بیشترین عنوانهای روزنامه‌های حکومتی در روز شنبه 14مرداد به تکرار مطالب مربوط به نمایش تنفیذ روحانی توسط خامنه‌ای اختصاص دارد. در کنار اینها، عنوانهای مربوط به سهم‌خواهی قدرت در کابینه روحانی به‌خصوص از طرف باندهای موسوم به اصلاح‌طلب سهم چشم گیری دارند:
آرمان: امیر محبیان: نگاه مردم به دست روحانی است
آرمان: نامه 157نماینده به رئیس جمهور- 140نماینده مرد بودند
ابتکار: عکس اصلاح طلبی در قاب اعتدالگرای
شرق: این کابینه روحانی است؟
مردم‌سالاری: کواکبیان: به هر وزیر پیشنهادی که صادقانه برنامه همسو با مطالبات اکثریت مردم نداشته باشد رأی خواهیم داد
روزنامه‌های باند حسن روحانی به ضرورتهای پاسخگویی به ادعاهای مطرح شده از طرف خامنه‌ای در خصوص معیشت مردم و همدلی و وحدت تأکید کرده و نسبت به پیآمد پایبند نبودن به الزامات آن که همانا جام های زهر بعدی است هشدار داده‌اند:
جمهوری اسلامی: سرمقاله: زیربنای تمام اهداف و آرمانها وحدت است.
واقعیت این است که در بخش گفتاری هیچ کمبودی در این زمینه نداریم ولی نگرانی این است که... در عمل محقق نشد. آنچه موجب نگرانی است حل نشدن اختلاف‌نظرها و منجر شدن آن به مشاجرات لفظی علنی است که در لایه‌های مختلف جامعه به کشمکش‌های عمیق تبدیل می‌شود. و تأسف بالاتر این‌که این مشاجرات به بدنه جامعه سرایت کرده.
جهان صنعت: هنگامی که در بالاترین سطح رهبری کشور نسبت به «معیشت مردم» که معنایی کلی دارد، نگاهی اولویت‌مند می‌شود یعنی «معیشت» خود به خط قرمز بدل شده که باید از آن گذر کرد است؛ خط قرمزی که وحشتناک‌ترین نماد آن در برخی آگهی‌های رسانه‌یی و یا چسبانده شده به در و دیوار، خودنمایی می‌کند؛ «پسربچه‌فروشی- قیمت قابل مذاکره و شماره تلفن...» در اینجاست که باید حدیث مفصل بخوانیم از این مجمل که در صورت خوانده شدن باید به این واقعیت رسید که برای تحقق «تامین معیشت مردم» که امروز در بالاترین سطوح رهبری نظام مطرح می‌شود، باید اراده گذر از برخی اما و اگرها وجود داشته باشد، وگرنه شرایط از این هم بدتر خواهد شد.
در روز نامه‌های باند خامنه‌ای دود و دم روزنامه‌های باند رقیب در مورد شرکت مهمانهای خارجی در جریان نمایش تحلیف به سخره گرفته شده است:
کیهان: یادداشت روز: عده‌یی تلاش می‌کنند سفر موگرینی به ایران برای شرکت در مراسم تحلیف آقای روحانی را به‌عنوان یک «دستاورد برجام» فاکتور کنند! تحقیر از این بالاتر؟! با تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان که نقض صریح و قطعی برجام است همراهی می‌کنند و بلافاصله ، برای عرض تبریک و رایزنی جهت اجرای تمام و کمال توافق (بخوانید حصول اطمینان از ادامه پایبندی ایران به انجام تعهدات) به کشورمان سفر می‌کنند و ما هم این سفر را دستاورد برجام جا می‌زنیم!
