کابینه جدید روحانی موضوع اغلب عنوانها در روزنامه‌های باند خودش و همسو با او هست، در برخی روزنامه‌های این گروه تیترهای متناقض هم می‌بینیم:
آرمان: این هم کابینه روحانی، دولت سه سال جوان شد
آرمان: سوراخ کردن قایق روحانی اصلاح‌طلبان را غرق می‌کند
آرمان: برآیند حداقلی و حداکثری کابینه
آفتاب یزد: کابینه خنثی- نمایندگان مجلس: راضی نیستیم – فعالان سیاسی: ناامیدکننده اما قابل درک
اعتماد: اندکی تغییر- نیمی از کابینه تغییر کرد اما حامیان رئیس‌جمهور راضی نیستند – تیم سیاسی باقی ماند- تیم اقتصادی ترمیم شد- تیم فرهنگی دولت تغییر کرد – غیبت زنان در لیست وزرای پیشنهادی
جهان صنعت: وعده‌های فراموش شده روحانی
همدلی: «بیم» های پر رنگ کابینه «امید» - جای وزیران زن در کابینه برای چهارسال دیگر خالی ماند- ربیعی و رحمانی فضلی با وجود بی‌رغبتی حامیان روحانی باز هم به مجلس معرفی شدند
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای هم کابینه روحانی موضوع اول تیترهایشان است:
جوان: کابینه دوازدهم با تغییر ۹نفر از ۱۸وزیر به مجلس معرفی شد – روحانی به تدبیر نیمی از کابینه خود امید نداشت
کیهان: کابینه دوازدهم معرفی شد، وزیران با وعده‌ها همخوانی دارند؟
وطن امروز: دولت پیرتر شد
وطن امروز: آیا در ایران قحط الرجال است؟
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه برخی از تیترهایشان را به برجسته کردن شکاف در حامیان روحانی اختصاص داده‌اند.
جوان:نگاه قبیله‌ای به کابینه ملی- اصلاح‌طلبان این روزها از سر سهمی که در کابینه می‌خواستند با روحانی بد شده‌اند. انتقادات صریح و هشدارهای صریح‌تر نشان می‌دهد که آنها اگر از سهمشان در کابینه ناراضی باشند به‌زودی از روحانی عبور خواهند کرد
کیهان: گلایه‌ها و توقعات فاطمه هاشمی از دولت اعتدال
کیهان: فراکسیون امید: تغییرات حداقلی است به چند وزیر رأی نمی‌دهیم
تخاصمات باندی حول ماجرای گرفتن عکس سلفی با موگرینی توسط نمایندگان مجلس ارتجاع در روزنامه‌های هر دو باند حکومتی در روز چهارشنبه 18مرداد هم ادامه دارد. برخی روزنامه‌ها علت این رویکرد را در عقب‌ماندگی تاریخی و بن‌بست نظام توصیف کرده‌اند:
ابرار: لاریجانی: عکس با موگرینی سهل‌انگاری بود
کیهان: حاشیه‌ای قابل تأمل توسط برخی نمایندگان ایجاد شد که همه ما را نسبت به یک پس‌رفت عمیق‌تر حساس می‌کند. رفتار مبتذل برای گرفتن عکس سلفی با یک مقام نیمه تشریفاتی غربی، آن قدر جلف بود که که روزنامه ایتالیایی کوریره دلاسرا آن را «خود باختگی» و «شرم‌آور از نگاه مردم عادی» «توصیف کرد. چنین اتفاقی، عارضه یک بیماری 70 – 160ساله است... با همین تحریف‌ها بود که برخی مدیران به نقطه رونمایی دشمن از مادر تحریم‌ها رسیدند اما هم‌چنان مادر مذاکره را به رخ می‌کشند!
ایران: شکوه تحلیف را ندیدند، سلفی را دیدند
رحیمی به‌نقل از لاریجانی: اقدام صدا و سیما در به حاشیه کشاندن مراسم تحلیف، خلاف منفعت ملی بود و تذکر خواهیم داد
در روزنامه‌های هر دو باند حاکم به بحرانهای اقتصادی اجتماعی هم اذعان شده است:
آرمان: 5300زندانی در انتظار اعدام
آرمان: افزایش 32درصدی طلاق در تهران
ابرار: با 184رای موافق تخلفات بانک مرکزی از عدم اجرای قانون درباره مؤسسه کاسپین به قوه قضاییه ارجاع شد
جهان اقتصاد: رئیس کل بانک مرکزی: گول سود بالای مؤسسات را نخورید
کیهان: معاون ستاد مبارزه با قاچاق کالا: 20درصد تجارت کشور را قاچاق تشکیل می‌دهد
معاون فرهنگی و پژوهشی ستاد مبارزه با قاچاق کالا گفت: حجم قاچاق ۱۲.۵میلیارد دلار است که 20درصد تجارت کشور را تشکیل می‌دهد.
