحشت از یک قیام گسترده عمومی هستند.
رشد تصاعدی قیمتها در حالی است که تا یک ماه قبل دولت جلادان ادعا می‌کرد تورم روند نزولی یافته است، اما هنوز مرکب این ادعاهای پوشالی خشک نشده قیمتها به‌طور سرسام آوری در حال افزایش است.
اکنون مردمی که خانه ندارند و توانایی اجاره آنرا ندارند حتی توان خرید میوه، روغن، برنج و ماکارونی را هم ندارند، با گران شدن نان شاهد هر چه تنگ‌تر شدن حلقه گرانی برگرد معیشت خود هستند.
در زمینه گسترش فقر در میان مردم و هر چه بیشتر شدن شکاف طبقاتی در جامعه، یک مهره باند موسوم به اصلاحات نوشت: «طبقه متوسط مفهوم ندارد یک درصد محدود، به همه چیز دسترسی دارند و بقیه در زیر خط فقر مطلق هستند. قرار بود سال۱۴۰۰ فقر زدایی کنند اما الآن فقر را به اندازه مملکت گسترش داده‌اند» (تابناک ۱۷اردیبهشت ۱۴۰۱).
دامنهٔ حمله به‌رئیسی جلاد و ابراز وحشت از عواقب انفجاری گسترش گرانی و فقر در جامعه هر روز بیشتر می‌شود.
روزنامه اعتماد۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ نوشت: «بحث تورم و کمبود ارز سرانجام برای دولت مشکل‌ساز شد و دولت را مجبور به اتخاذ تصمیماتی کرد که انتقادات بسیاری را از طیف‌های حامی و منتقد دولت برانگیخت. در روزهای گذشته، بعد از افزایش قیمت ماکارونی، تعداد زیادی از فعالان شناخته شده اصول‌گرا در فضای مجازی، شروع به نقد دولت کردند. این انتقادات، نه فقط متوجه عملکرد یک نهاد یا یک وزارتخانه، بلکه متوجه شخص رئیس‌جمهور نیز بود. پس از گرانی ماکارونی، افزایش قیمت آرد نیز فضای انتقادات را گسترده‌تر کرد. آزادسازی قیمت آرد موجب شد که گمانه‌زنی درباره افزایش قیمت انواع نان، موجی از نگرانی را در افکار عمومی ایجاد کند» (اعتماد ۱۷فروردین ۱۴۰۱).
آخوند مسیح مهاجری گردانندهٔ روزنامهٔ حکومتی جمهوری، سیاست دولت رئیسی در زمینه گران کردن قیمت کالاهای اساسی را «انداختن جرقه به انبار باروت» تعبیر کرده است (روزنامهٔ جمهوری اسلامی ۱۷اردیبهشت ۱۴۰۱)
وحشت او از انبار باروت خشم انفجاری مردم است که لاجرم روزی صدای انفجار آن جهان را تکان خواهد داد و قیام بزرگ مردم با جلوداری کانون‌های شورشی حاکمیت منحوس آخوندی را در تمامیتش به گور می‌سپارند.