آقایان! امروز اگر، تمام ایران را هم تعطیل می‌کردیم، رهبران تمام کشورهای دنیا هم برای شرکت در مراسم تحلیف به ایران می‌آمدند، تا زمانی که تحریم‌ها اضافه می‌شوند و از انجام تعهدات حریف هم خبری نیست، این آمدنها و رفتن‌ها هیچ آورده اقتصادی و غیراقتصادی برایمان نخواهند داشت جز تحقیر.
روزنامه‌های باند روحانی در خصوص ترکیب کابینه ضمن سهم‌خواهی برای روحانی خط و نشان کشیده‌اند:
شرق: پس دور از انتظار نیست کابینه‌ای بر سر کار بیاید که کمترین تعارض و تقابل را با این منطق استراتژیک داشته باشد. گرچه چنین ترکیبی در کابینه روحانی اجتناب‌ناپذیر به‌نظر می‌رسد، نباید حامیان روحانی برای دفاع از این ترکیب، دست به توجیه و دستکاریِ مفاهیم سیاسی بزنند؛ همان کاری که اخیراً حامیان ذی‌نفع در دولت دوازدهم انجام می‌دهند. روحانی هرچه به‌سوی آینده گام برمی‌دارد، این اتحادها و ائتلاف‌ها شکننده‌تر می‌شود. این سؤال اساسی در حال شکل‌گیری است که آیا روحانی آمادگی تنها ماندن را دارد یا نه؟
شرق: نه مگر انتظارِ عمل به وعده‌ها «حق مردم است!»
نکته پرسش‌برانگیز این است که روحانی، حتی معاونت امور زنان و خانواده را نیز مکلف به اجرای برخی از این وعده‌ها، که یکی از آنها به نظر ایشان بازنگری این باور ایشان است که: «فقه اسلامی در شرایط امروز از سوی حوزه علمیه نیاز به بازنگری دارد و ما از حوزه‌های علمیه تقاضا می‌کنیم که به اصل زمان و مکان توجه بیشتری بکنند»، نکردند!
با توجه به خبرهای گوناگونی که در این دو، سه ماه اخیر، چه از سوی زنان و مردان در دولت، چه از سوی وسایل ارتباط جمعی (میدیا) و چه از سوی برخی کنشگران حوزه حقوق زنان منتشر شده، هیچ زنی به‌عنوان وزیر در دولت دوازدهم برگزیده نشده است. گرچه اگر هم این کار از سوی هر دولتی انجام می‌شد، هیچ تضمینی برای رسیدن زنان به حقوق حقه برابر و عادلانه‌شان نبود و تنها نقش «مسکن» می‌داشت؛ زیرا تا زمانی که تغییری اساسی و بنیادین در قوانین حقوق زنان و دستیابی آنان به حقوق اساسی‌شان در جمهوری اسلامی ایران صورت نگیرد، رسیدن به همه پستها و مقامهای اجرایی و فرهنگی و اقتصادی و هنری و سیاسی و. تنها دلخوشی کوتاه‌مدتی است برای آنان که به جای درمان، به تسکین قانع هستند.
آرمان: نگاه مردم به دست روحانی است
امیر محبیان: ما از کوته‌اندیشی‌ها ضربه‌های بسیار خورده‌ایم. در حالی که کشور گرفتار معضلاتی جدی است. ما در اقتصاد گره‌های کوری داریم، اما بعضی از اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان دنبال حاشیه‌سازی برای کشور هستند. این چه درایتی است؟
بی‌جهت جامعه و برخی مسئولان ما دچار خوش خیالی شده‌اند. گویی مشکلات آینده با عصای جادویی حل می‌شوند؛ این طور نیست. ارزیابی کنید ببینید تا چه اندازه چشم‌انداز قابل تحقق است؟
ظرف چهار سال گذشته آمار‌ها از رفع معضلات اصلی حکایت ندارد. البته دولتی‌ها معتقدند ماشین به دره افتاده دولت را فقط از دره بیرون کشیده‌اند. نمی‌دانم این چقدر ادعا و چه اندازه واقعیت است؟ ای‌کاش مناظره‌ای میان احمدی‌نژاد و روحانی برگزار می‌شد تا مردم می‌فهمیدند واقعاً وضعیت دولت چه بوده است؟ در هر حال دولت باید همه امکاناتش را برای حل مشکلات مردم به‌کار گیرد. مردم در نهایت به دست دولت نگاه می‌کنند نه به دهانش!