تیترهای مربوط به بحرانهای منطقه‌یی و جهانی رژیم هم در کنار تیترهای مربوط به دعوای سهم‌خواهی در دولت جدید حجم قابل توجهی دارند:
ابرار: ظریف: آمریکایی‌ها باید هزینه توقف برجام را بپردازند
رسالت: فواد ایزدی: دشمنی با آمریکا باید به اجماع تبدیل شود
جوان: صالحی می‌خواهد بدون آمریکا هم برجام را اجرا کند!
کیهان: عملیات مشترک داعش و آمریکا علیه حشدالشعبی، 40نفر شهید شدند
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع در حمله به ترکیب کابینه جدید روحانی به شکافها در ساختار نظام اذعان کرده‌اند:
کیهان: سیاست و مدیریت سٍلفی
حاشیه‌ای قابل تأمل توسط برخی نمایندگان ایجاد شد که همه ما را نسبت به یک پس‌رفت عمیق‌تر حساس می‌کند. رفتار مبتذل برای گرفتن عکس سلفی با یک مقام نیمه تشریفاتی غربی، آن قدر جلف بود که که روزنامه‌ایتالیایی کوریره دلاسرا آن را «خود باختگی» و «شرم‌آور از نگاه مردم عادی» «توصیف کرد. چنین اتفاقی، عارضه یک بیماری 70 – 160ساله است.
بهشتی خطاب به امام... نوشت «دوگانگی موجود میان مدیران کشور بیش از آن که جنبه شخصی داشته باشد، به اختلاف دو بینش مربوط می‌شود... بینش اول در برابر بیگانگان و هجوم تبلیغاتی و سیاسی و اقتصادی و نظامی آنها سخت به توکل بر خدا و اعتماد به‌نفس و تکیه بر توان امت اسلامی و پرهیز از گرفتار شدن در دام داوریها یا دلسوزی بیگانگان معتقد و ملتزم؛ بینش دیگر هر چند دلش همین را می‌خواهد و زبانش همین را می‌گوید و قلمش همین را می‌نویسد اما چون همه مختصات لازم برای پیمودن این راه دشوار را ندارد، در عمل لرزان و لغزان».
امروز وقتی در چهار چوب جمهوری اسلامی سیاست ورزی می‌کنیم، مراد ما کدام اسلام است؟ یکی از نمایندگان حاضر در سلفی حقارت، اتفاقاً شیخی است که سابقه حمایت از سران فتنه را دارد. او زمانی نه چندان دور مدعی شد «روضه را از امام حسین (ع) و کنسرت را از امام حسن (ع) آموختیم که برای روزه داری و شربت دادن به مردم تقسیم کار کرده بودند»!
این اختراع و اجتهاد‌های من‌درآوردی از کجا می‌آید؟ معمولا خط «تحریف» پا جای پای «انحراف» می‌گذارد و بیراهه رفتن‌ها را ماله می‌کشد... اسلام هّرهّری، حد و مرزی در هنجارشکنی نمی‌شناسد. از انحرافات کوچک شروع می‌شد و فرسنگ‌ها زاویه ختم می‌گردد... 14قرن بعد، نفاق پیچیده‌ای به نام «جنبش سبز» سر برآورد که شیخ و سید‌های کذایی سلسله جنبان آن بودند
چند سال پیش آقای روحانی در زنجان گفت: «کربلا درس مذاکره به ما می‌دهد». این تعبیر خلاف واقع از کجا آمد؟ آقای روحانی اخیراً هم در مراسم تنفیذ گفت: «ما امامت را از امام علی (ع)، شهادت را از امام حسین (ع) و شریعت را از امام صادق (ع) آموختیم؛ اما امام رضا (ع) به ما سیاست را آموخت. امام رضا حکیمانه توطئه جباران زمان را با سر انگشت تدبیر به فرصتی برای گسترش اندیشه و آرمان حق‌جویان بدل کرد». آیا امام علی و امام حسین علیهما السلام، سیاست نداشتند و تدبیر درست به ما نمی‌آموزند؟ و آیا امام رضا (ع) با طاغوتها مرزبندی صریح نکرد و مثلاً درباره مامون گفت: «او کدخداست» و «من او را بسیار مودب یافتم» ؟!
مشکل عمده از آنجا آغاز می‌شود که بخواهیم مسلمان باشیم اما سلیقه‌ای و دلبخواه عمل کنیم با به تعبیر قرآنی «نومن ببعض و نکفر ببعض» باشیم
ناگهان سیاستمدار سابقه‌داری پیدا می‌شود که برای مذاکره با آمریکا، ذوق زده شود و بگوید «تابو شکست و مسأله سخت همین بود که تابو بشکند»! آیا این ذوق‌زدگی پر خسارت‌تر بود یا سلفی سفیهانه چند نماینده دون پایه و جو گرفته با موگرینی؟ این سلفی بدتر است یا گفتن و تیتر کردن جملاتی از قبیل «امضای کری تضمین است»، «وزیر خارجه آمریکا قول داده جبران کند»، «نباید مقابل قدرتهای بزرگ ایستاد، با شعارهایی که بعضاً توخالی هم هست»، «آمریکا ظرف 5دقیقه می‌تواند تمام توان دفاعی ما را نابود کند»، «ما جز در پختن آبگوشت بزباش و قرمه سبزی، قدرت رقابت در هیچ فناوری و صنعتی را نداریم» و «باید مدیر صنعتی و اقتصادی را از خارج وارد کنیم» ؟!
