خشم و نفرت مردم نسبت به حاکمیت آخوندی و کارگزاران آن درهر گوشه‌ای از ایران بلند است و سربازایستادن ندارد.
در تداوم اعتلای جنبش مقاومت سراسری علیه نظام ولایت فقیه، اعتراضات اقشار مختلف مردم به سرکوب و چپاول، در نیمه دوم مرداد ماه مانند ماه‌های قبل ادامه داشت.
اعتراضات مردمی آن‌چنان گسترش یافته، که در مواردی پرسنل ارتش تحت‌امر خامنه‌ای نیز علیه سردمداران رژیم و نمایندگان آن به اعتراض بر می‌خیزند
به‌عنوان نمونه اعتراض پرسنل پایگاه هشتم شکاری اصفهان به سخنرانی یک آخوند در مسجد این پایگاه در روز ۱۶مرداد است.
پرسنل این پایگاه که با زور سرکرده مزدور این پایگاه و مأموران حراست مجبور به گوش دادن سخنرانی یک آخوند شده بودند، قبل از اتمام سخنرانی در اعتراض به دجالگری و حرف‌های بی‌سروته او از مسجد پایگاه خارج شدند.
اعتراض پرسنل با واکنش فرمانده مزدور پایگاه مواجه شد، که البته نتوانست در برابر پرسنل معترض کاری انجام بدهد.
غارت‌شدگان و سهامداران پروژه کیمیا مربوط به تعاونی مسکن فرماندهی آماد و پشتیبانی نیروی زمینی هم در۱۷مرداد در اعتراض به اختلاس‌های صورت گرفته توسط کارگزاران رژیم، در مقابل قضاییه آخوندی تجمع کردند.
خروش فرهنگیان و بازنشستگان فرهنگی نیز هم‌چون ماه‌های گذشته ادامه یافت، از جمله، تجمع بیش از هزار نفر معلمان حق‌التدریس مقابل وزارت آموزش و پرورش در روز ۱۳مرداد است.
روز ۱۴مرداد ۹۸نیروی سرکوبگر انتظامی در وحشت از گسترش تجمع اعتراضی بازنشستگان و شاغلین فرهنگی در مقابل اداره آموزش و پرورش اصفهان، چندین برابر تجمع‌کنندگان مأمور وارد کرد تا از گسترش اعتراضات آنها جلوگیری کنند.
در همین روز جمع زیادی از مربیان پیش دبستانی در اهواز در یک حرکت اعتراضی وارد ساختمان اداره آموزش و پرورش در استان شده و تجمع اعتراضی برگزار کردند.
همچنین روز دوشنبه ۱۴مردادماه تجمع معلمان شاغل و بازنشسته مقابل اداره آموزش و پرورش کرمانشاه بر گزارشد، معلمان با شعارهایی نظیر«این‌همه بی‌عدالتی هرگز ندیده ملتی،معلم زندانی آزاد باید گردد، زندان-تهدید دیگراثر ندارد»ّ، اعتراضاشان را نسبت به سیاست سرکوب به‌خصوص سرکوب معلمان اعلام کردند.
اعتراضات توسط سایر اقشار مردم ادامه یافت.
از جمله از تجمع مردم منطقه سادات حسینی دهدز در چهار محال و بختیاری، تخریب دکل مخابراتی توسط مردم ماسال در گیلان، حرکت‌های اعتراضی غارت‌شدگان علیه مؤسسات چپاول نظیر کاسپین و...، تحصن کارگران منطقه چهار شهرداری تبریز، اعتراض کامیون‌داران درکوچصفهان، اعتراض پرستاران بیمارستانهای مشهد، اعتراض کارگران کنتورسازی قزوین، می‌توان نام برد
ایستادگی در مقابل مأموران سرکوبگر و گوشمالی دادن آنها نمونه‌های متعدد در این ماه داشت طوری که در مواردی مأموران ناچار به فرار شدند، و یا فردی که مأموران قصد دستگیری وی را داشتند از چنگشان خارج کرده و فراری دادند.
مقاومت مردمی در مقابل نیروهای سرکوبگر آن‌چنان باعث دلهره در میان مهره‌ها و رسانه‌های نظام شده است که بسیاری از آنها به نیروی انتظامی هشدار می‌دهند که در برخورد با مردم
به‌ویژه جوانان جانب احتیاط را رعایت کند و بی‌گدار به آب نزند.
در یک نمونه روز۲۰مرداد ۹۸یک جوان با نیروی انتظامی در حوالی چهارراه ولیعصر در تهران درگیر شد.
در این روز مأموران انتظامی این جوان را به بهانه این‌که «درپیاده رو پرسه می‌زند» مورد اذیت و آزار قرار دادند، اما این جوان مقاومت کرد و با آنها درگیر شد و یکی از آنها را گوشمالی داد.
سایت حکومتی رکنا ۲۰مرداد ۹۸ضمن انتشار فیلم کتک خوردن مأمور انتظامی نوشت مأمور نیروی انتظامی توسط یک جوان تهرانی ناک اوت شد.
رویارویی مردم با نیروهای سرکوبگر آن‌چنان باعث هراس سردمداران رژیم شده است که علی خامنه‌ای در دیدار با یکی از سرکردگان نیروی انتظامی اعتراف می‌کند، در هنگام دستگیری یکی از مردم توسط مأموران، مردم در صحنه به کمک فرد دستگیر شده می‌شتابند. (تلویزیون شبکه چهار ۲۶تیر ۹۸)
خشم و خروش مردمی هرگز درحد کنونی متوقف نخواهد شد، آن‌چنان که به‌رغم سبعیت نیروهای سرکوب در مقابل مردم، عبدالرضا رحمانی فضلی ضمن توجیه این جنایات و دلداری این نیروها با این گفته که «نیروهای امنیتی انتظامی (در)شرایط خوبی است»، به آنها هشدار می‌دهد: «اما این نباید ما را بگونه‌ای غفلت زده بکند و اعتراضات را نبینیم نارضایتی را نبینیم پیشگیری نکنیم پاسخ مناسب ندهیم و فکر بکنیم نه این نیست هر حادثه‌یی می‌تواند منجر بشود به یک اتفاق بزرگی که ما باید مراقب باشیم». (تلویزیون شبکه یک ۵مرداد ۹۸)
در قیام دی‌ماه۹۶جرقه قیام در مشهد زده شد، اما به فاصله یک روز این جرقه باعث شعله‌ور شدن قیام در سراسر کشو رشد، و مردم بسیاری از استانها و بسیاری از شهرهای بزرگ، لرزه بر ارکان نظام پوسیده ولایت‌فقیه انداختند.
هراس سرکردگان رژیم از شرایط انفجاری جامعه و نگرانی آنها از بروز قیامهای دیگر، بیانگر چرخش تعادل‌قوا به نفع مردم و به زیان رژیم است. و با کانون‌های شورشی و ارتش آزاری راه خود را برای تحقق آزادی در کشور مان باز خواهد کرد
و این حاکمیت به سرنوشت محتوم خود گرفتار می‌شود و به زباله‌دان تاریخ افکنده می‌شود.