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع نیز برای آخوند روحانی خط و نشان کشیده‌اند:
وطن امروز: سرمقاله: اینک نوبت انتخاب روحانی است
خوب بود متنی که روحانی در مراسم تنفیذ قرائت فرمود! منتهای مراتب، قدردانی از نظام و رهبری معظم، در میدان عمل و وادی کار و خدمت، بیشتر به دل ملت می‌نشیند!. قطع به یقین، شرط ماندگاری تنفیذ، بهتر شدن زندگی مردمی است که در انتخابات و البته در امتحانات، هیچ وقت و هیچ کجا، نظام خود را تنها نگذاشتند! جریان متجلی این ضرب‌المثل که «سلام گرگ، بی‌طمع نیست» لیکن آقای روحانی را بدهکار خود می‌دانند! انتخاب با آقای روحانی است! بهتر کردن حال اقتصاد یا حال دادن به سیاست‌بازانی که سر میز و صندلی، رودربایستی با روحانی را ممنوع می‌خوانند! آقای روحانی! اتفاقاً نظام و مردم و من و ما هم با شما تعارف نداریم اما بر سر خدمت!
رسالت: توصیه ما به آقای روحانی این است که برای شروع یک فصل تازه در دولت دوازدهم، به‌صورت شفاف و روشن با دیگران ارتباط مثبت برقرار کنید. بر وسوسه‌های تضاد دیالکتیکی که چپ‌های علاج‌ناپذیر، مدام در شیپور آن می‌نوازند فائق آیید و عزم جزم فرمایید تا با همه نیروهای کشور کار کنید و بیهوده تضاد به جامعه تزریق نفرمایید. این‌که شما در جریان رقابتهای انتخاباتی سال 96مجبور به کارهایی شدید که بعد خودتان مجبور شدید آنها را متعلق به دوران رقابت بدانید که حالا دیگر همه آنها تمام شده، نشان می‌دهد که شما باید همت بیشتری را برای جلب باورهای مردم صورت دهید. این‌که مردم کشور با شما احساس فاصله کنند، نه فقط به نفع شما نیست، بلکه به نفع کشور هم نیست.
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه مطالبی هم در حمله به برجام و باند روحانی نوشته‌اند:
کیهان: لاپوشانی تحریم‌های آمریکا از سوی سخنگوی خانم موگرینی
سخنگوی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با نادیده گرفتن تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران مدعی شد طرفین توافق تاکنون به تعهدات خود پایبند بوده‌اند.
در حالی که موگرینی امروز برای شرکت در مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری آقای روحانی به تهران می‌آید، کاترین ری سخنگوی وی گفت: به باور ما تاکنون بر‌اساس توافق، همه طرف‌ها در انجام تعهدات خود موفق بوده‌اند.
سکوت اتحادیه اروپا در برابر عهدشکنی چندباره آمریکا در حالی است که سه کشور انگلیس و فرانسه و آلمان پس از ارسال ماهواره به فضا از سوی ایران، بلافاصله با آمریکا همراهی کرده و ضمن ارسال نامه به شورای امنیت سازمان ملل، اقدام ایران را ناقض قطعنامه 2231خواندند.
روزنامه‌های باند خامنه‌ای در جنگ باندی به برخی از بحرانهای اقتصادی اجتماعی اذعان کرده‌اند:
آفتاب یزد: تهران در محاصره 50میلیون موش نروژی
جوان: بحران در حال بازگشت دارو؛ برجام هم دوای درد برزخ دارویی نشد- در حال حاضر کمبود 200قلم داروی کمیاب در کشور، بیماران را در روند درمان دچار مشکل کرده است
خراسان: 468روستای چابهار محروم از آب آشامیدنی.