برای توجیه نرمش یکسویه با آمریکا، از صلح امام حسن (ع) گفتند و هورا کشیدند،
با همین تحریف‌ها بود که برخی مدیران به نقطه رونمایی دشمن از مادر تحریم‌ها رسیدند اما هم‌چنان مادر مذاکره را به رخ می‌کشند!
اگر می‌خواهیم در 1460روز پیش‌رو خسارت زده نباشیم، لاجرم باید توبه و اصلاح مسیر کنیم و برگردیم و ببینیم کجا‌ها در شنیدن و به جان خریدن رهنمود‌های راهبردی رهبر حکیم انقلاب، کاهلی و کوتاهی کرده‌ایم. همه به این توبه محتاجیم و مدیران، نیازمندتر.
حلقه‌ای که علناً گفت نگاه کاتالیزوری به دولت یازدهم دارد، بی‌تردید دولت جدید را زمین می‌زند، اگر که دست رد رئیس‌جمهور بر سینه آن نخورد.
جوان: سرمقاله: کابینه جدید و انتظارات پیش رو
رقبای آقای روحانی می‌توانند با ضرس قاطع بگویند هیچ سهمی از کابینه دوازدهم نداشته و آقای روحانی کابینه یکدست خود را با خیالی آسوده چینش و معرفی کرده است و اگر هم فشاری بوده صرفاً از طرف شرکای انتخاباتی وی در طیف اصلاحات بوده است. از این پس با رأی اعتماد مجلس که بعید است با ترکیبی که امروز در مجلس حاکم است مشکلی پیش بیاید، رئیس‌جمهور باید به مطالباتی پاسخ دهد که چند ماه است این مطالبات منوط به کابینه جدید و شروع فعالیت دولت دوازدهم شده است... دومین اشکال کابینه دوازدهم وجود افرادی از کابینه یازدهم است که هم از لحاظ کارآمدی محل انتقاد جدی هستند و هم در نحوه برخورد آنها با مردم نوعی تبختر و حتی عدم نزاکت در گفتار را در دوران مسئولیت آنها در دولت فعلی شاهد بوده‌ایم. سومین اشکال این کابینه به استفاده ابزاری آنها از زنان برمی‌گردد. این دولت رقیب خود را در انتخابات به کسانی که قائل به حقوق زنان نیست، متهم می‌کرد و این در حالی است که با وجود آن شعارهای پر طمطراق، کوچک‌ترین امتیازی را به زنان برای کابینه معرفی کرده به مجلس لحاظ نکرده است.
روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای برای حسن روحانی خط و نشان کشیده‌اند:
جوان: توصیه‌های مقام معظم رهبری در مراسم تنفیذ برای این کابینه باید امری جدی تلقی شود. این‌که رهبری به رئیس‌جمهور فرمودند اولویتها در این دولت باید جدی گرفته شود، هم در هزینه کردها، هم در مقوله برقراری عدالت و ریشه‌کنی فساد دولت باید جدی وارد کار شود،
پرهیز از حاشیه‌سازی‌ها، گوش دادن به نظر ات مخالف، بی‌واسطه به میان مردم رفتن، قدر نیروهای انقلابی و پر انگیزه برای کار و خدمت کردن را داشتن، در مقابل دشمن تسلیم نشدن، در مقابل دین ستیزان آرام ننشستن، از توصیه‌هایی بود که رهبر فرزانه انقلاب در مراسم تنفیذ به رئیس‌جمهور محترم تأکید داشتند
رسالت: تبعات حقوقی تنفیذ و تحلیف
تحلیف، یعنی سوگند دادن... این سوگند، یک سوگند شرعی و قانونی است و تمام تبعات شرعی و حقوقی سوگند به خداوند را داراست. در فرهنگ دینی ما سوگند دروغ به خداوند و شکستن سوگند، هر دو، تبعات بسیار سنگینی دارد... رئیس‌جمهور محترم، حتماً متن سوگند نامه را بارها با دقت خوانده و در معانی هر جمله فکر کرده است. فراز مهمی از سوگند نامه‌این جمله است:
«سوگند یاد می‌کنم... از هر گونه خودکامگی بپرهیزم و از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است حمایت کنم و در حراست از، مرزها و استقلال سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور از هیچ اقدامی دریغ نورزم.»
