مدتی است که رژیم ولایت فقیه در گرداب خطاهای راهبردی خودش دست‌وپا می‌زند و نمی‌تواند از آن خارج شود، برای جبران هر خطایی متوسل به انجام خطای دیگر می‌شود؛ زنجیره‌ای از خطاهای بزرگ که طبعاً قیمت سنگین آنرا مردم ایران می‌دهند.
آخرین نمونه از این عملکردهای شنیع رژیم، بی‌اعتنایی و لاپوشانی او در قبال شیوع بیماری کرونا در ایران است که تنها چند روز پیش و بعد از فوت چند هم‌وطن مجبور به اعتراف رسمی وجود آن در ایران شد.در حالی که از ۲ماه پیش از اعلام رسمی، چندین کادر پزشکی ـ که از نزدیک متوجه وجود و شیوع این بیماری شده و نسبت به ضرورت اطلاع‌رسانی همگانی و اعلام وضعیت اورژانس هشدار داده بودند؛ اما کارگزاران نظام رژیم همهٔ آنها را وادار به سکوت کرده بودند.
از سویی دیگر همزمان با اعلام وجود و گسترش این بیماری در ایران، هم‌چنان که انتظار آن میرفت، روز جمعه ۲اسفند، گروه ویژه اقدام مالی نام رژیم آخوندی را در فهرست سیاه خود قرارداد. قرار گرفتن مجدد رژیم در لیست سیاه بعد از ۳سال و نیم باز نگه‌داشتن دریچه استمالت با رژیم و انتظار واهی برای اصلاح آن انجام گرفت. این گروه مالی بعد از ناامید شدن کامل، دوباره این دریچه را به روی نظام آخوندی بست و شرط اصلی خروج رژیم از لیست سیاه خود را پذیرش ۲کنوانسیون پالرمو و سی اف تی دانست.
قبول و یا عدم قبول FATF
جنگ‌وجدال بر سر قبول و یا عدم قبول این توافقنامه‌ها یکی از پایه‌های اصلی جنگ بین ۲باند اصلی رژیم طی این دوران بوده است. خامنه‌ای که حدود ۳۰سال است بر مسند ولایت فقیه تکیه زده، تمایل به تن‌دادن به قوانین، قراردادها و یا میثاق‌های بین‌المللی، از جمله قوانین مبارزه با پول‌شویی و تأمین مالی سازمانهای تروریستی ندارد؛ چرا که بنیان نظام و ولایت خودش بر همین مقوله‌ها سوار شده است. سال‌هاست که این رژیم به کمک گروهای نیابتی خود در خاورمیانه آتش جنگ فرقه‌گرایانه را شعله‌ور نگه‌داشته و به‌دنبال گسترش ام‌القری خود تا شرق مدیترانه است. خامنه‌ای در راه رسیدن به این هدف هیچ امساکی در هزینه کردن میلیاردها دلار برای تشکیل شبه‌نظامیان مزدور و مسلح کردن آنها در منطقه نداشته و نخواهد داشت. ایجاد فتنه و جنگهای مختلف در منطقه برای دور نگه‌داشتن نظام‌آخوندی از خطر سرنگونی است.
جالب آن است که نهادهای بین‌المللی ناظر بر جرایم مالی کشورها خود اعتراف می‌کنند که معلق شدن رژیم ایران از لیست سیاه در سال ۲۰۱۶ نیز یک امر سیاسی بوده است والا رژیم هیچ‌گاه نمی‌توانست به‌لحاظ فنی از این لیست خارج شود؛ بنابراین مماشات کشورهای اروپایی، وقت کافی به دیکتاتوری آخوندی داده بود تا بتواند قوانین خواسته شده را تصویب کند اما خامنه‌ای که استراتژی خود را بر اساس تروریسم و انزوای بیشتر از جامعه بین‌المللی و سرکوب گسترده‌تر در داخل کشور سوار کرده است، تن به شفاقیت مالی و پایان دادن به حمایت از تروریسم نداد.
تام کیتینگ، مدیر مرکز مطالعات جرایم و امنیت مالی در مؤسسه سلطنتی قوای متحد بریتانیا می‌گوید: «پس از توافق هسته‌ای، ایران که چند سالی بود وارد این لیست شده بود، موقتاً از آن خارج شد». تام کیتینگ معتقد است که خارج کردن ایران از لیست سیاه در سال ۲۰۱۶، یک تصمیم سیاسی بود که حالا اف.ای.تی‌اف را در "مخمصه" قرار داده است. او می‌گوید: «این نهادی است که تصمیم‌هایش باید فنی باشد، نه سیاسی».(بازتاب-۴اسفند ۹۸)
ترس از عملکرد FATF در آینده‌ای نزدیک
حال که موضوع FATF به مقدار زیادی تعیین‌تکلیف شده، کارگزاران رژیم منتظر هستند که ببینند رویکرد تعداد اندکی از کشورها و بانک‌هایی که طی این مدت با رژیم روابط اقتصادی داشتند چه خواهد بود.