آرمان: امیر محبیان: نگاه مردم به دست روحانی است
آرمان: نامه 157نماینده به رئیس جمهور- 140نماینده مرد بودند
ابتکار: عکس اصلاح طلبی در قاب اعتدالگرای
شرق: این کابینه روحانی است؟
مردم‌سالاری: کواکبیان: به هر وزیر پیشنهادی که صادقانه برنامه همسو با مطالبات اکثریت مردم نداشته باشد رأی خواهیم داد
روزنامه‌های باند حسن روحانی به ضرورتهای پاسخگویی به ادعاهای مطرح شده از طرف خامنه‌ای در خصوص معیشت مردم و همدلی و وحدت تأکید کرده و نسبت به پیآمد پایبند نبودن به الزامات آن که همانا جام های زهر بعدی است هشدار داده‌اند:
جمهوری اسلامی: سرمقاله: زیربنای تمام اهداف و آرمانها وحدت است.
واقعیت این است که در بخش گفتاری هیچ کمبودی در این زمینه نداریم ولی نگرانی این است که... در عمل محقق نشد. آنچه موجب نگرانی است حل نشدن اختلاف‌نظرها و منجر شدن آن به مشاجرات لفظی علنی است که در لایه‌های مختلف جامعه به کشمکش‌های عمیق تبدیل می‌شود. و تأسف بالاتر این‌که این مشاجرات به بدنه جامعه سرایت کرده.
جهان صنعت: هنگامی که در بالاترین سطح رهبری کشور نسبت به «معیشت مردم» که معنایی کلی دارد، نگاهی اولویت‌مند می‌شود یعنی «معیشت» خود به خط قرمز بدل شده که باید از آن گذر کرد است؛ خط قرمزی که وحشتناک‌ترین نماد آن در برخی آگهی‌های رسانه‌یی و یا چسبانده شده به در و دیوار، خودنمایی می‌کند؛ «پسربچه‌فروشی- قیمت قابل مذاکره و شماره تلفن...» در اینجاست که باید حدیث مفصل بخوانیم از این مجمل که در صورت خوانده شدن باید به این واقعیت رسید که برای تحقق «تامین معیشت مردم» که امروز در بالاترین سطوح رهبری نظام مطرح می‌شود، باید اراده گذر از برخی اما و اگرها وجود داشته باشد، وگرنه شرایط از این هم بدتر خواهد شد.
در روز نامه‌های باند خامنه‌ای دود و دم روزنامه‌های باند رقیب در مورد شرکت مهمانهای خارجی در جریان نمایش تحلیف به سخره گرفته شده است:
کیهان: یادداشت روز: عده‌یی تلاش می‌کنند سفر موگرینی به ایران برای شرکت در مراسم تحلیف آقای روحانی را به‌عنوان یک «دستاورد برجام» فاکتور کنند! تحقیر از این بالاتر؟! با تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان که نقض صریح و قطعی برجام است همراهی می‌کنند و بلافاصله ، برای عرض تبریک و رایزنی جهت اجرای تمام و کمال توافق (بخوانید حصول اطمینان از ادامه پایبندی ایران به انجام تعهدات) به کشورمان سفر می‌کنند و ما هم این سفر را دستاورد برجام جا می‌زنیم!
آقایان! امروز اگر، تمام ایران را هم تعطیل می‌کردیم، رهبران تمام کشورهای دنیا هم برای شرکت در مراسم تحلیف به ایران می‌آمدند، تا زمانی که تحریم‌ها اضافه می‌شوند و از انجام تعهدات حریف هم خبری نیست، این آمدنها و رفتن‌ها هیچ آورده اقتصادی و غیراقتصادی برایمان نخواهند داشت جز تحقیر.