اگر سیاستهای اقتصاد مقاومتی که به‌طور قانونی به دولت ابلاغ شده، خلاف سلیقه اقتصادی دولت باشد و پنج سال، در مسیرهای بی‌سر انجام آیین‌نامه نویسی سرگردان بماند و حالا فرمانده ستاد اقتصاد مقاومتی بگوید حتی مدیرانمان هم به آن عمل نمی‌کنند و اگر به جای اقتصاد مقاومتی، اقتصاد آسیب‌پذیر لیبرال سرمایه‌داری اجرایی شود، این مصداق خودکامگی است و تأسف بارتر این است که برجسته‌ترین شخصیت اقتصادی دولت، در سخنرانی عمومی خود بگوید اقتصاد مقاومتی آن است که به نظام سرمایه‌داری جهانی نزدیک شویم و آنقدر اعتمادسازی کنیم تا در کشور ما سرمایه‌گذاری کلان کنند
تعهد دیگر رئیس‌جمهور در مراسم تحلیف، دفاع از مرزهاست. اگر دولت همزمان با ایجاد ناتوی عربی، نیروهای نظامی را که پاسدار مرزهای جغرافیایی هستند تضعیف کند و بودجه آنها را کاهش دهد، اگر در زمانه ناتوی فرهنگی و شبیخون فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی را که یک ستاد قانونی و رسمی کشور است، پنج سال نیمه‌تعطیل نگه دارند و هم زمان طبق سلیقه خود، بدون برنامه مشخص، مرزها را به روی فضای مجازی دشمن بگشاید، سوگند خود را شکسته است.
فساد و چپاول موضوع حملات باند خامنه‌ای به برخی وزرای کابینه جدید روحانی است:
وطن امروز: زنگنه هیچ وقت در این‌باره توضیح نداد که چه چیزی ایشان را در عنفوان جوانی به یکباره تبدیل به یک ژنرال همیشگی کرد! ژنرال یک‌شبه‌ای که نزدیک به 40درصد از عمر خود را وزیر بوده است؛ قریب به 26سال وزارت و 2سال هم معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد. البته نیک از پرونده کاری ایشان پیداست که حاصل این 26سال هر چه باشد علی‌القاعده فتح‌الفتوح نیست. خاصه این‌که داستان پرملال «قرارداد کرسنت» هم در کارنامه‌این 26سال وزارت رخ داده است
قرارداد کرسنت هم در زمان مدیریت جناب زنگنه بر وزارت نفت دولت اصلاحات منعقد شده است. همه استدلال ایران در دادگاه قرارداد کرسنت هم بر اساس وجود فساد در جریان عقد این قرارداد استوار بود که با بازگشت جناب زنگنه و تیمش به وزارت نفت این استدلال و حجت حقوقی هم نقش بر آب شد. طرف اماراتی استدلال کرده است که اگر فسادی در کار بوده است پس چرا ایرانیان به کسانی که در مظان اتهام این فساد هستند دوباره بالاترین مقامهای اجرایی در وزارت نفت را اعطا کرده‌اند؟ قاعدتاً این استدلال برنده خواهد بود، چرا که در هیچ جای دنیا متهمان به فساد را دوباره به مناصب قبلی بازنمی‌گردانند.
اگر یک کاست سیاسی حاضر باشد برای حفظ یکی از اعضای خود این رقم را پرداخت کند، آنگاه اگر این شانس به تک‌تک ایرانیان داده شود که در چنین سطح وسیعی از نظر تبعات مدیریتی حمایت شوند، آیا آن‌وقت همه آنها یک ژنرال بالفعل نخواهند بود؟
آقای رئیس‌جمهور! واقعاً اگر چنین هزینه‌ای را می‌شود به پای یک مدیر و عملکردش ریخت، آیا این دور از انتظار شماست که ملت همه توقع داشته باشند وزیر شوند؟ به نظر شما در نهایت چه فرقی خواهد داشت؟
آیا عقد قرارداد با شرکت فرانسوی توتال با پذیرفتن همه ریسک بازگشت تحریم‌ها، آن‌چنان کار شاق و بزرگی است؟ آیا اخذ وام یک‌میلیارد یورویی از شرکت ویتول با وصفی که در ادامه خواهد آمد کار خاص و ویژه‌یی است؟ «نرخ بهره این هدیه 8درصد بوده است! آن هم در روزهایی که نرخ بهره لایبور روی یورو زیر ۵.۰درصد است و حتی روی اوراق اصطلاحا بنجل هم این نرخ حداکثر ۵.۳درصد است. این‌که وامی یورویی با بهره بیش از 2برابر گرفته شود کجایش شبیه هدیه است؟ کدام نیاز فوری وزارت نفت را واداشته که با وثیقه کردن فروش نفت آتی- که وثیقه کاملاً قابل اتکایی است- وام با بهره‌ای تا این حد کمرشکن بگیرد... البته این حرف‌ها را باید بیشتر با نمایندگان مجلس شورای اسلامی مطرح کرد ولی از فردای شوی مضحک سلفی‌گیران، این قاعدتاً انتظار نابجایی از نمایندگان است که بخواهیم متوجه این مسأله باشند.