چرا که اکنون رژیم وارد لیست سیاه FATF شده، هر کشوری حق دارد که از رژیم در قبال هر گونه داد و ستد مالی سؤال کند تا مطمئن شود که در این داد و ستدها ردی از پول‌شویی و معامله با شبکه‌های تروریسم وجود ندارد. عواقب اولیه این امر برای رژیم کند شدن معاملات، بالا رفتن قیمت واردات به همان نسبت پایین آمدن ارزش صادرات خواهد بود.
روحانی طی سخنانی در جلسه هیأت دولت مجدداً به شکوه و شکایت از باند غالب در رابطه با عدم پذیرش کنوانسیونهای پالرمو و سی اف تی پرداخت و گفت: «قصد دولت، اعلام تصمیم جدی نظام در مبارزه با پول‌شویی و جرایم سازمان‌یافته و تأمین مالی تروریسم بود.... در هرحال FATF، عدم تصمیم جمعی خارج از اختیار دولت و مجلس را بهانه قرار داده و مصوبه‌ای خلاف مصالح ملت ایران صادر کرد که همان‌گونه که انتظار میرفت موجب خرسندی آمریکا شد و توجیه‌گر تشدید تحریم‌های ظالمانه و غیرانسانی خواهد بود.... البته محدودیت تحریم‌های آمریکا خیلی شدیدتر و بیشتر از محدودیت‌های FATF است ولی تلاش دولت برای آن بود که مصوبه FATF، مجوزی به دولت آمریکا برای فشار بیشتر به طرف‌های تجاری ما ندهد».(آفتاب یزد-۵اسفند ۹۸)
بهانه ندادن به دست آمریکا
حرف مشترک ظریف و روحانی در شماتت کردن رقبای باندی خود این است که رفتن در لیست سیاه (FATF) به آمریکا فرصت بهانه‌جویی برای فشار بیشتر به رژیم می‌دهد. منظور از بهانه‌جویی به زبان روحانی همان استفاده آمریکا از یک اهرم بین‌المللی است که به‌وسیله گروه FATF در اختیار آمریکا قرار گرفته است چرا که اگر از الآن هر کشور و بانکی بخواهد با ایران که در لیست سیاه FATF می‌باشد وارد معامله شود به‌طور خودکار زیر ذره‌بین تحقیقات وزارت خزانه‌داری و «گروه اقدام علیه ایران» آمریکا قرار خواهد گرفت.
واکنش دوستان نزدیک و انزوای بیشتر رژیم
کشورهای روسیه و چین که آزادانه با رژیم به معاملات اقتصادی می‌پرداختند اکنون باید در روابط اقتصادی با رژیم، احتیاط به خرج دهند و بی‌گدار به آب نزنند، چرا که اکنون چماق تحریم‌های اقتصادی آمریکا نیز به‌عنوان تضمین اجرایی این لیست بالا رفته است.
هر چند که همین کشورهای دوست هم از چندی پیش در رابطه با پیامدهای وارد شدن در لیست به رژیم هشدار داده بودند.
از طرف دیگر میزان معامله‌یی که این بانکها و کشورهای دوست با ایران دارند نسبت به حجم معاملاتی که با بقیه کشورها دارند آن‌قدر کم و ناچیز است که می‌توان حدس زد آنها برای ادامه رابطه اقتصادی با رژیم چندان اصرار نخواهند داشت.
آب باریکه‌هایی که قطع می‌شوند
از زمانی که تحریم‌های جدید آمریکا علیه رژیم آغاز گردید، در یک روند گسترش یابنده روزبه‌روز حلقه طناب تحریم‌ها بر گردن اقتصاد رژیم فشرده‌تر شد تا جایی که اکنون کارگزاری از درون رژیم پیدا نمی‌شود که بخواهد بگوید این تحریم‌ها بی‌حاصل است.
اما این تحریم‌ها در یک رشد فزاینده روزبه‌روز راه باریکه‌ای را که میزان اندکی آب به زمین خشک اقتصاد ایران می‌رساند را از بین می‌برد. تا روزی که اقتصاد فروپاشیده تبدیل به جرقه‌ای برای شعله‌ور شدن قیام اجتماعی شود، فرصتی که مردم محروم و میلیون‌ها انسانی که زیرخط فقر زندگی می‌کنند آن را از دست نداده و موجودیت رژیم را در خیابان‌ها به چالش می‌کشند تا با سرنگونی‌اش به یک زندگی با کرامت و آزاد دست یابند.