روزنامه‌های باند روحانی در خصوص ترکیب کابینه ضمن سهم‌خواهی برای روحانی خط و نشان کشیده‌اند:
شرق: پس دور از انتظار نیست کابینه‌ای بر سر کار بیاید که کمترین تعارض و تقابل را با این منطق استراتژیک داشته باشد. گرچه چنین ترکیبی در کابینه روحانی اجتناب‌ناپذیر به‌نظر می‌رسد، نباید حامیان روحانی برای دفاع از این ترکیب، دست به توجیه و دستکاریِ مفاهیم سیاسی بزنند؛ همان کاری که اخیراً حامیان ذی‌نفع در دولت دوازدهم انجام می‌دهند. روحانی هرچه به‌سوی آینده گام برمی‌دارد، این اتحادها و ائتلاف‌ها شکننده‌تر می‌شود. این سؤال اساسی در حال شکل‌گیری است که آیا روحانی آمادگی تنها ماندن را دارد یا نه؟
شرق: نه مگر انتظارِ عمل به وعده‌ها «حق مردم است!»
نکته پرسش‌برانگیز این است که روحانی، حتی معاونت امور زنان و خانواده را نیز مکلف به اجرای برخی از این وعده‌ها، که یکی از آنها به نظر ایشان بازنگری این باور ایشان است که: «فقه اسلامی در شرایط امروز از سوی حوزه علمیه نیاز به بازنگری دارد و ما از حوزه‌های علمیه تقاضا می‌کنیم که به اصل زمان و مکان توجه بیشتری بکنند»، نکردند!
با توجه به خبرهای گوناگونی که در این دو، سه ماه اخیر، چه از سوی زنان و مردان در دولت، چه از سوی وسایل ارتباط جمعی (میدیا) و چه از سوی برخی کنشگران حوزه حقوق زنان منتشر شده، هیچ زنی به‌عنوان وزیر در دولت دوازدهم برگزیده نشده است. گرچه اگر هم این کار از سوی هر دولتی انجام می‌شد، هیچ تضمینی برای رسیدن زنان به حقوق حقه برابر و عادلانه‌شان نبود و تنها نقش «مسکن» می‌داشت؛ زیرا تا زمانی که تغییری اساسی و بنیادین در قوانین حقوق زنان و دستیابی آنان به حقوق اساسی‌شان در جمهوری اسلامی ایران صورت نگیرد، رسیدن به همه پستها و مقامهای اجرایی و فرهنگی و اقتصادی و هنری و سیاسی و. تنها دلخوشی کوتاه‌مدتی است برای آنان که به جای درمان، به تسکین قانع هستند.
آرمان: نگاه مردم به دست روحانی است
امیر محبیان: ما از کوته‌اندیشی‌ها ضربه‌های بسیار خورده‌ایم. در حالی که کشور گرفتار معضلاتی جدی است. ما در اقتصاد گره‌های کوری داریم، اما بعضی از اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان دنبال حاشیه‌سازی برای کشور هستند. این چه درایتی است؟
بی‌جهت جامعه و برخی مسئولان ما دچار خوش خیالی شده‌اند. گویی مشکلات آینده با عصای جادویی حل می‌شوند؛ این طور نیست. ارزیابی کنید ببینید تا چه اندازه چشم‌انداز قابل تحقق است؟
ظرف چهار سال گذشته آمار‌ها از رفع معضلات اصلی حکایت ندارد. البته دولتی‌ها معتقدند ماشین به دره افتاده دولت را فقط از دره بیرون کشیده‌اند. نمی‌دانم این چقدر ادعا و چه اندازه واقعیت است؟ ای‌کاش مناظره‌ای میان احمدی‌نژاد و روحانی برگزار می‌شد تا مردم می‌فهمیدند واقعاً وضعیت دولت چه بوده است؟ در هر حال دولت باید همه امکاناتش را برای حل مشکلات مردم به‌کار گیرد. مردم در نهایت به دست دولت نگاه می‌کنند نه به دهانش!