آرمان: این هم کابینه روحانی، دولت سه سال جوان شد
آرمان: سوراخ کردن قایق روحانی اصلاح‌طلبان را غرق می‌کند
آرمان: برآیند حداقلی و حداکثری کابینه
آفتاب یزد: کابینه خنثی- نمایندگان مجلس: راضی نیستیم – فعالان سیاسی: ناامیدکننده اما قابل درک
اعتماد: اندکی تغییر- نیمی از کابینه تغییر کرد اما حامیان رئیس‌جمهور راضی نیستند – تیم سیاسی باقی ماند- تیم اقتصادی ترمیم شد- تیم فرهنگی دولت تغییر کرد – غیبت زنان در لیست وزرای پیشنهادی
جهان صنعت: وعده‌های فراموش شده روحانی
همدلی: «بیم» های پر رنگ کابینه «امید» - جای وزیران زن در کابینه برای چهارسال دیگر خالی ماند- ربیعی و رحمانی فضلی با وجود بی‌رغبتی حامیان روحانی باز هم به مجلس معرفی شدند
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای هم کابینه روحانی موضوع اول تیترهایشان است:
جوان: کابینه دوازدهم با تغییر ۹نفر از ۱۸وزیر به مجلس معرفی شد – روحانی به تدبیر نیمی از کابینه خود امید نداشت
کیهان: کابینه دوازدهم معرفی شد، وزیران با وعده‌ها همخوانی دارند؟
وطن امروز: دولت پیرتر شد
وطن امروز: آیا در ایران قحط الرجال است؟
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه برخی از تیترهایشان را به برجسته کردن شکاف در حامیان روحانی اختصاص داده‌اند.
جوان:نگاه قبیله‌ای به کابینه ملی- اصلاح‌طلبان این روزها از سر سهمی که در کابینه می‌خواستند با روحانی بد شده‌اند. انتقادات صریح و هشدارهای صریح‌تر نشان می‌دهد که آنها اگر از سهمشان در کابینه ناراضی باشند به‌زودی از روحانی عبور خواهند کرد
کیهان: گلایه‌ها و توقعات فاطمه هاشمی از دولت اعتدال
کیهان: فراکسیون امید: تغییرات حداقلی است به چند وزیر رأی نمی‌دهیم
تخاصمات باندی حول ماجرای گرفتن عکس سلفی با موگرینی توسط نمایندگان مجلس ارتجاع در روزنامه‌های هر دو باند حکومتی در روز چهارشنبه 18مرداد هم ادامه دارد. برخی روزنامه‌ها علت این رویکرد را در عقب‌ماندگی تاریخی و بن‌بست نظام توصیف کرده‌اند:
ابرار: لاریجانی: عکس با موگرینی سهل‌انگاری بود
کیهان: حاشیه‌ای قابل تأمل توسط برخی نمایندگان ایجاد شد که همه ما را نسبت به یک پس‌رفت عمیق‌تر حساس می‌کند. رفتار مبتذل برای گرفتن عکس سلفی با یک مقام نیمه تشریفاتی غربی، آن قدر جلف بود که که روزنامه ایتالیایی کوریره دلاسرا آن را «خود باختگی» و «شرم‌آور از نگاه مردم عادی» «توصیف کرد. چنین اتفاقی، عارضه یک بیماری 70 – 160ساله است... با همین تحریف‌ها بود که برخی مدیران به نقطه رونمایی دشمن از مادر تحریم‌ها رسیدند اما هم‌چنان مادر مذاکره را به رخ می‌کشند!
ایران: شکوه تحلیف را ندیدند، سلفی را دیدند
رحیمی به‌نقل از لاریجانی: اقدام صدا و سیما در به حاشیه کشاندن مراسم تحلیف، خلاف منفعت ملی بود و تذکر خواهیم داد
در روزنامه‌های هر دو باند حاکم به بحرانهای اقتصادی اجتماعی هم اذعان شده است:
آرمان: 5300زندانی در انتظار اعدام
آرمان: افزایش 32درصدی طلاق در تهران
ابرار: با 184رای موافق تخلفات بانک مرکزی از عدم اجرای قانون درباره مؤسسه کاسپین به قوه قضاییه ارجاع شد
جهان اقتصاد: رئیس کل بانک مرکزی: گول سود بالای مؤسسات را نخورید
کیهان: معاون ستاد مبارزه با قاچاق کالا: 20درصد تجارت کشور را قاچاق تشکیل می‌دهد
معاون فرهنگی و پژوهشی ستاد مبارزه با قاچاق کالا گفت: حجم قاچاق ۱۲.۵میلیارد دلار است که 20درصد تجارت کشور را تشکیل می‌دهد.
