728 x 90

الـهـه‌های یاد - در سالگرد فروغ جاویدان - نسیم هامون

فروغ جاویدان
فروغ جاویدان
سالهاست الهه‌ی یادتان را
کوه و سرو و بوته‌های علف
به نیایش ایستاده‌اند
و در سوگتان
سنگ‌های راه هم
در یادهایشان... آرام... می‌گریند.
ـ جهان را
حتی خاموش و بی‌صدا
بگذار لحظه‌یی بگرید
که اعتراف به عشق
فریب آدمی نیست ـ

«ماندن»
نه به‌خاطر زیستن
«رفتن»
نه به‌خاطرمرگ
که عشق
پرواز رازآلود پرنده‌یی‌ست
که درآشیان امیدهای زیبای آدمی تخم می‌گذارد.

پاییزهای دلگیر جهان را بدرود گفتن
بدرود: عشقهای بی‌فرجام!
همزاد سالهای تجاوز را در خویش کشتن
بدرود: قلب‌های سنگواره‌ی قرنهای سربی!
سالهاست اینسان رنج تعریف آدمی را
با آبشار عظیم نام و نگاهتان
بر ما می‌بارید...

سالهاست از تلاقی آسمان و دریا می‌آیید
چون نشاط معصومانه‌ی دو مهر...
دریغا که صدای یادتان
در پژواک واژه‌ها نمی‌گنجد؛
نه در احساس کریمانه‌ی موسیقی
یا طرح قصه‌یی و
بلوغ شعری.

سالهاست کوه و سرو و بوته‌های علف
الهه‌ی یادتان را
به نیایش ایستاده‌اند
و موسیقی نامتان
در مویرگ‌های خلق
با یال بلند خاطره
در گذر فرداها می‌وزد...
										
											<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/34befc13-c766-4c8e-ad92-29d53f6520dd"></iframe>
										
									

گزیده ها

تازه‌ترین اخبار و مقالات