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع نیز برای آخوند روحانی خط و نشان کشیده‌اند:
وطن امروز: سرمقاله: اینک نوبت انتخاب روحانی است
خوب بود متنی که روحانی در مراسم تنفیذ قرائت فرمود! منتهای مراتب، قدردانی از نظام و رهبری معظم، در میدان عمل و وادی کار و خدمت، بیشتر به دل ملت می‌نشیند!. قطع به یقین، شرط ماندگاری تنفیذ، بهتر شدن زندگی مردمی است که در انتخابات و البته در امتحانات، هیچ وقت و هیچ کجا، نظام خود را تنها نگذاشتند! جریان متجلی این ضرب‌المثل که «سلام گرگ، بی‌طمع نیست» لیکن آقای روحانی را بدهکار خود می‌دانند! انتخاب با آقای روحانی است! بهتر کردن حال اقتصاد یا حال دادن به سیاست‌بازانی که سر میز و صندلی، رودربایستی با روحانی را ممنوع می‌خوانند! آقای روحانی! اتفاقاً نظام و مردم و من و ما هم با شما تعارف نداریم اما بر سر خدمت!
رسالت: توصیه ما به آقای روحانی این است که برای شروع یک فصل تازه در دولت دوازدهم، به‌صورت شفاف و روشن با دیگران ارتباط مثبت برقرار کنید. بر وسوسه‌های تضاد دیالکتیکی که چپ‌های علاج‌ناپذیر، مدام در شیپور آن می‌نوازند فائق آیید و عزم جزم فرمایید تا با همه نیروهای کشور کار کنید و بیهوده تضاد به جامعه تزریق نفرمایید. این‌که شما در جریان رقابتهای انتخاباتی سال 96مجبور به کارهایی شدید که بعد خودتان مجبور شدید آنها را متعلق به دوران رقابت بدانید که حالا دیگر همه آنها تمام شده، نشان می‌دهد که شما باید همت بیشتری را برای جلب باورهای مردم صورت دهید. این‌که مردم کشور با شما احساس فاصله کنند، نه فقط به نفع شما نیست، بلکه به نفع کشور هم نیست.
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه مطالبی هم در حمله به برجام و باند روحانی نوشته‌اند:
کیهان: لاپوشانی تحریم‌های آمریکا از سوی سخنگوی خانم موگرینی
سخنگوی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با نادیده گرفتن تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران مدعی شد طرفین توافق تاکنون به تعهدات خود پایبند بوده‌اند.
در حالی که موگرینی امروز برای شرکت در مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری آقای روحانی به تهران می‌آید، کاترین ری سخنگوی وی گفت: به باور ما تاکنون بر‌اساس توافق، همه طرف‌ها در انجام تعهدات خود موفق بوده‌اند.
سکوت اتحادیه اروپا در برابر عهدشکنی چندباره آمریکا در حالی است که سه کشور انگلیس و فرانسه و آلمان پس از ارسال ماهواره به فضا از سوی ایران، بلافاصله با آمریکا همراهی کرده و ضمن ارسال نامه به شورای امنیت سازمان ملل، اقدام ایران را ناقض قطعنامه 2231خواندند.
روزنامه‌های باند خامنه‌ای در جنگ باندی به برخی از بحرانهای اقتصادی اجتماعی اذعان کرده‌اند:
آفتاب یزد: تهران در محاصره 50میلیون موش نروژی
جوان: بحران در حال بازگشت دارو؛ برجام هم دوای درد برزخ دارویی نشد- در حال حاضر کمبود 200قلم داروی کمیاب در کشور، بیماران را در روند درمان دچار مشکل کرده است
خراسان: 468روستای چابهار محروم از آب آشامیدنی.