تیترهای مربوط به بحرانهای منطقه‌یی و جهانی رژیم هم در کنار تیترهای مربوط به دعوای سهم‌خواهی در دولت جدید حجم قابل توجهی دارند:
ابرار: ظریف: آمریکایی‌ها باید هزینه توقف برجام را بپردازند
رسالت: فواد ایزدی: دشمنی با آمریکا باید به اجماع تبدیل شود
جوان: صالحی می‌خواهد بدون آمریکا هم برجام را اجرا کند!
کیهان: عملیات مشترک داعش و آمریکا علیه حشدالشعبی، 40نفر شهید شدند
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع در حمله به ترکیب کابینه جدید روحانی به شکافها در ساختار نظام اذعان کرده‌اند:
کیهان: سیاست و مدیریت سٍلفی
حاشیه‌ای قابل تأمل توسط برخی نمایندگان ایجاد شد که همه ما را نسبت به یک پس‌رفت عمیق‌تر حساس می‌کند. رفتار مبتذل برای گرفتن عکس سلفی با یک مقام نیمه تشریفاتی غربی، آن قدر جلف بود که که روزنامه‌ایتالیایی کوریره دلاسرا آن را «خود باختگی» و «شرم‌آور از نگاه مردم عادی» «توصیف کرد. چنین اتفاقی، عارضه یک بیماری 70 – 160ساله است.
بهشتی خطاب به امام... نوشت «دوگانگی موجود میان مدیران کشور بیش از آن که جنبه شخصی داشته باشد، به اختلاف دو بینش مربوط می‌شود... بینش اول در برابر بیگانگان و هجوم تبلیغاتی و سیاسی و اقتصادی و نظامی آنها سخت به توکل بر خدا و اعتماد به‌نفس و تکیه بر توان امت اسلامی و پرهیز از گرفتار شدن در دام داوریها یا دلسوزی بیگانگان معتقد و ملتزم؛ بینش دیگر هر چند دلش همین را می‌خواهد و زبانش همین را می‌گوید و قلمش همین را می‌نویسد اما چون همه مختصات لازم برای پیمودن این راه دشوار را ندارد، در عمل لرزان و لغزان».
امروز وقتی در چهار چوب جمهوری اسلامی سیاست ورزی می‌کنیم، مراد ما کدام اسلام است؟ یکی از نمایندگان حاضر در سلفی حقارت، اتفاقاً شیخی است که سابقه حمایت از سران فتنه را دارد. او زمانی نه چندان دور مدعی شد «روضه را از امام حسین (ع) و کنسرت را از امام حسن (ع) آموختیم که برای روزه داری و شربت دادن به مردم تقسیم کار کرده بودند»!
این اختراع و اجتهاد‌های من‌درآوردی از کجا می‌آید؟ معمولا خط «تحریف» پا جای پای «انحراف» می‌گذارد و بیراهه رفتن‌ها را ماله می‌کشد... اسلام هّرهّری، حد و مرزی در هنجارشکنی نمی‌شناسد. از انحرافات کوچک شروع می‌شد و فرسنگ‌ها زاویه ختم می‌گردد... 14قرن بعد، نفاق پیچیده‌ای به نام «جنبش سبز» سر برآورد که شیخ و سید‌های کذایی سلسله جنبان آن بودند
چند سال پیش آقای روحانی در زنجان گفت: «کربلا درس مذاکره به ما می‌دهد». این تعبیر خلاف واقع از کجا آمد؟ آقای روحانی اخیراً هم در مراسم تنفیذ گفت: «ما امامت را از امام علی (ع)، شهادت را از امام حسین (ع) و شریعت را از امام صادق (ع) آموختیم؛ اما امام رضا (ع) به ما سیاست را آموخت. امام رضا حکیمانه توطئه جباران زمان را با سر انگشت تدبیر به فرصتی برای گسترش اندیشه و آرمان حق‌جویان بدل کرد». آیا امام علی و امام حسین علیهما السلام، سیاست نداشتند و تدبیر درست به ما نمی‌آموزند؟ و آیا امام رضا (ع) با طاغوتها مرزبندی صریح نکرد و مثلاً درباره مامون گفت: «او کدخداست» و «من او را بسیار مودب یافتم» ؟!
مشکل عمده از آنجا آغاز می‌شود که بخواهیم مسلمان باشیم اما سلیقه‌ای و دلبخواه عمل کنیم با به تعبیر قرآنی «نومن ببعض و نکفر ببعض» باشیم
ناگهان سیاستمدار سابقه‌داری پیدا می‌شود که برای مذاکره با آمریکا، ذوق زده شود و بگوید «تابو شکست و مسأله سخت همین بود که تابو بشکند»! آیا این ذوق‌زدگی پر خسارت‌تر بود یا سلفی سفیهانه چند نماینده دون پایه و جو گرفته با موگرینی؟ این سلفی بدتر است یا گفتن و تیتر کردن جملاتی از قبیل «امضای کری تضمین است»، «وزیر خارجه آمریکا قول داده جبران کند»، «نباید مقابل قدرتهای بزرگ ایستاد، با شعارهایی که بعضاً توخالی هم هست»، «آمریکا ظرف 5دقیقه می‌تواند تمام توان دفاعی ما را نابود کند»، «ما جز در پختن آبگوشت بزباش و قرمه سبزی، قدرت رقابت در هیچ فناوری و صنعتی را نداریم» و «باید مدیر صنعتی و اقتصادی را از خارج وارد کنیم» ؟!
برای توجیه نرمش یکسویه با آمریکا، از صلح امام حسن (ع) گفتند و هورا کشیدند،
با همین تحریف‌ها بود که برخی مدیران به نقطه رونمایی دشمن از مادر تحریم‌ها رسیدند اما هم‌چنان مادر مذاکره را به رخ می‌کشند!
اگر می‌خواهیم در 1460روز پیش‌رو خسارت زده نباشیم، لاجرم باید توبه و اصلاح مسیر کنیم و برگردیم و ببینیم کجا‌ها در شنیدن و به جان خریدن رهنمود‌های راهبردی رهبر حکیم انقلاب، کاهلی و کوتاهی کرده‌ایم. همه به این توبه محتاجیم و مدیران، نیازمندتر.
حلقه‌ای که علناً گفت نگاه کاتالیزوری به دولت یازدهم دارد، بی‌تردید دولت جدید را زمین می‌زند، اگر که دست رد رئیس‌جمهور بر سینه آن نخورد.
جوان: سرمقاله: کابینه جدید و انتظارات پیش رو
رقبای آقای روحانی می‌توانند با ضرس قاطع بگویند هیچ سهمی از کابینه دوازدهم نداشته و آقای روحانی کابینه یکدست خود را با خیالی آسوده چینش و معرفی کرده است و اگر هم فشاری بوده صرفاً از طرف شرکای انتخاباتی وی در طیف اصلاحات بوده است. از این پس با رأی اعتماد مجلس که بعید است با ترکیبی که امروز در مجلس حاکم است مشکلی پیش بیاید، رئیس‌جمهور باید به مطالباتی پاسخ دهد که چند ماه است این مطالبات منوط به کابینه جدید و شروع فعالیت دولت دوازدهم شده است... دومین اشکال کابینه دوازدهم وجود افرادی از کابینه یازدهم است که هم از لحاظ کارآمدی محل انتقاد جدی هستند و هم در نحوه برخورد آنها با مردم نوعی تبختر و حتی عدم نزاکت در گفتار را در دوران مسئولیت آنها در دولت فعلی شاهد بوده‌ایم. سومین اشکال این کابینه به استفاده ابزاری آنها از زنان برمی‌گردد. این دولت رقیب خود را در انتخابات به کسانی که قائل به حقوق زنان نیست، متهم می‌کرد و این در حالی است که با وجود آن شعارهای پر طمطراق، کوچک‌ترین امتیازی را به زنان برای کابینه معرفی کرده به مجلس لحاظ نکرده است.
روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای برای حسن روحانی خط و نشان کشیده‌اند:
جوان: توصیه‌های مقام معظم رهبری در مراسم تنفیذ برای این کابینه باید امری جدی تلقی شود. این‌که رهبری به رئیس‌جمهور فرمودند اولویتها در این دولت باید جدی گرفته شود، هم در هزینه کردها، هم در مقوله برقراری عدالت و ریشه‌کنی فساد دولت باید جدی وارد کار شود،
پرهیز از حاشیه‌سازی‌ها، گوش دادن به نظر ات مخالف، بی‌واسطه به میان مردم رفتن، قدر نیروهای انقلابی و پر انگیزه برای کار و خدمت کردن را داشتن، در مقابل دشمن تسلیم نشدن، در مقابل دین ستیزان آرام ننشستن، از توصیه‌هایی بود که رهبر فرزانه انقلاب در مراسم تنفیذ به رئیس‌جمهور محترم تأکید داشتند
رسالت: تبعات حقوقی تنفیذ و تحلیف
تحلیف، یعنی سوگند دادن... این سوگند، یک سوگند شرعی و قانونی است و تمام تبعات شرعی و حقوقی سوگند به خداوند را داراست. در فرهنگ دینی ما سوگند دروغ به خداوند و شکستن سوگند، هر دو، تبعات بسیار سنگینی دارد... رئیس‌جمهور محترم، حتماً متن سوگند نامه را بارها با دقت خوانده و در معانی هر جمله فکر کرده است. فراز مهمی از سوگند نامه‌این جمله است:
«سوگند یاد می‌کنم... از هر گونه خودکامگی بپرهیزم و از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است حمایت کنم و در حراست از، مرزها و استقلال سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور از هیچ اقدامی دریغ نورزم.»
اگر سیاستهای اقتصاد مقاومتی که به‌طور قانونی به دولت ابلاغ شده، خلاف سلیقه اقتصادی دولت باشد و پنج سال، در مسیرهای بی‌سر انجام آیین‌نامه نویسی سرگردان بماند و حالا فرمانده ستاد اقتصاد مقاومتی بگوید حتی مدیرانمان هم به آن عمل نمی‌کنند و اگر به جای اقتصاد مقاومتی، اقتصاد آسیب‌پذیر لیبرال سرمایه‌داری اجرایی شود، این مصداق خودکامگی است و تأسف بارتر این است که برجسته‌ترین شخصیت اقتصادی دولت، در سخنرانی عمومی خود بگوید اقتصاد مقاومتی آن است که به نظام سرمایه‌داری جهانی نزدیک شویم و آنقدر اعتمادسازی کنیم تا در کشور ما سرمایه‌گذاری کلان کنند
تعهد دیگر رئیس‌جمهور در مراسم تحلیف، دفاع از مرزهاست. اگر دولت همزمان با ایجاد ناتوی عربی، نیروهای نظامی را که پاسدار مرزهای جغرافیایی هستند تضعیف کند و بودجه آنها را کاهش دهد، اگر در زمانه ناتوی فرهنگی و شبیخون فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی را که یک ستاد قانونی و رسمی کشور است، پنج سال نیمه‌تعطیل نگه دارند و هم زمان طبق سلیقه خود، بدون برنامه مشخص، مرزها را به روی فضای مجازی دشمن بگشاید، سوگند خود را شکسته است.
فساد و چپاول موضوع حملات باند خامنه‌ای به برخی وزرای کابینه جدید روحانی است:
وطن امروز: زنگنه هیچ وقت در این‌باره توضیح نداد که چه چیزی ایشان را در عنفوان جوانی به یکباره تبدیل به یک ژنرال همیشگی کرد! ژنرال یک‌شبه‌ای که نزدیک به 40درصد از عمر خود را وزیر بوده است؛ قریب به 26سال وزارت و 2سال هم معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد. البته نیک از پرونده کاری ایشان پیداست که حاصل این 26سال هر چه باشد علی‌القاعده فتح‌الفتوح نیست. خاصه این‌که داستان پرملال «قرارداد کرسنت» هم در کارنامه‌این 26سال وزارت رخ داده است
قرارداد کرسنت هم در زمان مدیریت جناب زنگنه بر وزارت نفت دولت اصلاحات منعقد شده است. همه استدلال ایران در دادگاه قرارداد کرسنت هم بر اساس وجود فساد در جریان عقد این قرارداد استوار بود که با بازگشت جناب زنگنه و تیمش به وزارت نفت این استدلال و حجت حقوقی هم نقش بر آب شد. طرف اماراتی استدلال کرده است که اگر فسادی در کار بوده است پس چرا ایرانیان به کسانی که در مظان اتهام این فساد هستند دوباره بالاترین مقامهای اجرایی در وزارت نفت را اعطا کرده‌اند؟ قاعدتاً این استدلال برنده خواهد بود، چرا که در هیچ جای دنیا متهمان به فساد را دوباره به مناصب قبلی بازنمی‌گردانند.
اگر یک کاست سیاسی حاضر باشد برای حفظ یکی از اعضای خود این رقم را پرداخت کند، آنگاه اگر این شانس به تک‌تک ایرانیان داده شود که در چنین سطح وسیعی از نظر تبعات مدیریتی حمایت شوند، آیا آن‌وقت همه آنها یک ژنرال بالفعل نخواهند بود؟
آقای رئیس‌جمهور! واقعاً اگر چنین هزینه‌ای را می‌شود به پای یک مدیر و عملکردش ریخت، آیا این دور از انتظار شماست که ملت همه توقع داشته باشند وزیر شوند؟ به نظر شما در نهایت چه فرقی خواهد داشت؟
آیا عقد قرارداد با شرکت فرانسوی توتال با پذیرفتن همه ریسک بازگشت تحریم‌ها، آن‌چنان کار شاق و بزرگی است؟ آیا اخذ وام یک‌میلیارد یورویی از شرکت ویتول با وصفی که در ادامه خواهد آمد کار خاص و ویژه‌یی است؟ «نرخ بهره این هدیه 8درصد بوده است! آن هم در روزهایی که نرخ بهره لایبور روی یورو زیر ۵.۰درصد است و حتی روی اوراق اصطلاحا بنجل هم این نرخ حداکثر ۵.۳درصد است. این‌که وامی یورویی با بهره بیش از 2برابر گرفته شود کجایش شبیه هدیه است؟ کدام نیاز فوری وزارت نفت را واداشته که با وثیقه کردن فروش نفت آتی- که وثیقه کاملاً قابل اتکایی است- وام با بهره‌ای تا این حد کمرشکن بگیرد... البته این حرف‌ها را باید بیشتر با نمایندگان مجلس شورای اسلامی مطرح کرد ولی از فردای شوی مضحک سلفی‌گیران، این قاعدتاً انتظار نابجایی از نمایندگان است که بخواهیم متوجه این مسأله باشند.
